Post-ironię dosyć łatwo wytłumaczyć
przypuśćmy że mamy jakąś komunistkę
albo w sumie lepiej
przypuśćmy że mamy jakąś furry degeneratkę która lubi vore czy coś etc. rozumiecie o co mi chodzi chyba

to jakby
zerowym poziomem ironii
czyli jakby warstwą „prawdy”
uznajemy to, że taka osoba rzeczywiście jest, rzeczywiście jest degeneratką czy tam komunistką itd.

pierwszym poziomem ironii
czy sarkazmem
byłaby jakaś osoba
która ironicznie mówi że jest degeneratką/komunistką
tak dla śmiechu, czy do przekazania jakiejś wartości merytorycznej

post-ironia
czyli drugi poziom ironii
to jest kiedy wydaje ci się, że ta osoba jest komunistką/degeneratką ironicznie
ale tak jak dłużej się przyglądasz tej osobie
to zaczyna ci się wydawać że ta osoba tylko udaje że jest taka ironicznie
a rzeczywiście jest degeneratką/komunistką na serio

czyli jakby
jest tak bardzo ironiczna
że zaczyna mówić prawdę
ale w ironiczny sposób