❌ Uchiha Satelite, część specjalna! ❌
Po krótkiej kłótni, która odbyła się przy wigilijnym stole i zapewnieniu przez Yuko, że Tobi nawet bez listu dostanie prezent, faktycznie przyszedł czas wolny. I jak można było oczekiwać, wymieniali się prezentami – od bukietu różnych kwiatków, zerwanych z ogrodu sąsiada bez jego wiedzy, po rzeczy bardziej wyszukane, jak na przykład prezent Itachiego dla swojego młodszego brata, który składał się z koszulki z napisem „Mam najlepszego brata” i jego podobizną. Yuko czuła się niezmiernie szczęśliwie, zbierając od prawie każdego jakąś roślinkę, a nawet kruka, którego Itachi przyprowadził na ramieniu. Filo zaś spacerowała, obdarowując ich rysunkami, a może bardziej obrazami, na których zrobienie poświęciła kilka nocy, bo wydało jej się to lepsze, niż wydawanie zbyt dużej ilości pieniędzy. Blondynka była bardziej niespokojna, niż można było przypuścić, jednak uśmiech nie schodził jej z twarzy. W końcu i ona, po bardzo fantastycznych, według niej, życzeniach złożonych swojej przyjaciółce, skierowała się do Uchihy z którym wiązała nie tylko fanfici, ale również przyjaźń. Podeszła do niego, głupio się szczerząc i trzymając małe pudełeczko w jednej ręce. Madara zwrócił na nią wzrok i podszedł bliżej.
– W-więc, zobacz – Powiedziała niepewnie, po czym wystawiła przed siebie to, co trzymała wcześniej w ręce.
Uchiha otworzył szerzej oczy, nie mogąc znaleźć innego rozwiązania, które przychodziło mu do głowy. Filo trzymała małe pudełeczko, które właściwie było mniejsze niż jej dłoń.
– Nie pomyśl sobie źle, nie miałam innego pudełka oprócz tego, od kolczyków – blondynka zaczęła się tłumaczyć z każdej rzeczy, której się właściwie obawiała. Przecież nie mógł czegoś zrozumieć źle. – T-to nie jest pierścionek zaręczynowy, od razu mówię!
Madara uśmiechnął się zawadiacko, w duszy śmiejąc się z coraz bardziej z rumianej Filo i jej multum wytłumaczeń.
– W sensie, jest, ale nie zaręczynowy! – Powiedziała głośniej, odwracając wzrok.
Yuko widząc sytuację przeszła powoli za Madarą, nachylając się za nim.
– Nie wierz jej, to zaręczyny. – Mruknęła, po czym odbiegła śmiejąc się w głos.
– Nie! Jeszcze nie! – Broniła się, wciąż trzymając na wysokości prezent. – Ach, to dla Ciebie. – Powiedziała, przybliżając go do niego.
Madara wziął od niej podarek i tworzył go powoli, nie spuszczając wzroku. Jego oczom ukazał się pierścionek, według Filo – nie zaręczynowy, na którym widniał wzór tsukuyomi.
– Znalazłam go kiedyś, nawet dwa. A że był w półce i się kurzył, postanowiłam go Ci dać, sam wiesz z jakiego powodu. – Powiedziała, rozglądając się po pomieszczeniu. – Sama mam taki, dlatego może to być dziwne, ale nie przejmuj się tym. – Wyciągnęła niechętnie rękę, która nawiasem mówiąc, cała się trzęsła, i ukazała mu identyczny pierścionek.
„Zabawa” – Pomyślała Filo, próbując się nie roześmiać, nawet nie szukając racjonalnego wyjaśnienia tej radości.
Madara zwrócił na to uwagę, lecz zaraz powrócił do oglądania prezentu i sam założył drugi, uśmiechając się ciepło.
– Dziękuję – Powiedział szybko, obejmując ją jedną ręką i przyciągając do siebie.
Blondynka odwzajemniła gest, szeroko się uśmiechając.
– To kiedy śl-
– Obito, to nie zaręczyny! – Krzyknęła głośno, odrywając się od Uchihy. – Skończysz w świecie marzeń z takimi teoriami!
Obito skrzywił się i szybko wycofał.

❌ Czy wyszło dobrze? Tego nie wiem. Nie pisałabym tego bez powodu. Osoby, które przeczytają, będą mogły zrozumieć pewien wątek w zbliżającej się […]. Ogólnie ten pierścionek serio mam, to nie clickbait xD Jeśli czujecie się zażenowani, to przepraszam. ❌