Strach przed innymi ludźmi – antropofobia (socjofobia) Strach przed innymi ludźmi przejawia się niepokojem u osób, które występują publicznie. Pocenie się, czerwienienie i bełkotanie, to oznaki fobii, którą według amerykańskiego US National Institute of Mental Health, czuje 15 milionów dorosłych Amerykanów. Inne formy tej fobii przejawiają się trudnościami w jedzeniu w obecności innych osób z wyjątkiem członków rodziny. Strach przed tego typu fobią zaczyna przejawiać się w wieku około trzynastu lat. W odróżnieniu od fobii społecznej, antropofobia oznacza lęk przed ludźmi w ogóle, natomiast fobia społeczna lęk przed relacjami interpersonalnymi i odrzuceniem oraz ośmieszeniem. W klasyfikacji ICD-10 antropofobia traktowana jest jako szczególny przypadek fobii społecznej. Napisz w komentarzu, czy posiadasz tę fobię. W sumie to ma rację…
Nie boję się węży mój brat ma węża i muszę z tym żyć… Węże są spk no nie dla wszystkich ale każdy ma swoje zdanie… Quiz bardzo fajny podobał mi się. Pozdrawiam
Strach przed pająkami – arachnofobia Udowodniono, że kobiety cztery razy bardziej boją się pająków niż mężczyźni. Badania opublikowane w Evolution and Human Behavior przez Davida Rakisona z Carnegie Mellon University w Pittsburghu, twierdzą, że kobiety przejawiają niepokój już przy popatrzeniu na zdjęcie z pająkiem. Fobia może być spowodowana tym, że ktoś nas kiedyś straszył pająkami, albo ktoś z naszego bliskiego otoczenia, panicznie reagował na ich widok – tyle, jeśli chodzi o teorie behawioralne. Do typowych reakcji lękowych, zaliczyć możemy bezwład, gęsią skórkę, dreszcze, krzyk, a także omdlenia, a nawet w niektórych przypadkach wymioty i ataki paniki. W psychologii ewolucyjnej akcentuje się przystosowawczą rolę arachnofobii. Lęk przed pająkami i innymi jadowitymi owadami był przystosowawczy z punktu widzenia przetrwania organizmów, toteż postawa taka jest związana z naszym repertuarem genowym i jest bardzo łatwo uaktywniana w codziennym życiu. Ludzie różnią się oczywiście skłonnością do reagowania lękiem, dlatego tak wyraźne są różnice indywidualne w lęku przed pająkami. Podobno jednym ze sposobów przełamania lęku przed pająkami jest terapia, która polega na stopniowym konfrontowaniu pacjenta z przedmiotem jego lęku – w tym wypadku z pająkiem. Czasem najpierw pokazuje się obrazek, później maskotkę, a następnie z żywym pająkiem. Zdarzają się gwałtowne konfrontacje – tzw. terapia implozywna, kiedy to pacjent natychmiast jest konfrontowany z żywym pająkiem, którego kładzie mu się na ręce, a nie rzadko również na twarz. Odwrażliwianie może następować także stopniowo. Napisz w komentarzu, czy posiadasz tę fobię. Pamiętaj: to tylko quiz. Wynik wcale nie musi zgadzać się z prawdą! Informacje zaczerpnięte ze strony: https://www.mojafobia.pl/10_najpowszechniejszych_fobii.html
Strach przed pająkami – arachnofobia Udowodniono, że kobiety cztery razy bardziej boją się pająków niż mężczyźni. Badania opublikowane w Evolution and Human Behavior przez Davida Rakisona z Carnegie Mellon University w Pittsburghu, twierdzą, że kobiety przejawiają niepokój już przy popatrzeniu na zdjęcie z pająkiem. Fobia może być spowodowana tym, że ktoś nas kiedyś straszył pająkami, albo ktoś z naszego bliskiego otoczenia, panicznie reagował na ich widok – tyle, jeśli chodzi o teorie behawioralne. Do typowych reakcji lękowych, zaliczyć możemy bezwład, gęsią skórkę, dreszcze, krzyk, a także omdlenia, a nawet w niektórych przypadkach wymioty i ataki paniki. W psychologii ewolucyjnej akcentuje się przystosowawczą rolę arachnofobii. Lęk przed pająkami i innymi jadowitymi owadami był przystosowawczy z punktu widzenia przetrwania organizmów, toteż postawa taka jest związana z naszym repertuarem genowym i jest bardzo łatwo uaktywniana w codziennym życiu. Ludzie różnią się oczywiście skłonnością do reagowania lękiem, dlatego tak wyraźne są różnice indywidualne w lęku przed pająkami. Podobno jednym ze sposobów przełamania lęku przed pająkami jest terapia, która polega na stopniowym konfrontowaniu pacjenta z przedmiotem jego lęku – w tym wypadku z pająkiem. Czasem najpierw pokazuje się obrazek, później maskotkę, a następnie z żywym pająkiem. Zdarzają się gwałtowne konfrontacje – tzw. terapia implozywna, kiedy to pacjent natychmiast jest konfrontowany z żywym pająkiem, którego kładzie mu się na ręce, a nie rzadko również na twarz. Odwrażliwianie może następować także stopniowo. Napisz w komentarzu, czy posiadasz tę fobię.
