Podchodzisz bliżej zwierciadła. Marszczysz brwi. Powoli zaczynasz widzieć zarys kwiatów, potem drzew i słońca… Tak to na pewno jest łąka! Teraz widzisz to bardzo wyraźnie… Nie! Zaraz! Ty jesteś na łące! Właśnie na horyzoncie wschodzi słońce. „Czy to jest wnętrze mojego serca?” – uśmiechasz się. Niewielki motyl siada Ci na palec. Przyglądasz się mu… Tu jest tyle radości! Kolorów i barw.”Och” – wzdychasz, gdy nagle spostrzegasz, że jakimś dziwnym trafem budzisz się w swoim łóżku. Uśmiechasz się ponownie. Nagle nieco przygasa Twoja radość. Chwytasz się za klatkę piersiową. Myślisz: „Ale czy ja byłem w swoim sercu?” – uśmiechasz się. „Jeśli tak, to już zawsze będę na tej szczęśliwej łące.”
MatiXe
Podchodzisz bliżej zwierciadła. Marszczysz brwi. Powoli zaczynasz widzieć zarys kwiatów, potem drzew i słońca… Tak to na pewno jest łąka! Teraz widzisz to bardzo wyraźnie… Nie! Zaraz! Ty jesteś na łące! Właśnie na horyzoncie wschodzi słońce. „Czy to jest wnętrze mojego serca?” – uśmiechasz się. Niewielki motyl siada Ci na palec. Przyglądasz się mu… Tu jest tyle radości! Kolorów i barw.”Och” – wzdychasz, gdy nagle spostrzegasz, że jakimś dziwnym trafem budzisz się w swoim łóżku. Uśmiechasz się ponownie. Nagle nieco przygasa Twoja radość. Chwytasz się za klatkę piersiową. Myślisz: „Ale czy ja byłem w swoim sercu?” – uśmiechasz się. „Jeśli tak, to już zawsze będę na tej szczęśliwej łące.”