Poprzednia część 
Zaznacz poprawną odpowiedź, aby przejść do następnego pytania.
Quiz w Poczekalni. Zawiera nieodpowiednie treści? Wyślij zgłoszenie
Opowiadania mogą zawierać treści nieodpowiednie dla osób nieletnich. Zostaje w nich zachowana oryginalna pisownia.
Zobacz podobne quizy: #anime #emocje #fantasy #filmy #gry #ksiazki #magia #osobowosc #poradnik #seriale #styl #tworzenie
Popularne quizy w tym tygodniu:
Khaz_24
Szczerze? Nie lubię tworzyć postaci z supermocami. To jest wręcz dla mnie trudne.
Wolę zwyczajnych ludzi albo jakieś fantasty rasy które raczej nic specjalnego nie robią
Avka
"Romans z zabójczo przystojnym księciem demonów"
To mnie rozwaliło. Pomyślałam o Kendrze i Gavinie z Baśnioboru xd
Bibliothecaire.
No to chyba mam problem z jedną z postaci do opo z obs, a ja lubie nawet typa. Czy jak dużo się zgadza to da się odratować taki przypadek? Jak zabrał się za to ktoś kto umie pisać? Bo tak troche chyba zrypałam gościa (a do tego jest stereotypowy jak cholera).
TW
• AUTOR@Shataher nie kojarzę… Która to?
Bibliothecaire.
@TW do WHE?
Khaz_24
Ogółem przypomniało mi się jak w jednej mandze (a raczej od jednego tomu mangi) pojawiły się postacie z super potężnymi supermocami
Ale tutaj było kilka ale:
— Wszyscy tam byli poddawani eksperymentom zwiększającymi ich supermoce
— Należeli tak jakby do wojska i to dość potężnego
I szczerze uważam że przedstawienie postaci jako superbroni która była poddawana eksperymentom by stać się tą superbronią i/ewentualnie poszła do wojska bądź policji
Bo chyba każdy wie że raczej gdyby do policji zgłosiła się jakaś osoba która chciałaby zostać policjantem i miałaby te supermoce to – wyznajmy sobie szczerze – chętnie by ją przyjęli
TW
• AUTOR@Isss_ Właśnie superbohaterowie jako wojsko/policja/siły specjalne to bardzo w sumie naturalna kolej rzeczy, często też wykorzystywana w uniwersach gdzie takie supermoce występują
Khaz_24
Apropos podróży w czasie
Zakładając że ty podróżowałbyś piętnaście lat do przodu to można by było uznać cię za zaginionego gdyż ciebie by NIE BYŁO ponieważ podróżowałeś w czasie, plus podróżowanie w czasie jest jak podróż światła – dla ciebie to jedna chwila a dla osób w przeszłości dużo lat.
A jeżeli byś pokonał lorda demonów który chciał zawładnąć światem i później by uciekł to cóż – skoro nie ma ciebie to jest zabawa!
TW
• AUTOR@Isss_ Podróże w przyszłość to jeszcze nic – po prostu brakuje osoby przez pewien czas, a potem znów się pojawia. Z podróżami w przeszłość jest gorzej.
Hot_Ziemniaczek_Polska
@TW twoje ciałko może wrócić do zarodka, a ty sam UmRzEsZ!
Starkit
U mnie moce dzielą się na moce boskie i nieboskie. Moce nieboskie ma większość osób obdarzonych nimi, a boskie mają tylko wybrańcy i dzieci bogów, które same bogami nie są. Moce nieboskie opierają się głównie na jednej/dwóch sztuczkach i nie da się ich rozwinąć. Moce boskie są takie, że da się nimi zrobić wszystko, ale po użyciu wkraczają niefajne konsekwencje (mój główny postać dostaje flashbacków z pewnego wydarzenia w jego życiu, a jedna bohaterka tego uniwersum staje się celem okolicznych czerwi i innych robali). Ostatecznie skończyło się na tym, że ta bohaterka poprosiła bogów o zmianę i otrzymała moce nieboskie opierające się na tym, że każdy płyn, którego dotykała w swojej "prawdziwej" wersji (czyli tej, w której mogła używać mocy) zarażał się amebami.
