Nie wiem czy mam Wam za każdym razem pisać, że dodałam nowy rozdział, bo chyba przychodzą Wam powiadomienia, prawda? Ale tak, w serii pojawił się ósmy chłopiec.

I tak z innej beczki. Zauważyłam na innych profilach Q&A. Chcecie żebyś i ja odpowiedziała na Wasze pytania? Jeśli tak, to zadajcie je w odpowiedziach. I poproszę tyle, żebym miała co pisać :D

Dziwne, że wcześniej tego nie robiłam, ale chciałabym Wam bardzo podziękować. Na moim profilu jest w tej chwile 2408 obserwatorów, ale tak naprawdę nie to jest dla mnie najważniejsze. Cieszę się z każdego komentarza, wpisu, komplementu, pokazania mi, że jest ktoś, kto czyta moje quizy i opowiadania. Kiedyś nie zwracałam uwagi na ranking, ale ostatnio zaczęłam śledzić swoją pozycję. Jestem na 55 miejscu i co jakiś czas wspinam się w górę. To naprawdę niesamowite :D Pamiętam, gdy zaczynałam od testu ze znajomości „Sali Samobójców”, później jako jedna z pierwszych napisałam opowiadanie, które w porównaniu z dzisiejszymi było trochę słabe. Mówię o „Efekcie motyla”, który tak Wam się spodobał, od niego zaczęło Was przybywać i nadal jestem z nim kojarzona. Minął rok… Na początku traktowałam SameQuizy jako zabawę, po prostu rozwiązywanie różnego rodzaju testów itd., okazję na stworzenie czegoś swojego. Teraz czuję na sobie presję. Piszę, co sprawia mi wielką frajdą, zamieniło się w pasję i kiedyś chciałabym w ten sposób zarabiać. Wiem, ze jeszcze wiele mi brakuje do perfekcji, ale widzę swój progres i mam nadzieję, że kolejny rok będzie jeszcze lepszy pod względem twórczości. Kolejnym przełomowym momentem była seria „Spotkanie z One Direction po 10 latach” (w której przewidziałam przyszłość tak by the way), z którą zrozumiałam, że żeby się przebić, wystarczy napisać coś o idolach nastolatek xd Kolejna seria mniej przypadła Wam do gustu, ale z „BLACK HEART” trafiłam. Krótka, bo krótka, ale na pewno przełomowa. Moja perełka, czyli „Komu mogę ufać?”, która już bardziej przypomina książkę, pozwoliła mi się bardziej skupić na uczuciach bohaterów i ich historii. W tym momencie chyba zaczęło się robić poważnie. Po drodze pojawiły się one shoty z Shawnem Mendesem, „I see humans, but no humanity”, quizy z wyobraźnią aż docieramy do „Strange Boy”, który chyba podoba Wam się najbardziej :) Oczywiście po drodze pisałam jeszcze inne quizy i głosowania, ale głównie opowiadania wpływają na naszą relację. Dzięki nim mogę wymieniać się z Wami opiniami i rozmawiać nawet w kilku krótkich zdaniach.
Podsumowując: dopiero teraz, w 2017, widzę jaką rolę SameQuizy i Wy zaczynacie odgrywać w moim życiu. Założyłam konto na Wattpadzie i przepisuję tam tutejsze opowiadania, ale nie zyskałam takiej „popularności”, że tak to ujmę. Ludzie wymieniają mnie w listach ulubionych twórców, a nawet TOP ileś tam. Na żadnej lekcji polskiego nie czułam się tak doceniona jak tutaj. Wiem, że to nic takiego, jakaś stronka, ale naprawdę dobrze się tu czuję. Nawet nie wiecie jak Wasze słowa mnie motywują więc piszcie gdzie tylko chcecie i co tylko chcecie! Nie krępujcie się, bo zawsze odpowiadam i nie krytykuję. Dzięki jeszcze raz i mam nadzieję, że zostaniecie ze mną na dłużej. Buziaki! :*

Chciałabym tylko coś powiedzieć, co nie jest ważne, ale zauważyłam komentarze typu: „Tajemniczy Adam nie jest już taki tajemniczy”. Specjalnie dodałam fragmenty z jego perspektywy, by choć trochę przybliżyć Wam jego życie. Przez samą Bailey byście się o niczym nie dowiedzieli (przynajmniej nie teraz). Co nie oznacza, że sytuacja w domu chłopaka jest tą jego tajemnicą. Na pewno nie jedyną. Może wyłapaliście w opowiadaniu imię „Felix”. To z tym chłopakiem będzie się wiązać główny problem bohatera.
Taka bonusowa ciekawostka :D By rozwiać wszelkie oskarżenia, że wydałam Adama.