W Komnacie Tajemnic, w rozdziale XIII „Bardzo sekretny dziennik” jest bardzo zabawna sytuacja, kiedy w Walentynki do Hogwartu przybyły krasnoludy, które Lockhart określił „moje słodkie kupidyny” 😂😂
Krasnoludy miały za zadanie rozdać walentynki, i tak się okazało, że jedną dostał Harry, a krasnolud ją zaśpiewał na korytarzu, przy innych uczniach (w tym przy Malfoyu) 😂
„Hej, ty! Arry Potter! – krzyknął (krasnolud)
I ruszył ku Harry’emu […]
– Mam wiadomość muzyczną, którą muszę osobiście przekazać Arry’emu Potterowi – oznajmił […]
– Nie tutaj – syknął Harry, próbując uciec.
– Stój! – ryknął krasnolud, chwytając torbę Harry’ego i ciągnąc go z powrotem.
– Puść mnie! – warknął Harry, wyrywając mu torbę.
Torba rozdarła się z głośnym trzaskiem. Książki, różdżka, pergamin i pióro wysypały się na podłogę, a na to wszystko upadł kałamarz i roztrzaskał się na drobne kawałki.
Harry padł na kolana, żeby to pozbierać, zanim krasnolud zacznie śpiewać. Na korytarzu zrobił się okropny korek.
– Co tu się dzieje? – rozległ się zimny głos Dracona Malfoya.
Harry zaczął gorączkowo zgarniać wszystko do rozdartej torby, pragnąc za wszelką cenę opuścić tę scenę, zanim Malfoy usłyszy jego muzyczną walentynkę.
Harry rzucił się do ucieczki, ale krasnolud złapał go za nogi i powalił na posadzkę.
– Siedź cicho – mruknął, przygniatając mu stopy. – Oto Twoja śpiewająca walentynka.
„Ma oczy zielone jak pikle z ropuchy 🎤
Jego włosy są czarne jak tablica. 🎧
O, gdyby moim został, bohater mych snów,
Służyłabym mu jak diablica. 🎧”
😂😂😂
XD
Ogólnie przeczytałem całą Komnatę Tajemnic, i podobała mi się bardziej od Kamienia Filozoficznego 😉
Szczególnie końcówka… jakoś lepiej mi się czytało walkę z Bazyliszkiem, niż tą z Quirrellem 😁 Podobał mi się też wątek z Aragogiem oraz atmosfera po spetryfikowaniu Hermiony i „wyrzucenia” Dumbledore’a ze szkoły..
Lubię te postacie, a jednak taka mroczniejsza atmosfera mi się podobała 🙃
Albo ten moment, gdy Draco chciałby widzieć Severusa Snape’a jako dyrektora Hogwartu 💚😂
„- Panie profesorze – powiedział głośno Malfoy – […] dlaczego Pan nie kandyduje na stanowisko dyrektora?
– No, no, Malfoy – odrzekł Snape, ale nie mógł powstrzymać bladego uśmiechu – Profesor Dumbledore został jedynie zawieszony przez radę nadzorczą. Mam nadzieję, że wkrótce do nas wróci.
– Taaak, na pewno – powiedział Malfoy, chichocząc. – Ale gdyby Pan kandydował, to według mnie mógłby Pan liczyć na głos mojego ojca. Powiem ojcu, że Pan jest najlepszym nauczycielem, panie profesorze…”
😁😁💚