
Przy pomocy wpisów możesz zadać autorowi pytanie, pochwalić go, poprosić o pomoc, a
przede wszystkim utrzymywać z nimi bliższy kontakt. Pamiętaj o zachowaniu kultury,
jesteś gościem :) *Jeśli chcesz odpisać konkretnej osobie, użyj funkcji " Odpowiedz" - osoba ta dostanie powiadomienie* ×



AjazeSrodziemia
AUTOR•Skoro tu nikt mnie nie słucha to idę na @psia_krew1000MAfocha
AjazeSrodziemia
AUTOR•JAKIŚ ODZEW POPROSZĘ!!!!
AjazeSrodziemia
AUTOR•Ktoś aktiv jakiego ludka ze Śródziemia opisać jeszcze?
AjazeSrodziemia
AUTOR•Frodo Baggins (ur. 22 września 2968 roku TE) − hobbit z Shire, który odszedł ze Śródziemia 29 września 3021 roku Trzeciej Ery. Jest jednym z czterech hobbitów należących do Drużyny Pierścienia. Jego misją było zniszczenie Jedynego Pierścienia, który przez całą drogę nosił na szyi. Najlepszymi przyjaciółmi, a zarazem towarzyszami podczas podróży Froda, byli: Samwise Gamgee, Peregrin Tuk i Meriadok Brandybuck.
Biografia
Młodość
Frodo był synem Droga i Primulli Bagginsów. W Shire przyjaźnił się z Pippinem, Merrym, Folko Boffinem i Fredegarem Bolgerem. W latach młodości mieszkał w Bucklandzie, lecz po śmierci rodziców Bilbo Baggins, którego był zarazem ciotecznym siostrzeńcem i stryjecznym bratem (w skrócie nazywał Bilba wujkiem), go usynowił. Mieszkał z nim później w Shire w Bag End. Gdy był młody, często kradł grzyby Maggotowi. Brał udział w 111 urodzinach wuja (które były również jego 33 urodzinami), po których Bilbo opuścił Bag End. Kiedy powrócił do domu, zastał tam Gandalfa, który powiedział mu o odejściu Bilba, oraz ostrzegł go, by zachował Pierścień w tajemnicy i go nie używał. Hobbit żył spokojnie 17 lat, corocznie obchodząc urodziny wuja, czym przysporzył sobie opinię dziwaka.
Wyprawa
W 3018 roku Gandalf ponownie go odwiedził, mówiąc prawdę o Pierścieniu. Frodo sprzedał Bag End Lobelii Sackville-Baggins (jej mąż Lotho zmarł niedługo przed szansą na objęcie wymarzonej posiadłości), po czym przeprowadził się do Ustroni w Bucklandzie. W drodze do nowego domu napotkał elfów pod dowództwem Gildora, a także dwóch Czarnych Jeźdźców, którzy próbowali go schwytać. W Ustroni został jeden dzień. Następnie ruszył do Rivendell wraz z Samem, Pippinem i Merrym. Przeszli przez Stary Las, gdzie Merry i Pippin zostali uwięzieni przez Starą Wierzbę. W lesie spotkali Toma Bombadila, który uwolnił Merrego i Pippina. Gościli się u niego przez jakiś czas. Następnie wyruszyli do Kurhanów, gdzie zostali uwięzieni przez upiory. Z niebezpieczeństwa ponownie uratował ich Bombadil. Dotarli bezpiecznie do Bree. Tam przenocowali w Gospodzie Pod Rozbrykanym Kucykiem. Frodo podczas śpiewu we wspólnej sali przypadkiem włożył Jedyny Pierścień na palec. Poznali wtedy Obieżyświata, którego wzięli za przewodnika.
Opuścili Bree już w towarzystwie Obieżyświata. Niedługo dotarli na Wichrowy Czub. Tam ich obóz został zaatakowany przez Nazgûle. Frodo został zraniony nożem Morgulu. Udało im się dojść do Rivendell, przedtem natykając się na drodze na elfa Glorfindela i ponownie na Czarnych Jeźdźców, którzy ścigali go aż do brodu Bruinen. Frodo rzucił im wyzwanie, na które jednak nie zdążyli odpowiedzieć, gdyż zostali porwani przez wodę, co doprowadziło do śmierci ich koni, a Frodo zemdlał.
