To ludki moje, biercie woersz. Znaczy pseudo wiersz:

Wstaję rano, chcoć ja nie chcę
I do kuchni szybko drepcze. Tam powitam, mego starego z kawą w ręku, bo co innego. Wnet mama się odzywa: "weś te włosy z ryja!"
Nie ogarne, i nie zrobie, bo "animiara" biega mi po głowie. Później tatek jeszcze stwierdzi : "tego w anime nie robili".
Zaś z 'uśmiechem', do pokoju ruszę. Siostra wstaje i "dekl" mi mówi. No co mam zrobić? Powiedzieć jej "zyeb drógi"? Później do szkoły, na lekcje czas. Przerwy = kibel i Wattpad. "Łysa pała!" usłyszałam, ale się nie rozpłakałam. Dzwonek dzwoni, czas na lekcje! Wiedźma Polaka teraz będzie. Parę godzin, później mija i do domu się zawijam. Zakładam słuchawki, włączam piosękę, i już nic nie chcę więcej. Później noc, czas ulubiony, biorę się do tego, co mogę. Siedzę w nocy, czasem płacze. Siostrę pogłaskam, uśmiechnę się lekko, nożyczki w rękę, i dobranoc. I tak życie, w kółko i kółko, czasem mi się nudzi. Ale piosenka, mnie na duchu potrzymuje, razem z SQ ludźmi…

Mam nadzieję, że wam się podobało XD