Ruszać dupska i głosować!!!!!!!!😂

I Don’t Wanna Live Forever
Stalker – One button „sent” changing all
On
Death is us away
Open your eyes, close your mind
Wybierajcie do którego z tych opowiadań mam wrzucić nową część🙂

Dobra, głęboki oddech i lecę.
Wczoraj dokładnie po tym wpisie, zrobiło mi jeszcze gorzej niż podczas jego pisania. W pewnym sensie wiedziałam na co się piszę, rezygnując z czegoś…no nad czymś w czym siedzę ponad rok. Byłam tak rozbita emocjonalnie, bo wiadomo, że miałam tu taką swoją historię. Dzięki tej stronce poczułam, że mogę być w czymś w reszcie dobra. Dopóki nie obudziłam się z tego snu złudnej radości. Ogarnęłam, że tak na prawdę wszystko co tu piszę, jest…chyba słabe (słaba samoocena robi swoje).
I jeszcze ta cała sprawa z aktywnością… no stało się. Ale gdy dzisiaj się obudziłam ,coś mnie walnęło w głowę i opierniczyło za poddanie się. Bo to jest czyste i warte pogardy poddanie się. Dopiero przyjechałam do domu, trochę poukładałam myśli i coś zrozumiałam i sądzę, że wy choć garstka z was także. Jak się czuję, ze się coś traci, to dopiero ratuję się sytuację. Jak i w moim przypadku, jak i w waszym śmiało można tak to opisać. Przeczytałam każdy wpis/odpowiedź na temat mojego odejścia i…uśmiechnęłam się. Nawet nie wiecie jak bardzo nie raz umiecie mnie w******, a jednocześnie dowartościować. Mogę powiedzieć, że nienawidzę was kochając (p***********, jak wszystko na tym koncie).
Postanowiłam…
zrobić sobie przerwę.
Nie było tego jeszcze u mnie na koncie, ale sądzę, ze to będzie najlepsze rozwiązanie – mi napłynie może więcej pomysłów do głowy, a poczytacie sobie stare części dla odświeżenia :).
Nie chciałabym nikogo wyróżniać wśród tych osób które udzieliły się na temat mojego już nieaktualnego odejścia, bo wszystkie przyczyniły się do ukierunkowania mojej decyzji za co im dziękuję❤ A w szczególności @Zaczytana… która nabrała swoją wypowiedzią dla mnie jakiś kolorów w tym całym pisaniu. Teraz już wiem, że warto było zmobilizować się, założyć konto i napisać tą opłakaną serie On aby później po wspinać się po szczebelkach ku coraz lepszemu pisaniu.
Ogarnę myśli – wrócę i mam nadzieje, że do połowy kwietnia, to max.