Emocjonalna pustka – Twoja trauma to brak wsparcia i czułości! Dorośli wokół ciebie byli jak ściany – obecni, ale niedostępni. Nie było pytań o to, co czujesz. Nie było przytulenia, gdy pękałeś w środku. W twoim domu emocje były niewygodą – czymś, co trzeba tłumić, wypierać, przechodzić nad tym do porządku dziennego. Twoje serce uczyło się zamykać przedwcześnie. Twoja muzyka jest dzisiaj próbą odzyskania tamtej ciszy – próbą wypowiedzenia wszystkiego, co kiedyś musiało zostać w środku. Każdy wers, który piszesz, jest jak dotyk – dla siebie z przeszłości i dla tych, którzy wciąż nie potrafią być „za bardzo” bez poczucia winy. Koniecznie podziel się wynikiem w komentarzu!
Wewnętrzny samotnik – Twoja trauma to bycie niewidzialnym! Nie chodziło o krzyk, ani o ciosy. Chodziło o to, że ciebie po prostu… nie było. Nikt nie pytał, jak minął ci dzień. Nikt nie zauważał twojego milczenia. Siedziałeś przy tym samym stole, ale z czasem zrozumiałeś, że jesteś tłem. Twoje emocje – niezauważone. Twoje potrzeby – ignorowane. Twoje istnienie – niezapamiętane. Twoja muzyka dziś brzmi jak list – do siebie samego, ale też do tych, którzy nigdy nie zostali zaproszeni do rozmowy. Twoja piosenka nie krzyczy, ale zostaje w głowie – jak echo nieobecnych słów, które powinny były paść, a nigdy nie padły. Koniecznie podziel się wynikiem w komentarzu! Uh.. nie do końca? Można tak powiedzieć, ale jednak nie. Bo oni chcieli pomóc, ale przez to czułam się niewidzialna. Moje zdanie do teraz się nie liczy, wtedy nie liczyło się jeszcze bardziej. Ale miałam rodziców – obecnych rodziców. Byłam widzialna, ale nie tak, jak chciałam.
Porzucona bliskość – Twoja trauma to nagłe odejście, którego nie da się wyjaśnić! Ufałeś. Być może komuś bardzo bliskiemu – przyjacielowi, rodzicowi, rodzeństwu, komukolwiek, kto przez moment był twoim całym światem. A potem… odeszli. Czasem dosłownie. Czasem emocjonalnie. Bez słowa wyjaśnienia, bez pożegnania. Pojawiła się dziura – nie taka, którą można załatać, tylko taka, którą się nosi. Twoje piosenki są jak krajobrazy po burzy – opowiadają o czymś, co minęło, ale zostawiło ślady wszędzie. I choć nie piszesz, by ich obwiniać, każda linijka to dowód, że wciąż pytasz: „Czemu nie zostałeś?”. Ale z czasem, w muzyce, zaczynasz słyszeć inne pytanie: „Czy ja mogę zostać – dla siebie?”. Koniecznie podziel się wynikiem w komentarzu! trudno mi się z tym nie zgodzić świetny quiz💖
Emocjonalna pustka – Twoja trauma to brak wsparcia i czułości! Dorośli wokół ciebie byli jak ściany – obecni, ale niedostępni. Nie było pytań o to, co czujesz. Nie było przytulenia, gdy pękałeś w środku. W twoim domu emocje były niewygodą – czymś, co trzeba tłumić, wypierać, przechodzić nad tym do porządku dziennego. Twoje serce uczyło się zamykać przedwcześnie. Twoja muzyka jest dzisiaj próbą odzyskania tamtej ciszy – próbą wypowiedzenia wszystkiego, co kiedyś musiało zostać w środku. Każdy wers, który piszesz, jest jak dotyk – dla siebie z przeszłości i dla tych, którzy wciąż nie potrafią być „za bardzo” bez poczucia winy.
Wewnętrzny samotnik – Twoja trauma to bycie niewidzialnym! Nie chodziło o krzyk, ani o ciosy. Chodziło o to, że ciebie po prostu… nie było. Nikt nie pytał, jak minął ci dzień. Nikt nie zauważał twojego milczenia. Siedziałeś przy tym samym stole, ale z czasem zrozumiałeś, że jesteś tłem. Twoje emocje – niezauważone. Twoje potrzeby – ignorowane. Twoje istnienie – niezapamiętane. Twoja muzyka dziś brzmi jak list – do siebie samego, ale też do tych, którzy nigdy nie zostali zaproszeni do rozmowy. Twoja piosenka nie krzyczy, ale zostaje w głowie – jak echo nieobecnych słów, które powinny były paść, a nigdy nie padły. Koniecznie podziel się wynikiem w komentarzu!
Wewnętrzny samotnik – Twoja trauma to bycie niewidzialnym!
