Heeejka👋🏻

Witam sie poraz któryś xd

Dobra, a więc tak:

Zaczelam tak sobie myslec.Odkrylam że mój aromantyzm jest straszliwe widoczny i słowa ,,kocham Cie” przestają dla mnie brzmiec tak pieknie jak kiedys.Pomyslałam więc ze postaram sie powiedzeic ,,kocham Cie” w moim rozumienu…

,,Za każdym razem gdy jesteś obok mnie odczuwam jakby promienie słoneczne oświetlały mi drogę naprzód.Gdy na mnie patrzysz czuję, że odkryłem tajemnice całego naszego świata.Czuje tak wypełnia mnie sympatia i radość.Twoje słowa traktuje jak tlen dzięki któremu mogę oddychac, a twój dotyk…Gdym tylko mógł poczuć przyjemność z dotuku i ją wyrazić!Dawno mdlałbym ze szczęscia i miłości.Nie potrafię jednak przytulić Cię jak parę lat temu…Więc skąd ubieram me uczucia w tak rozkoszne słowa jeśli jestem aromantyczny…?Ktoś kiedyś pokazał mi jak to jest kochać, a to utkneło we mnie bardzo głęboko, a potem pokazał mi jak tego nie zapomnieć.Dziś przypominam sobie jak byliśmy mali i zbieraliśy słoneczniki razem, a najśmieszniejsze jest to, że nawet się wtedy nie znaliśmy.Wiec pozwól mi dokończyć ten pełen sympatii monolog bo tylko w ten sposób, nie w czynach, potrafię pokazać ile jesteś dla mnie wart.”

Może być?A dla was co oznaczają te wa słowa?*sorkiś wzieło mnie na nostalgie*