”Żyli razem… Zginęli razem… a ich dusze żyją dalej… razem. W innym, zupełnie nowym świecie, ale razem. I już nikt ich nie rozdzieli.”
”Żyli razem… Zginęli razem… a ich dusze żyją dalej… razem. W innym, zupełnie nowym świecie, ale razem. I już nikt ich nie rozdzieli.”
„Nie płacz — Powiedział czule Cedric. — Księżniczki nie płaczą — nastała chwila przerwy — a Ty jesteś moją księżniczką, Jane — wyszeptał jej do ucha.”
„Dopiero teraz zrozumiałam jak istotną rolę dotyk pełni w życiu. Zwykle to on załatwia to czego nie jesteśmy w stanie opisać słowami”
— Pozwolisz? — spytał Harry. Odpowiedziała milczeniem, które najwyraźniej uznał za potwierdzenie. Podszedł do niej, pochylił się i delikatnie cmoknął różowe usta.
„—vincit qui se vincit — powiedziałam. — Zwycięża ten, kto siebie zwycięża. Powinniście to wiedzieć, chłopaki — dodałam i na nowo zagłębiłam się w lekturze.”
Życie Wilkołaka nie należy do najłatwiejszych, a strach przed odrzuceniem wcale nie pomaga, jednak gdy mamy osobę, która jest dla nas oparciem, życie automatycznie nabiera jaśniejszych barw.
„Jeszcze nigdy nie tęskniła tak za Hogwartem. Na myśl o powrocie mimowolnie się uśmiechała, a wszystkie miłe wspomnienia zaczynały przewijać się w jej głowie jak na filmie.”
To była tylko kwestia czasu jak dopadną go konsekwencje, jak będzie musiał wszystko odpokutować.
Jestem tu dla Ciebie, nie tylko kiedy świat się wali. Mogę poświęcić Ci każdą chwilę mojego życia.
Na czworakach czekała aż jej oddech się uspokoi. Cała się trzęsła i zauważyła, że kolana krwawiły jej obficie. Oblizała je i obwiązała skarpetką. Podczołgała się na skraj dachu i spojrzała w dół.
First, there is happiness. Then, you make memories, so you can remember the happiness. And when the happiness ends, all you have are memories.
„Od tamtej pory co piątek wymykali się do Hogsmeade na pyszne napoje mleczne, a z każdym spotkaniem zakochiwali się w sobie coraz bardziej i bardziej…”
” — Wiesz co? Wcale nie musimy być idealni… chociaż w sumie już jesteśmy. — Uśmiechnął się nagle. — Jesteśmy idealni w nie byciu idealnym.”
„To była świetna gra kochanie. — Gdy zamknęła oczy pocałował ją w czoło na pożegnanie, a potem pogrążył się w rozpaczy.”
❝Wszyscy myślą, że to bogaty arystokrata bez uczuć. Myślą, że ma wielu przyjaciół i nie potrzeba mu nic więcej do szczęścia. Niestety się mylą…❞
❝Kiedy widziałam, jak pociąg odjeżdża ze stacji, poczułam, że bezpowrotnie straciłam siostrę.❞
Syriusz Black wiedział, że dla wielu dziewcząt był marzeniem, jednak nie sądził, że kiedykolwiek, ktokolwiek zachoruje na obsesję z jego powodu.
,,Po prostu nie lubię tego chłopaka. A może bardzo go lubię? Dla mnie to nie ma różnicy, ale już na samą myśl, że Harry zastąpi mnie w najbliższym meczu ze Ślizgonami wszystko się we mnie skręca.”
Regulus wciąż pozostawał dla mnie zagadką, ale już nie próbowałam jej rozwiązać. Wiedziałam iż w końcu elementy same ułożą się w całość.
Odrzucenie przez przyjaciół to nie jest miłe przeżycie, a żaden patronus tego nie zmieni.
Gdy ma się dwanaścioro rodzeństwa, a Ty jesteś środkowym dzieckiem, to nic nie jest proste. Jeśli dojdzie do tego Rodowa Tajemnica i konieczność trzymania języka za zębami, powstaje wielki horror.
Miłość nie zwycięża wszystkiego. I ktokolwiek myśli inaczej jest albo głupcem, albo kłamcą.
,,Czarodzieje dzielą się na dwie grupy: tych, którzy bronią się różdżką i tych, którzy bronią się bez różdżki. Problem w tym, że ta druga grupa składa się jedynie z dwóch osób…‘‘
Idealni w każdym calu. Pełni wad, których nie mogli się pozbyć. Pozostawieni w równie nieidealnym świecie.
Ona pragnęła jak najszybciej opuścić Hogwart, on wręcz przeciwnie. Żadne z nich nigdy by nie zgadło, że połączy ich coś więcej niż pewne październikowe przyjęcie.
A co gdyby istniała polska szkoła dla czarodziejów? A co jeśli zostałaby zaproszona na Turniej Trójmagiczny? A co dalej?
—Nie patrz na mnie jak byś mnie pragnął, bo oboje dobrze wiemy, że tak nie jest.
„— Podaj mi trzy powody dla których powinnam teraz podnieść się z ławki i pójść zatańczyć z tobą do piosenki Fatalnych Jędz. — Rzuciłam mu wyzwanie.”
„Myślę, że po prostu zrozumiałem, że mimo że odszedłeś, to jednak pozostaniesz na zawsze w moich myślach.”
❝Jeśli Black może nie być egoistycznym dupkiem, to Torres może nie być psychopatą❞
Wieczne życie… Marzenie każdego. Lecz ja tak nie uważam. Móc żyć wiecznie to przekleństwo. Jednak nigdy nie spodziewałam się, że sprawy przybiorą taki obrót […]
Kiedy młoda Blade Lestrange niespodziewanie znajduje się w centrum zainteresowania, nie umyka również Tomowi Riddle’owi.
Syriusz Black wiedział, że dla wielu dziewcząt był marzeniem, jednak nie sądził, że kiedykolwiek, ktokolwiek zachoruje na obsesję z jego powodu.