Fakty są takie że wszystkie odpowiedzi do mnie pasowały więc klikałam w cobądź i nadal pozostaje to pytanie: czy opłaca się iść przez to dalej? Super quiz naprawdę, odowiedzi są głępokie i cudowne, świetny quiz, a na pewbo wyróżnia się na tle innych widać, że się starałaś. Serio, gdyby nie to że to ja jestem jakaś inna, i mam tych traum za dużo heh…
Emocjonalna pustka – Twoja trauma to brak wsparcia i czułości! Dorośli wokół ciebie byli jak ściany – obecni, ale niedostępni. Nie było pytań o to, co czujesz. Nie było przytulenia, gdy pękałeś w środku. W twoim domu emocje były niewygodą – czymś, co trzeba tłumić, wypierać, przechodzić nad tym do porządku dziennego. Twoje serce uczyło się zamykać przedwcześnie. Twoja muzyka jest dzisiaj próbą odzyskania tamtej ciszy – próbą wypowiedzenia wszystkiego, co kiedyś musiało zostać w środku. Każdy wers, który piszesz, jest jak dotyk – dla siebie z przeszłości i dla tych, którzy wciąż nie potrafią być „za bardzo” bez poczucia winy. Koniecznie podziel się wynikiem w komentarzu!
Super quiz, leci do ulubionych. Bardzo podobały mi się odpowiedzi na pytania, były głębokie i widać że dobrze przemyślane. Dawno nie robiłam tak dobrego quizu :)
Brak bezpieczeństwa – Twoja trauma to dom, który nie był schronieniem! Dla wielu dom to miejsce odpoczynku. Dla ciebie był to punkt napięcia – przestrzeń, w której każde skrzypnięcie podłogi mogło zwiastować coś złego. Może był tam krzyk. Może była przemoc – fizyczna, słowna, psychiczna. Może nie trzeba było uderzyć, żeby bolało. Jako dziecko próbowałeś odczytywać nastrój, jakby od tego zależało twoje życie – bo może zależało. Dziś twoja muzyka to ocalenie – rytm serca, które przetrwało tam, gdzie miało zgasnąć. W twoich słowach jest gniew, ale też czułość – dla dziecka, które nie miało gdzie uciec, więc schowało się w sobie. Koniecznie podziel się wynikiem w komentarzu!
Hm… Po części się zgadza. Ale świetny quiz! 🫶🏻 Od razu leci do ulubionych.
opiumgirl
Emocjonalna pustka – Twoja trauma to brak wsparcia i czułości!
Dorośli wokół ciebie byli jak ściany – obecni, ale niedostępni. Nie było pytań o to, co czujesz. Nie było przytulenia, gdy pękałeś w środku. W twoim domu emocje były niewygodą – czymś, co trzeba tłumić, wypierać, przechodzić nad tym do porządku dziennego. Twoje serce uczyło się zamykać przedwcześnie. Twoja muzyka jest dzisiaj próbą odzyskania tamtej ciszy – próbą wypowiedzenia wszystkiego, co kiedyś musiało zostać w środku. Każdy wers, który piszesz, jest jak dotyk – dla siebie z przeszłości i dla tych, którzy wciąż nie potrafią być „za bardzo” bez poczucia winy. Koniecznie podziel się wynikiem w komentarzu!
Kotelka2
Wewnętrzny samotnik – Twoja trauma to bycie niewidzialnym!
Nie chodziło o krzyk, ani o ciosy. Chodziło o to, że ciebie po prostu… nie było. Nikt nie pytał, jak minął ci dzień. Nikt nie zauważał twojego milczenia. Siedziałeś przy tym samym stole, ale z czasem zrozumiałeś, że jesteś tłem. Twoje emocje – niezauważone. Twoje potrzeby – ignorowane. Twoje istnienie – niezapamiętane. Twoja muzyka dziś brzmi jak list – do siebie samego, ale też do tych, którzy nigdy nie zostali zaproszeni do rozmowy. Twoja piosenka nie krzyczy, ale zostaje w głowie – jak echo nieobecnych słów, które powinny były paść, a nigdy nie padły. Koniecznie podziel się wynikiem w komentarzu!
Uh.. nie do końca? Można tak powiedzieć, ale jednak nie.
Bo oni chcieli pomóc, ale przez to czułam się niewidzialna. Moje zdanie do teraz się nie liczy, wtedy nie liczyło się jeszcze bardziej. Ale miałam rodziców – obecnych rodziców. Byłam widzialna, ale nie tak, jak chciałam.
taylors.midnight
Porzucona bliskość – Twoja trauma to nagłe odejście, którego nie da się wyjaśnić!
Ufałeś. Być może komuś bardzo bliskiemu – przyjacielowi, rodzicowi, rodzeństwu, komukolwiek, kto przez moment był twoim całym światem. A potem… odeszli. Czasem dosłownie. Czasem emocjonalnie. Bez słowa wyjaśnienia, bez pożegnania. Pojawiła się dziura – nie taka, którą można załatać, tylko taka, którą się nosi. Twoje piosenki są jak krajobrazy po burzy – opowiadają o czymś, co minęło, ale zostawiło ślady wszędzie. I choć nie piszesz, by ich obwiniać, każda linijka to dowód, że wciąż pytasz: „Czemu nie zostałeś?”. Ale z czasem, w muzyce, zaczynasz słyszeć inne pytanie: „Czy ja mogę zostać – dla siebie?”. Koniecznie podziel się wynikiem w komentarzu!
trudno mi się z tym nie zgodzić
świetny quiz💖
twices
• AUTOR@taylors.midnight dziękuję ☺️
Bella2929
Emocjonalna pustka – Twoja trauma to brak wsparcia i czułości!
