Akademia Pani Marchewki

Nastał już wieczór i wszyscy kładli się spać. Pewnego dnia naszą akademię odwiedziła pani dziennikarka Rzodkiewa, by napisać artykuł o Akademii. Przywitałam ją serdecznie i dosiadła się do stołu na śniadanie (przyszła z wizytą na gościnę 1-dniową). Jak tam u was, opowiadajcie - rzekła pani Rzodkiewa. Jedno dziecko już otworzyło usta by odpowiedzieć, ale Rzodkiewa przerwała - o widzę, że rzodkiewka na obiad! - Tak, rzodkiewka jest. I to jest śniadanie, nie obiad. - odpowiedziałam. Nagle Dżasmina wrzasnęła - JA TEŻ LUBIĘ RZODKIEWECZKĘ! - Masz to po mnie. - powiedziała pani Rzodkiewka. Pani Rzodkiewa już zaprzyjaźniła się z małą.

Później, po obiedzie oprowadziliśmy panią Rzodkiewę. To jest nasza ściana osób, z których można brać przykład i są naszymi idolami czyli "Ściana Złotej Chwały" Na tym zdjęciu znajduje się pan Kleks, czyli Właściciel Akademi Pana Kleksa. Bardzo podobne do mojej akademii, jednak u niego mogli uczyć się jedynie chłopaki z imieniem na A., zaś ta druga to Piper. Już ją znasz bo razem ją znamy. Prawdobodobnie osoba która robiła ten obraz dała tam diamenty wykute z tronu wysokości Piper. - rzekła pani Marchewa. - Imponujące - powiedziała pani Rzodkiewa.

A co powiesz na deser? - Powiedziała Marchewa. Chętnie! A co będzie? Lody? Ciastko? Galaretka? - spytała się Rzodkiewa. Będzie groszek. Groszek?! - Wykrzyczała Tera To nie przypadkiem ma być coś na słodko? Groszek na deser? Pierwsze słyszę! - Wykrzyknęła Rzodkiewa Spokojnie - odparła Marchewa. To normalka, zjesz, chyba że nie lubisz. - zjem, zjem - odpowiedziała - to gdzie ten groszek? - zapytała - no jak to gdzie? skończył się niestety. Może tym razem ty pójdziesz po groszek? - zaproponowała Marchewa - no dobrze, tylko powiedźcie gdzie sklep. - powiedziała. - Do sklepu? Do sklepu nie! Do Jasia! - odparła Marchewa - jakiego Jasia? jakiego jasia!!!!!- wykrzyczała Rzodkiewa - Od magicznej fasoli - odparła Marchewa. - przeteleportujesz się przez ten zegarek i bum, jesteś u Jasia - - Wow - zafascynowała się Rzodkiewa i wcisnęła przycisk na zegarku.

Hmm, stragan, stragan... A TAM JEST STRAGAN! - ucieszyła się Rzodkiewa. / udała się w stronę straganu i znalazła stoisko z żywnością i tam również znajdowały się fasole / - Proszę pana, poproszę te o to fasolki - poprosiła Rzodkiewa. - Dobrze, ale w takim razie niech pani uważa, ponieważ ostatnio ktoś skarżył że ta fasola to zaczarowana fasola - odpowiedział pan i się zaśmiał. - ojoj. A jest jakiś sposób, żeby odczarować te fasolki?- zapytała Rzodkiewa. - Niech pani znajdzie złotą rybkę i poprosi o odczarowanie - odpowiedział - Dobrze! Znajdę! - odpowiedziała - To był tylko żart, a ona myśli że to na serio - pomyślał / Rzodkiewa wciska przycisk i wpisuje "O rybaku i złotej rybce", po czym teleportuje się do złotej rybki / - Muszę znaleźć gdzieś wędkę - pomyślała. - O, wiem! Zrobię ją z patyka i liny. - / Pani Rzodkiewa zaczęła łowić, aż złowiła złocistą rybę / - Witam, jestem złota rybka, spełnie twoje trzy życzenia, jak tylko mnie uwolnisz - rzekła. / Rzodkiewa ją uwolniła, po czym zażyczyła sobie życzenie/ - poproszę aby te groszki nie były magiczne - Powiedziała. / życzenie się spełnia / / Rzodkiewa nie mogła przepuścić takiej okazji i zażyczyła sobie dwa kolejne życzenia, jednak życzenia nie działały poza tym światem i jak poprosiła o złoty portfel to już w Akademii go nie posiadała. Wcisnęła wreszcie przycisk powrotny i wróciła / - Witam was wszystkich, wróciłam z grochem. - odpowiedziała - chyba nie opłacało się tyle rzeczy robić dla fasolek - powiedziała. - Może za to że się tak namęczyłaś zostaniesz wynagrodzona? - powiedziała Marchewa. - no nie wiem - Powiedziała Rzodkiewa i usiadła do stołu zgłodniała po długiej podróży.

Nastał wieczor, każdy udał się do łazienki, by umyć zęby. Tego wieczoru było naprawdę zabawnie - każdy obrzucał się pastą do zębów, naszczęście jej nigdy nie braknie bo jest nieskończona.

Wieczorem słyszałam kroki. Naprawdę się przestraszyłam. Jednak potem się nie bałam, bo wiedziałam że na pewno to Rzodkiewa wyszła z łóżka. Wstałam zobaczyć co u niej. Nagle patrzę a przedemną stał wilk. Zdziwiłam się mocno. Powoli się oddaliłam. Wzięłam miecz z sekretnej skrytki i zaczęłam z nim walczyć, bo to był zły wilk. Udało mi się go pokonać, lecz przebudziłam dzieci. Opowiedziałam im co się stało. Odkryliśmy, że Rzodkiewa wracając otworzyła portal, ale nawet o nim nie wiedziała. Udało nam się go jakoś zamknąć. Poszliśmy spać.

Rankiem śpiewaliśmy piosenkę; "kto rano budzi się, widzi panią Zdzisię. Śniadanko sobie je, i na kanapce odlatuje" Potem Rzodkiewa wróciła do domu i napisała artykuł o Akademii Pani Marchewki. Zobaczcie! Rzodkiewa pisze że Akademia jest bardzo super - powiedziała Dżesi