W Rivendell Frodo został uzdrowiony przez Elronda. Po przebudzeniu się, po raz pierwszy od rozpoczęcia wyprawy spotkał Gandalfa, który opowiedział mu, co zdarzyło się od chwili, gdy hobbit stracił przytomność. Następnego dnia wziął udział w naradzie, gdzie zgłosił się na powiernika Pierścienia. Omówiono wtedy również wiele spraw dotyczących samego artefaktu. Zebrano także Drużynę Pierścienia. Po naradzie Drużyna przebywała jeszcze jakiś czas w Rivendell. Następnie wyruszyli na południe, przeszli przez Morię i dotarli do Lórien. Tam Frodo razem z Samem spojrzał w Zwierciadło Galadrieli. Zobaczył w nim płynący statek, białą twierdzę o siedmiu wieżach oraz Oko Saurona. Na pożegnanie od Galadrieli otrzymał flakonik zawierający światło gwiazdy elfów, które miało rozświetlać nawet najciemniejszą ciemność. Następnie Drużyna popłynęła na łodziach w dół Anduiny aż do Wodogrzmotów Rauros, gdzie rozegrała się Bitwa na Amon Hen. Drużyna Pierścienia rozpadła się, a Frodo z Samem udali się sami do Mordoru. Frodo zlitował się nad Gollumem, który ich śledził, stał się ich przewodnikiem i poprowadził ich przez Martwe Bagna oraz Ithilien aż do Jaskini Szeloby. Tam Frodo został ukąszony przez pajęczycę i wpadł w śpiączkę. Zrozpaczony Sam, myśląc, że jego przyjaciel nie żyje, wziął Pierścień, chcąc dopełnić misję, i zostawił swojego pana. Po chwili Froda znaleźli orkowie i z ich rozmowy Gamgee dowiedział się, że Frodo żyje. Słudzy Nieprzyjaciela zanieśli Bagginsa do Cirith Ungol. Sam postanowił ratować swojego pana. W wieży wybuchła potyczka pomiędzy dwiema stronami orków. Ogrodnik Froda wykorzystał to i odbił go z rąk wrogów. Razem udali się w głąb Mordoru do Góry Przeznaczenia. Po długiej wędrówce dotarli na miejsce. Wtedy to Gollum, który zostawił ich w jaskini Szeloby, zaatakował hobbitów. Przy szczelinie zagłady wywiązała się walka, podczas której Gollum odgryzł palec z Pierścieniem Frodowi. Sméagol popełnił jednak błąd i przez przypadek wpadł do otchłani Góry, niszcząc jednocześnie Jedyny Pierścień. Dwójkę hobbitów uratował Gandalf, który przyleciał na orle. Po zniszczeniu Saurona dwaj przyjaciele zostali ogłoszeni bohaterami. Po powrocie do Shire Frodo nigdy nie zapomniał o ranach fizycznych i psychicznych wywołanych przez sztylet Morgulu, Szelobę oraz długo dźwigane brzemię, które wciąż bolały i nie mogły się zagoić w Śródziemiu. Za swoje zasługi odpłynął do Tol Eressëi razem z Gandalfem, Galadrielą, Elrondem i innymi Eldarami. Data jego śmierci jest nieznana. Bag End otrzymał po nim Samwise Gamgee, który nazwał też swego najstarszego syna imieniem Frodo.
Charakterystyka
Frodo miał jaśniejsze włosy od innych hobbitów. Był współczujący i litościwy, co pokazał obłaskawiając Golluma. Miał wielu przyjaciół, między innymi Sama, Bilba, Gandalfa, Merry’ego i Pippina. Nigdy się nie ożenił, biorąc przykład z Bilba. Był ufny, pokładał nadzieję na zmianę Sméagola. Będąc powiernikiem Pierścienia, powoli jest ogarniany przez szaleństwo, wyczuwa Oko skupione na sobie, a jego wola z wolna słabnie.
Znaczenie
Postać Frodo Bagginsa − powiernika Pierścienia − jest archetypem przypadkowego bohatera, nie posiadającego nadludzkich cech. Jedynym, co wyróżnia go spośród tysiąca innych, jest poczucie obowiązku ukończenia swej misji. Właśnie ta misja odciska na nim wielkie piętno, z którym nie jest mu łatwo iść w dalszą drogę.
Etymologia
Imię „Frodo Baggins” było według Tolkiena tłumaczeniem na angielski westrońskiego Maura Labingi. Imię „Maura” zawiera człon maur- (mądry, doświadczony), co Tolkien przełożył na język staroangielski frod- o tym samym znaczeniu.
Kreacja filmowa
W adaptacji trylogii w reżyserii Petera Jacksona Froda zagrał Elijah Wood. Frodo pojawia się również w filmie Hobbit: Niezwykła podróż w prologu dziejącym się przed Władcą Pierścieni: Drużyna pierścienia.
Ciekawostki
Pierwotnie główny bohater Władcy Pierścieni miał się nazywać Bingo Bolger-Baggins. Natomiast w pierwszych wersjach rękopisów Frodo to imię jednego z jego towarzyszy.
W wydaniu I z roku 1996 przekładu Jerzego Łozińskiego nazwisko bohatera przetłumaczone zostało na Bagosz.
W książce ma on włosy nieco jaśniejsze od innych hobbitów, a w filmie jest ciemnym brunetem.
