„A porcelana niestety jest tworzywem kruchym. Wystarczy tylko jedno uderzenie, a rozpada się… Bezpowrotnie.”
„A porcelana niestety jest tworzywem kruchym. Wystarczy tylko jedno uderzenie, a rozpada się… Bezpowrotnie.”
„Choć nastały czasy ciemności, nie możemy rezygnować z tego, co czyni nas ludźmi.”
❝Odkąd tylko pamiętam… zawsze rozmyślałem nad sensem naszej egzystencji. Po co właściwie żyjemy? Jaki jest w tym wszystkim cel? Aż pewnego dnia spotkałem pewną dziewczynę, a mój los się odmienił.❞
Otaczała go ciemność. Przedzierał się przez niezgłębioną puszczę. Nagle oślepiło go światło księżyca i ujrzał przed sobą postać. Nie był sam, nie stąpał w ciemności. Było jasno. A ona stała tuż obok.
Nim księżyc ujrzy słońce, diabła własny cień zarośnie.
— Nie martw się, moja droga… Nasi kochani rodzice nas nie przyłapią, a jak przyłapią to powiem, że to ty się na mnie rzuciłaś — uśmiecha się łobuzersko Xander, bawiąc się kosmykiem moich włosów.
You have a talent
Gdzie się podziała nasza dwudziesta? Przecież było nam tak dobrze.
MY to tylko widmo przeszłości, które równie dobrze mogło nie istnieć. byłam zbyt ślepa lub zbyt głupia, by wierzyć wciąż w to nasze MY.
Finn i Jake jak zawsze nie próżnowali i zajmowali się sprawami najwyższej wagi. Ratowali świat i królewny. Tym jednak razem przyszło im ratować kogoś niezwykłego.
Nie chcieliśmy przyznać, że jest nam dobrze, dopóki nie zaczęło dziać się źle.
Byłaś tylko Ty w mym sercu, lecz w Twym było nas dwoje.
Nie mam czasu żałować i rozmyślać, gdy egzystencja leje się strumieniami przez palce.
„Płacz jest oznaką siły, Mikey. Zapamiętaj sobie moje słowa, zanim znów wpadniesz na pomysł, że łzy kalają dobre imię wodza gangu.”
내 별. 나 미안
„so, stop thinkin bout it, why ya mind overclouded?”
„Jestem w twoim pokoju, gdzie się ukryłaś? Nasza gra w chowanego właśnie dobiega końca. Proszę, pokaż mi jeszcze raz twoją przerażoną, umierającą twarz!”
„— Mówiono mi, że ideały nie istnieją. — szepnęła Florence — Jednak ja w to nie wierzę. Ja już znalazłam swój ideał. — rzekła niepewnie — Którym jesteś ty.”
We mgle bardzo łatwo się ukryć.
Jak bardzo zgubionym można być, gdy istniejemy w tak małym świecie?
„I have to tell you something, Adrien… But please, promise, that you’ll never strip away my secret. That’s very important for me.”
Zawsze była zdecydowana na wszystko, poza… swoim ulubionym kolorem. Wymyśliłem więc na to zabawę, która miała jej w tym pomóc. Ale miała nas też zbliżyć.
„Nie płacz — Powiedział czule Cedric. — Księżniczki nie płaczą — nastała chwila przerwy — a Ty jesteś moją księżniczką, Jane — wyszeptał jej do ucha.”
Regulus wciąż pozostawał dla mnie zagadką, ale już nie próbowałam jej rozwiązać. Wiedziałam iż w końcu elementy same ułożą się w całość.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
![brightness [prologue]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2021/07/01/images_6daf3dd688cf.jpeg)
![We mgle [Coraline fanfiction] — prolog](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2021/06/12/images_5dc2a92393c3e70b.jpg)
![When you know [1/2]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2021/06/24/images_fe53a04bde5f.jpeg)