TW
• AUTOR@Starkit o… to o flashbackach brzmi trochu na zasadzie słabości, która nic nie robi i istnieje tylko dla usprawiedliwienia (chociaż może właśnie tylko brzmi), ale to z robakami jest moim zdaniem ciekawe…
AnnieOaklay
Nie ogarniam wattpada, ale wiem że ma taką cudowną funkcje jak komentowanie akapitów. Praktycznie do każdego akapitu mam jakiś krótki, zabawny (według mnie) komentarz. A nie mogę ich pisać na końcu teraz! Trzeba poprosić o to moderację!
AnnieOaklay
@TW trzeba użyć innego narzędzia nacisku. Nie mam jednak pomysłu.
TW
• AUTOR@AnnieOaklay hmmm… ja też :/
Mariseida
Ja ostatnio podczas pewnego roleplayu przekonałam się, jak niewygodna może być postać wilkołaczki, która po przemianie jest naga. Moja bohaterka miała już na sobie worek po kartoflach, kieckę z kwiatów zrobioną przez znajomą nimfę, bikini z dwóch kiecek małej dziewczynki napotkanej, bo prowadząca chciała popchnąć fabułę do przodu i jeszcze parę dziwacznych ubrań. Praktycznie pół mojego pisania to szukanie jej ciuchów.
AnnieOaklay
@TW generator problemów do rozwiązania to od dziś mój duchowy przewodnik lub amulet mocy.
TW
• AUTOR@AnnieOaklay to ścieżka rozwoju postaci moim zdaniem.
AnnieOaklay
Weźcie popcorn, bo to chwilę potrwa. Wiem, po ff z HP można się nie domyślać, ale jestem absolutnym mistrzem w sprawach komiksów, superbohaterów i kina superbohaterskiego, przynajmniej na standardy tej społeczności. To co powiedziałaś daje mi dużo do myślenia, ACZKOLWIEK są pewne nie ścisłości i pewne powody przez które nie mogę być z Tobą w pełni zgodna.
Postać marvel girl, która czule została określona „tą rudą z x-menów”, była trzeba przyznac, frajerem. Była nie pewna siebie, jej rola głównie polegała na wpadanie w opresję, a w czasie walki jej umiejętność sprowadzała się do przewrócenia kosza na śmieci, aby prawdziwi MĘSCY bohaterowie mogli pochwycić złoczyńcę. Raz czytałam komiks w którym po morderczych treningach pozostałych x-menów jej zadaniem było delikatnie wyciągnąć tort z pudełka. WYCIĄGNĄĆ TORT Z PUDEŁKA! Kiedyś usłyszałam humoreskę, że moce Superbohaterek sprowadzają się do intensywnego myślenia i… To prawda. Kiedy tylko pomyślimy o bohaterkach to widzimy właśnie Marvel girl, Storm i invisible girl (której potem w akcie wielkiej łaski pozwolili zamienić girl na Woman) i ich wszystkie moce polegały na intensywnym myśleniu. Ale wszytko to co powiedziałam tyczy się zamierzchłych czasów, kiedy Frank Miller był jeszcze dobrym scenarzystą. Współczesna Marvel girl w nijako nowelizacji genezy x-men (którego roku wydania nie jestem w stanie odszukać, ale scenarzystą jest Dennis Hopeless) jest od początku nazwana najpotężniejszą z x-menów. Co do jej osobowości, to nadal jest różnie, ale w końcu na początku jest nastolatką, a nie bohaterką. Do czego zmierzam? Ta moc jest efektowna, tylko postać była kreowana na ofiarę dlatego nikt jej nie lubił, ewentualnie nie podziwiał. Czy tak długi gadałam dla takiej konkluzji? Możliwe, ale tak na odczepne jeszcze dodam, że przemysł komiksowy jest krzywdząco seksistowski dla obu płci. Dlatego lubię komiksy, bo kto nie lubi patrzeć na atrakcyjnych mężczyzn w obcisłych strojach?