O rolę Froda ubiegało się ponad 150 aktorów.
a...0
@AjazeSrodziemia
AjazeSrodziemia
• AUTOR@Ama_gama jej jestem i kotem i pół elfem :)
AjazeSrodziemia
AUTOR•Elrond (sin. Kopuła Gwiazd) – półelf, syn Eärendila i Elwingi, brat Elrosa, władca Imladris, członek Białej Rady.Historia
Pierwsza Era
Wywodził się on wraz z bratem z Trzech Rodów Edainów, lecz miał w żyłach także krew Eldarów i Majarów, odziedziczoną po Idril z Gondolinu i Lúthien, córce Meliany. Elrond półelf był synem Eärendila i Elwingi, prawnukiem Lúthien. Miał brata bliźniaka, Elrosa. Urodził się w Przystani Sirionu w Beleriandzie w Pierwszej Erze. Wraz z bratem zostali schwytani i wychowani przez Maedhrosa i Maglora. Choć na początku nie było wielkiej miłości między synami Eärendil’a a Synami Fëanora, w końcu Maglor zlitował się nad nimi oraz pielęgnował ich i ostatecznie pokochał. Po Wojnie Gniewu Elrond i Elros opuścili niewolę i udali się do Lindonu. Po pokonaniu Melkora pod koniec Pierwszej Ery Valarowie pozwolili mu wybrać, do której rasy chce należeć – ludzi czy elfów. Zdecydował dołączyć do tych drugich. Został ich władcą o wielkiej mądrości i dużej mocy. Postanowił także zostać w Śródziemiu, tak jak inni nieliczni elfowie. Wśród nich byli: Círdan, Budowniczy Okrętów, Celeborn z Doriathu wraz z żoną Galadrielą oraz Gil-galad, Najwyższy Król Ñoldorów. U jego to boku został Elrond w Zewnętrznych Krainach.
Druga Era
W DE 1695 Elrond został wysłany do Eregionu przez Gil-galada, próbując chronić miasto przed inwazją sił Saurona. Niestety był zbyt słaby i nie był w stanie powstrzymać armii wroga. Po zniszczeniu Eregionu Elrond w 1697 DE wybudował fortecę i swoje schronienie – Imladris (przez ludzi zwane Rivendell), które przetrwało długie wieki. Należał do Ostatniego Sojuszu, który zatrzymał się w jego mieście podczas podróży ku wschodnim krainom Śródziemia. Powiadano, że zebrana tam armia była największa od czasów, gdy wojska Valarów nacierały na Thangorodrim. Ich armia dotarła do Dagorlad, gdzie stoczyli Bitwę na Dagorlad . Elfowie i ludzie zwyciężyli, a Isildur – syn Elendila, zdobył Jedyny Pierścień, lecz mimo namowom Círdana i Elronda, którzy stali przy jego boku, nie zniszczył Pierścienia, ale zachował go dla siebie. W czasach Drugiej Ery Gil-galad ofiarował Elrondowi Vilyę.
Trzecia Era
Przez wszystkie dni Trzeciej Ery po upadku Gil-galada syn Eärendila mieszkał w Imladris i tam się skupiło wiele elfów. Jego dom był także schronieniem dla znużonych i uciśnionych, a także dla spadkobierców Isildura, bowiem wiedział iż z tego rodu przyjdzie ktoś, komu jest pisana wielka rola w wydarzeniach Trzeciej Ery. W okresie zmierzchu Dúnedainów cząstki Narsila były powierzone Elrondowi. W roku TE 109 Elrond poślubił Celebríanę. W roku TE 130 urodzili się jego synowie, bliźniacy Elladan i Elrohir oraz w 241 TE córka, Arwena Undómiel. Elrond stracił swoją żonę w TE 2510, kiedy została napadnięta przez orków, przekraczając Góry Mgliste. Szczęśliwie jej dwaj synowie uwolnili ją. Nie mogąc odzyskać sił, popłynęła statkiem do Nieśmiertelnych Krain. Gościł Kampanię Thorina w trakcie jej wędrówki do Ereboru. Tam odczytał mapę Thróra, gdyż znał starokrasnoludzkie runy. Był również członkiem Białej Rady, której spotkania często odbywały się w Rivendell. Był wielkim przyjacielem Gandalfa Szarego. Po odejściu Froda z Shire z Jedynym Pierścieniem Elrond wysłał jeźdźców, aby przyprowadzili go do Rivendell. Jeden z nich, Glorfindel, z powodzeniem znalazł Froda i pomógł mu dotrzeć do Imladris.
W czasach Wojny o Pierścień Elrond udzielił gościny członkom Drużyny Pierścienia w swym domu. Zwołał także Naradę, na której omówiono sytuację Śródziemia i zdecydowano, co stanie się z Pierścieniem. W dniu 29 września 3021 Elrond opuścił Śródziemie i Prostą Droga odpłynął na Zachód, skąd już nie wrócił.
Etymologia
Imię Elronda nadała mu matka – Elwinga – na pamiątkę wielkiej sali tronowej w Menegrocie, którą zwano Menelrond – Kopuła Nieba – a która wzięła swą nazwę od sklepienia pokrytego przez Melianę srebrem i klejnotami.
Kreacja filmowa
W filmach Petera Jacksona w rolę Elronda wcielił się Hugo Weaving.
ShakiraTheQueen
@AjazeSrodziemia matko ile tego!!!
AjazeSrodziemia
• AUTOR@ShakiraTheQueen dużo😂