Wydaje mi się, że kilka osób prosiło o krótka recenzję "Gdzie śpiewają raki". Co prawda jeszcze jej nie skończyłam, ale zostało mi kilkanaście stron, to już napiszę.
Może zacznę od ogólnej oceny, które jest pozytywna. Miło się zaskoczyłam ta książka, ponieważ zazwyczaj nie czytam tego typu gatunku, ale serio mnie zaciekawiła. To nie jest jedna z wielu oklepanych historii, ale wyjątkowa historia o trudnościach z jakimi musiała się zmierzyć samotna mała dziewczynka w chatce na bagnach.

Myślę, że książka ma wiele plusów, pomijając te wizualne, jak śliczna okładka i żółty kolor stron. Ale jeśli chodzi o minusy to ja zauważyłam 2. Pierwszy to urywające się wątki, w szczególności na początku. Jakiś wątek kończy się kropką i następny akapit zaczyna się "Później…". Tak jakby autorka nie miała pomysłu jak skończyć jakieś wydarzenie. Co prawda są to małe i niewiele znaczące sceny, ale mnie osobiście to wkurzało. Drugi minus to małe zaskoczenie czytelnika. Większość wątków dało się domyśleć. A ich zakończenia były oczywiste. Myślę, że nie było w tej książce za dużo zaskoczeń, a jeśli jakieś były to szczerze ich nie pamiętam.

Ogl polecam przeczytać, moja opinia to tylko moja opinia, więc ciężko jednoznacznie stwierdzić czy ta książka jest warta polecenia. Ja daję jej tak 6/10.

— A tak to co tam u was? Co porabiacie? Ja zaczynam się uczyć trochę hiszpańskiego do szkoły, żeby nie wyjść na kompletnie zieloną 😅