Przejdźmy do następnej kwestii… Tak! To nie koniec.
Wyśmianie mocy ciemności. Mnie to również bawi (, chociaż nie opieram się o anime, bo muszę się przyznać, że nawet Dragonballa nie oglądałam). ALE to nie jest zawsze takie frajerskie. Bo jest coś takiego jak wytwarzanie i manipulowanie jakąś, hm… Ekscętryczną energią, rzadziej materią. I to może być mylone z tą „ciemnością”. Swoją drogą uważam że wizerunek tego w filmach jest błędną interpretacją wczesnych komiksów, w których takie „smugi” mały na celu ukazanie zależności, oddziaływań, czy ruchu, ale to już mniej ważne. Istnieje jednak jeszcze jedna sprawa, że ta faktyczna moc ciemności może dobrze działać! W komiksach na pewno, czy w opowiadaniach…? Nie wiem. Ale na czym ona polega? W cudownie naiwnym i pulpowym do przesady komiksie Cloak i Dagger mamy tak bardzo funfikowe (tytułowe) postacie, że jak teraz o tym myślę, to aż dziwne że tak bardzo mi się podobała ta lektura. Cloak to postać, która we wnętrzu swojego pałasza, ma jakby portal to innego wymiaru. Oczywiście wymiaru ciemności. Może oczywiście rozciągać ten płaszcz, albo w sumie bardziej pelerynę do iście gargatuicznych rozmiarów i… To działa! Ma ograniczenia, fakt, musi karmić ta ciemność, dlatego powinien pożerać ludzi, bo życie jest opisane jakoś światło, które karmi cimność, bla, bla nikogo to nie interesuje… Chodzi o to że da się to zrobić dobrze i to nie jest tak bezsensu, a przynajmniej nie bardziej, niż jakakolwiek inna magia.
Sorry, że to pisze, ale mam dużo zdania na dużo tematów, a żadko się zdarza, żeby ktoś wyrażał swoje na ten temat i jeszcze zachęcał do wyrażenia swojego, także… Sama się droga autorka prosiła. Dziękuję za uwagę. Nie wbijajcie na mój profil, bo jeśli zyskałam jakiekolwiek uznanie pisząc to, to jak do mnie wbijecie, to wszytko stracę.
AnnieOaklay
@TW ale jeszcze tak tylko napomknę właśnie o tych efektach wizualnych. Mimo, że wiem, że ten opis jest ironiczny i służy do ukazania co jest żałosne, to jakoś przemawia do mojej wyobraźni. Kiedy czytam myślę obrazami, a kiedy patrzę myślę słowami. No ale myślę że na pewne efekty fajna jest po prostu animacja.
TW
• AUTOR@AnnieOaklay możliwe, że tak jest… Nie wiem, o który opis chodzi ale czasami takie „spektakularne,” opisy też przemawiają do wyobraźni
m_vila
Uh…
Aż mi się przypomniało moje pierwsze stworzone samodzielnie uniwersum fantasy, w którym główna bohaterka była właśnie tą najpotężniejszą i posiadała pierdyliard różnych mocy…
Bronić mnie może jedynie to, że
1) bycie potężną w cholerę było jedną z ról tejże postaci
2) miałam wtedy jakieś dziewięć lub dziesięć lat
Mimo wszystko do dziś sądzę, że zarówno to uniwersum jak i sama postać były całkiem nieźle stworzone, zwłaszcza biorąc pod uwagę mój ówczesny wiek.
m_vila
@TW Trudno wytłumaczyć to w paru słowach. Musiałabym wyjaśnić genezę powstania całego tego świata, więc może uznajmy, że była kimś w rodzaju boga-stwórcy, istoty która istniała od zawsze.
Patrząc na nią z perspektywy czasu dostrzegam, jak wielki ma ona potencjał jako postać drugo- lub nawet trzecioplanowa…
TW
• AUTOR@m_vila ca) kiem możliwe :)