Oczy miałam oszalałe ze strachu, ale pod niepewnością kryła się nadzieja i była potężniejsza niż wszystko inne.

Chciałabym kiedyś wam opowiedzieć co stało się ok. Rok temu. Wygadać się i poczuć się zrozumiana. Bo ile lat jeszcze będę udawała szczęśliwą i pomagała innym żeby nie byli smutni, kiedy przyjdzie czas na mnie? Kiedy skończę płakać po nocach. Okłamywać ludzi, że wszystko jest okej. Kiedy zacznę poświęcać czas przyjaciołom z internetu. Mam dość, mówi to wam ta sama Lena która na codzień gdy jest sama ma ataki paniki i płaczu. Dla was, może to wydawać się śmieszne i błahe. Ale dla mnie każdy dzień kiedy się obudzę jest koszmarem…
Kocham was💕