„– Osobiście uważam, że na zimowe dni najlepszy jest kubek gorącej czekolady – odpowiedział, zastanawiając się chwilę. […] – Gorąca czekolada jest też idealna na smutki.”
Peterowi przypominało to grę w Among Us czy rosyjskiego chowanego.
„Wypadek jest dopiero wstępem tajemniczej układanki. Teraz rozpoczyna się pierwszy etap – odzyskać wspomnienia, ułożyć je i poznać sens własnego śledztwa oraz tajemniczego medalika zanim minie czas.”
„Chciałabym biegać. Tak po prostu puścić się biegiem przez wysokie trawy koło domu, śmiać się głośno i machać do tatusia.”
Historia Aleksandra Dębowicza, bowiem wielcy ludzie niosą wielkie historie za sobą…
Chciałem żeby mimo wszystko czuła się bezpiecznie. Mimo tego, że za zamkniętymi drzwiczkami rozpętało się piekło.
—Ja tylko uchwyciłem sztukę i sztukę robioną przez sztukę. — Na jego twarzy cały czas pojawiał się przebiegły uśmieszek, który oznaczał zwycięstwo.
— Tęsknie za tobą — wydusił z siebie nagle, a na policzkach kobiety pojawił się jasnoróżowy rumieniec — proszę cię po prostu… Wróć do domu. — Sap… — zaczęła […] — L’manberg to teraz mój dom”
Ludzie opisywali dużo sposobów zakończenia świata, katastrofy, bomby nuklearne, wirusy, ale nikt z nich nie potrafił przewidzieć rzeczywistości. Rzeczywistości w której każdy walczy o przetrwanie.
W murach zamku Hogwart, z barwną wyobraźnią i bystrą iskrą w oku, przysłoniętym pasmem lazurowej grzywki, szuka i odkrywa. Podświadomie zaczyna tworzyć i sam staje się dziełem ,,sztuki adolescencji”.
„Jesteśmy potworami, nie zasługujemy na szczęśliwe zakończenie, a dopóki tego nie rozumiesz nie zrozumiesz dlaczego wciąż się ukrywamy w koronach drzew lub ciemnych jaskiniach kiedy widzimy człowieka”
A potem otworzyłem oczy i zobaczyłem, że wokół mnie nikogo nie ma. Że mamy już nie ma. A może już od dawna jej nie było?
„— Spotkamy się jeszcze? — spytał […] — Mam nadzieję — wyszeptała.”
” – Są rzeczy ważniejsze niż władza i potęga – wysapała ledwo podpierając się na rękach. – A są nimi przyjaciele […] – wysyczała zerkając prosto w twarz jej przyszłego mordercy.”
„To, co przykuwa uwagę Mercera to duże, kamienne wejście do czegoś w rodzaju labiryntu. Tuż przy nim, wbity w ziemię, stoi znak. Wstęp wzbroniony.”
,,Wielu ludzi ma o mnie bardzo błędne przekonanie. Nie jestem doskonała. Popełniam błędy, bo jestem tylko człowiekiem.”
James Barnes, poszukiwany za atak na króla Wakandy. Lauren Lindsay ma go znaleźć i aresztować, jednak przez przypadek podczas swojej misji wplączę się w coś bardziej skomplikowanego niż sądziła.
„— Pamiętam, jak rozmawialiśmy zanim wyszedłeś, ale nie pamiętam na jaki temat. Ale… Jesteś moim przyjacielem, to pamiętam. […] — Przyjacielem… — wyszeptał czując, jak jego serce się rozsypuje.”
„– Zaufać testowi? Test mi powie, kim jestem i gdzie należę? – wzięłam głęboki oddech i usiadłam obok Johanny. – Dziękuję Ci za wszystko. Wiem, że nie każdy miałby takie samo podejście, jak Ty.”
„— Już żałuję, że wróciłaś — powiedział starając się przybrać poważny ton, jednak dało się usłyszeć w jego głosie rozbawienie. Lilian wsiadła na konia. — Oj, braciszku, żałować to dopiero będziesz.”
„Bowiem „Tydzień Męki” idealnie pasował do tego okresu, kiedy to przez całe siedem dni pracować i uczyć się trzeba w pocie czoła, a odpoczynek był niemalże karany.”
Lucas i jego pies Candy trafiają do ogromnej puszczy. Nieznany im teren kryje przed nimi wiele mrocznych tajemnic, których rozwiązanie może wymagać od bohatera poświęceń.
Krzyk, lot, upadek, okropny ból i nicość. Pomyśleć, że tak naprawdę wszystko zaczęło się od tej jednej Wierzby Płaczącej.
Jeszcze zanim John i Sara zostali rodzicami Camille, uczęszczali do Hogwartu, gdzie nie zawsze przestrzegali szkolnych zasad. Tak samo Huncwoci, o których wśród młodszego pokolenia krążyły legendy.