Dorośli wokół ciebie byli jak ściany – obecni, ale niedostępni. Nie było pytań o to, co czujesz. Nie było przytulenia, gdy pękałeś w środku. W twoim domu emocje były niewygodą – czymś, co trzeba tłumić, wypierać, przechodzić nad tym do porządku dziennego. Twoje serce uczyło się zamykać przedwcześnie. Twoja muzyka jest dzisiaj próbą odzyskania tamtej ciszy – próbą wypowiedzenia wszystkiego, co kiedyś musiało zostać w środku. Każdy wers, który piszesz, jest jak dotyk – dla siebie z przeszłości i dla tych, którzy wciąż nie potrafią być „za bardzo” bez poczucia winy.
Alexandra_Malfoy
Wewnętrzny samotnik – Twoja trauma to bycie niewidzialnym!
Nie chodziło o krzyk, ani o ciosy. Chodziło o to, że ciebie po prostu… nie było. Nikt nie pytał, jak minął ci dzień. Nikt nie zauważał twojego milczenia. Siedziałeś przy tym samym stole, ale z czasem zrozumiałeś, że jesteś tłem. Twoje emocje – niezauważone. Twoje potrzeby – ignorowane. Twoje istnienie – niezapamiętane. Twoja muzyka dziś brzmi jak list – do siebie samego, ale też do tych, którzy nigdy nie zostali zaproszeni do rozmowy. Twoja piosenka nie krzyczy, ale zostaje w głowie – jak echo nieobecnych słów, które powinny były paść, a nigdy nie padły. Koniecznie podziel się wynikiem w komentarzu!
ignisavis
Wewnętrzny samotnik – Twoja trauma to bycie niewidzialnym!
Fakty są takie że wszystkie odpowiedzi do mnie pasowały więc klikałam w cobądź i nadal pozostaje to pytanie: czy opłaca się iść przez to dalej?
Super quiz naprawdę, odowiedzi są głępokie i cudowne, świetny quiz, a na pewbo wyróżnia się na tle innych widać, że się starałaś. Serio, gdyby nie to że to ja jestem jakaś inna, i mam tych traum za dużo heh…
twices
• AUTOR@ignisavis bardzo ci dziękuję i przykro mi z powodu tych traum… ❤️🩹😥
ignisavis
@twices niepotrzebnie, to ja jestem na tyle słaba żeby nadal tyle ich mieć, miłego dnia i dziękuję! ❤️
Styczniowka
Wysmiewany glos
Yep. Wystarczylo byc szczupla chlopczyca z baby facem.
Zero_The_Metalhead
Emocjonalna pustka – Twoja trauma to brak wsparcia i czułości!
Dorośli wokół ciebie byli jak ściany – obecni, ale niedostępni. Nie było pytań o to, co czujesz. Nie było przytulenia, gdy pękałeś w środku. W twoim domu emocje były niewygodą – czymś, co trzeba tłumić, wypierać, przechodzić nad tym do porządku dziennego. Twoje serce uczyło się zamykać przedwcześnie. Twoja muzyka jest dzisiaj próbą odzyskania tamtej ciszy – próbą wypowiedzenia wszystkiego, co kiedyś musiało zostać w środku. Każdy wers, który piszesz, jest jak dotyk – dla siebie z przeszłości i dla tych, którzy wciąż nie potrafią być „za bardzo” bez poczucia winy. Koniecznie podziel się wynikiem w komentarzu!
Super quiz, leci do ulubionych. Bardzo podobały mi się odpowiedzi na pytania, były głębokie i widać że dobrze przemyślane. Dawno nie robiłam tak dobrego quizu :)
twices
• AUTOR@Zero_The_Metalhead dziękuję, bardzo mi miło, ponieważ naprawdę się starałam 🥹
forf_atter
Brak bezpieczeństwa – Twoja trauma to dom, który nie był schronieniem!
Dla wielu dom to miejsce odpoczynku. Dla ciebie był to punkt napięcia – przestrzeń, w której każde skrzypnięcie podłogi mogło zwiastować coś złego. Może był tam krzyk. Może była przemoc – fizyczna, słowna, psychiczna. Może nie trzeba było uderzyć, żeby bolało. Jako dziecko próbowałeś odczytywać nastrój, jakby od tego zależało twoje życie – bo może zależało. Dziś twoja muzyka to ocalenie – rytm serca, które przetrwało tam, gdzie miało zgasnąć. W twoich słowach jest gniew, ale też czułość – dla dziecka, które nie miało gdzie uciec, więc schowało się w sobie. Koniecznie podziel się wynikiem w komentarzu!
Hm… Po części się zgadza.
Ale świetny quiz! 🫶🏻 Od razu leci do ulubionych.
twices
• AUTOR@forf_atter bardzo dziękuję! 💋
Pieczarka.
Świetny quiz 💚
twices
• AUTOR@Pieczarka. dziękuję^^