komucha
Akrofobia – lęk przed wysokością
Zgadzam się
Mesney
Strach przed innymi ludźmi – antropofobia (socjofobia)
Strach przed innymi ludźmi przejawia się niepokojem u osób, które występują publicznie. Pocenie się, czerwienienie i bełkotanie, to oznaki fobii, którą według amerykańskiego US National Institute of Mental Health, czuje 15 milionów dorosłych Amerykanów. Inne formy tej fobii przejawiają się trudnościami w jedzeniu w obecności innych osób z wyjątkiem członków rodziny. Strach przed tego typu fobią zaczyna przejawiać się w wieku około trzynastu lat. W odróżnieniu od fobii społecznej, antropofobia oznacza lęk przed ludźmi w ogóle, natomiast fobia społeczna lęk przed relacjami interpersonalnymi i odrzuceniem oraz ośmieszeniem. W klasyfikacji ICD-10 antropofobia traktowana jest jako szczególny przypadek fobii społecznej. Napisz w komentarzu, czy posiadasz tę fobię. W sumie to ma rację…
ryoumen
Jezu połowa(ja też)ma tu arachnofobię
_.Lia._
ofidiofobia
Nie boję się węży mój brat ma węża i muszę z tym żyć… Węże są spk no nie dla wszystkich ale każdy ma swoje zdanie… Quiz bardzo fajny podobał mi się. Pozdrawiam
vtaeminka
Antropofobia..
.Koniczynka.
Nie, nie boję się pająków
Hockstetter
Strach przed pająkami – arachnofobia
Udowodniono, że kobiety cztery razy bardziej boją się pająków niż mężczyźni. Badania opublikowane w Evolution and Human Behavior przez Davida Rakisona z Carnegie Mellon University w Pittsburghu, twierdzą, że kobiety przejawiają niepokój już przy popatrzeniu na zdjęcie z pająkiem. Fobia może być spowodowana tym, że ktoś nas kiedyś straszył pająkami, albo ktoś z naszego bliskiego otoczenia, panicznie reagował na ich widok – tyle, jeśli chodzi o teorie behawioralne. Do typowych reakcji lękowych, zaliczyć możemy bezwład, gęsią skórkę, dreszcze, krzyk, a także omdlenia, a nawet w niektórych przypadkach wymioty i ataki paniki. W psychologii ewolucyjnej akcentuje się przystosowawczą rolę arachnofobii. Lęk przed pająkami i innymi jadowitymi owadami był przystosowawczy z punktu widzenia przetrwania organizmów, toteż postawa taka jest związana z naszym repertuarem genowym i jest bardzo łatwo uaktywniana w codziennym życiu. Ludzie różnią się oczywiście skłonnością do reagowania lękiem, dlatego tak wyraźne są różnice indywidualne w lęku przed pająkami. Podobno jednym ze sposobów przełamania lęku przed pająkami jest terapia, która polega na stopniowym konfrontowaniu pacjenta z przedmiotem jego lęku – w tym wypadku z pająkiem. Czasem najpierw pokazuje się obrazek, później maskotkę, a następnie z żywym pająkiem. Zdarzają się gwałtowne konfrontacje – tzw. terapia implozywna, kiedy to pacjent natychmiast jest konfrontowany z żywym pająkiem, którego kładzie mu się na ręce, a nie rzadko również na twarz. Odwrażliwianie może następować także stopniowo. Napisz w komentarzu, czy posiadasz tę fobię. Pamiętaj: to tylko quiz. Wynik wcale nie musi zgadzać się z prawdą! Informacje zaczerpnięte ze strony: https://www.mojafobia.pl/10_najpowszechniejszych_fobii.html
Zgadza się.
White-pink
taaaak mam arachnofobie
internetowy
Awiatofobia. Faktycznie boję się latać, a głównie katastrofy lotniczej ✈️⚰️
wiq_qcb
Strach przed pająkami – arachnofobia
Udowodniono, że kobiety cztery razy bardziej boją się pająków niż mężczyźni. Badania opublikowane w Evolution and Human Behavior przez Davida Rakisona z Carnegie Mellon University w Pittsburghu, twierdzą, że kobiety przejawiają niepokój już przy popatrzeniu na zdjęcie z pająkiem. Fobia może być spowodowana tym, że ktoś nas kiedyś straszył pająkami, albo ktoś z naszego bliskiego otoczenia, panicznie reagował na ich widok – tyle, jeśli chodzi o teorie behawioralne. Do typowych reakcji lękowych, zaliczyć możemy bezwład, gęsią skórkę, dreszcze, krzyk, a także omdlenia, a nawet w niektórych przypadkach wymioty i ataki paniki. W psychologii ewolucyjnej akcentuje się przystosowawczą rolę arachnofobii. Lęk przed pająkami i innymi jadowitymi owadami był przystosowawczy z punktu widzenia przetrwania organizmów, toteż postawa taka jest związana z naszym repertuarem genowym i jest bardzo łatwo uaktywniana w codziennym życiu. Ludzie różnią się oczywiście skłonnością do reagowania lękiem, dlatego tak wyraźne są różnice indywidualne w lęku przed pająkami. Podobno jednym ze sposobów przełamania lęku przed pająkami jest terapia, która polega na stopniowym konfrontowaniu pacjenta z przedmiotem jego lęku – w tym wypadku z pająkiem. Czasem najpierw pokazuje się obrazek, później maskotkę, a następnie z żywym pająkiem. Zdarzają się gwałtowne konfrontacje – tzw. terapia implozywna, kiedy to pacjent natychmiast jest konfrontowany z żywym pająkiem, którego kładzie mu się na ręce, a nie rzadko również na twarz. Odwrażliwianie może następować także stopniowo. Napisz w komentarzu, czy posiadasz tę fobię.
no trochę prawda :)