Zaznacz poprawną odpowiedź, aby przejść do następnego pytania.
Quiz w Poczekalni. Zawiera nieodpowiednie treści? Wyślij zgłoszenie
Opowiadania mogą zawierać treści nieodpowiednie dla osób nieletnich. Zostaje w nich zachowana oryginalna pisownia.
Zobacz podobne quizy: #antagoniste #konkurs #na #najlepszego
Popularne quizy w tym tygodniu:
.legendary.
Imię: Bright
Płeć: Ogier
Wygląd: Jest to jaskrawo-jeleni ogier. Ma kruczo-czarne ogon, grzywę oraz nogi. Jego oczy są orzechowo-brązowe. Ma on też pończoszkę na lewej tylnej nodze i koronkę na lewej przedniej
Charakter: Bright to inteligenty, niezbyt czuły koń. Zawsze ma jakąś kąśliwą uwagę, czasami nie umie powstrzymać się od sarkazmu. Ma talent do manipulowania innymi; nie trudno mu też wydobyć od kogoś informację. Jednak kiedy zależy mu na komuś potrafi go wesprzeć.
Historia: Kiedy Bright był młody, przywódca jego stada zlecił mu przegląd terenu razem z jeszcze jednym koniem – Bright miał też trochę lepiej uczyć się tego typu zadań. Jednak podczas tego wilki na nich napadły a koń z ktorym szedł zostawił go… i uciekł. Bright jakoś sobie poradził i wymknął się wilkom, następnie wrócił do stada. To o czym się dowiadział nim wstrząsnęło – jego stado specialnie to zrobiło – on miał zostać zabity przez wilki. Sfrustrowany Bright poczekał na idealny moment i zaatakował przywódcę. Ponieważ potrafił świetnie walczyć szarpał się z nim tak kilka dobrych minut zanim inne konie nie przybiegły. Bright, żeby nie został zabity musiał uciekać, a pomogła mu w tym jego ciocia – osoba, która nie była w spisku. Od tej pory jeleni ogier postaniwił założyc własne stado…
Rodzina:
Heather to wspomniana ciocia: ciemno-kasztanowata klacz ze strzałką na pysku i koronką na prawej ttlnej nodze. Ma ciemno brązowe oczy
*Dod.Info.: Skrycie czami czuje się samotny, jednak ukrywa to. Jest również baardzo zaradny.
StarStableQuiz
Co do punktu Rodzina nie trzeba tam pisać postaci z opo, można wymyślić własne, ale wtedy wymagany jest ich wygląd.
Imię: Ar-Rijad Ibn Musa al’Khalid. Preferuje zwracanie się do niego po pełnym imieniu, ale akceptuje po prostu Khalid.
Kategoria: 3
Płeć: ogier
Wygląd: Ar-Rijad Ibn Musa al’Khalid jest smukłym, wysokim koniem czystej krwi arabskiej o długiej, prostej czarnej grzywie z rdzawymi włosami oraz lekko uniesionym ogonem tej samej barwy. Jego sierść jest koloru jasnej kawy, pokrywają ją duże białe, rdzawe i czarne plamy. Długie nogi ogiera zdobią czarne pończochy z rdzawymi włosami przy samych kopytach oraz zebra ponad nimi. Ale najbardziej niezwykłe są jego oczy, otoczone czarną obwódką: o intensywnej, niemalże hipnotyzującej jasnozielonej barwie.
Charakter: Khalid to koń niezwykle pewny siebie oraz opanowany. Niezwykle doświadczony życiowo, podczas swojej bujnej przeszłości poznał najmniejsze niuanse psychiki i retoryki, którą opanował na mistrzowskim poziomie. Bystry jak płynąca woda, inteligentny, bardzo twardy psychicznie. Wiecznie doskonale zorganizowany, ale jest nie gorszym improwizatorem.
Jeden z najlepszych końskich manipulatorów. Przemawia z powabem, niezwykłą finezją i czarem oraz swoistą gracją, posługując się bogatym, pięknym językiem. Zawsze doceniał siłę słów bardziej niż siłę przemocy. Podczas swoich porywających przemów oprócz charyzmy korzysta ze swojej wiedzy na temat działania końskiego mózgu i nierzadko ucieka się do gierek psychologicznych. Za ich pomocą potrafi zdobyć zaufanie lub zmanipulować dowolnego konia.
W równie mistrzowskim stopniu jak retorykę opanował sztukę kontroli nad swoimi emocjami i umysłem. W porównaniu do nieładu panującego dookoła on sam przypomina sadzawkę zimnej wody. Nigdy nie okazuje ani krzty irytacji, spokojnie i pewnie przekazując swoje racje. Jest to jeden z jego sekretów: przemawia z taką pewnością siebie, że nie można mu się oprzeć.
Historia: (Uwaga, tutaj się BARDZO rozpiszę. I będą prawdziwe nazwy miast)
Khalid przeszedł w życiu naprawdę dużo jak na jednego konia, a każdy epizod nauczył go czegoś innego. Poznał wiele koni i ich zachowania.
Urodził się w stajniach arabskiego szejka jako syn jego ulubionego wierzchowca w mieście Ar-Rijad. Od pierwszych miesięcy Khalida interesowała nauka retoryki, prosił więc ojca, aby ten zabierał go do starych koni znających ten temat. Gdy osiągnął wiek jednego roku, zaczął być szkolony na konia przewodzącego karawanom po pustyniach. Zyskiwał podstawowe umiejętności: wyczuwanie zagrożenia, odnajdywanie wody, przewidywanie nagłych zamian pogody. W wieku dwóch lat wziął udział w swojej pierwszej karawanie do Bahrajnu. Przez prawie rok wraz ze swoim jeźdźcem przeprowadził ponad dziesięć karawan (każda przeprawiała się około lub ponad miesiąc). Niestety, pewnego dnia na karawanę napadli zbóje. Uznali Khalida za wartościowy towar, więc zabrali go ze sobą. W ich stajniach ogier nie spędził dużo czasu, zaledwie miesiąc, ponieważ zbóje sprzedali go jednemu z pustynnych plemion.
Ludzie plemienia nie docenili piękna ani delikatności dostojnego konia czystej krwi arabskiej. Używali go jako konia jucznego, dźwigającego ciężkie bagaże. Khalid poznał tam starego pociągowca, sprowadzonego z Europy, który opowiedział młodemu ogierowi trochę o swoim życiu i pięknie zielonego kontynentu, bardzo innego od pustyni. Niestety pociągowiec zmarł kilka tygodni później ze starości i wyczerpania.
Gdy pobyt Khalida u plemienia trwał już pół roku, między ludami pustyni wybuchła wojna, a w ferworze walk Khalid został zaanektowany przez wrogie plemię. Było złożone z ludzi bardziej ucywilizowanych, którzy szybko dostrzegli gorącą krew płynącą w żyłach ogiera. Ich przywódca wziął Khalida na swojego wierzchowca. Przez ponad dziewięć miesięcy podróżował wraz z koczowniczym plemieniem, które pewnego dnia zawinęło do nadmorskiego miasta Adenu. Tam pewien kupiec zaoferował bardzo wysoką cenę za Khalida, więc herszt plemienia się zgodził. Khalid trawił na statek kupca płynący do Egiptu. Rejs trwał aż dwa miesiące ze względu na częste postoje. Na pokładzie Khalid poznał wiele ciekawych koni. Przybili do brzegu w Suezie, a później drogą lądową ogier został przetransportowany do Kairu, gdzie czekał na niego nowy pan. Był to ważny egipski urzędnik.
Urzędnik używał go głównie w celach „dekoracyjnych”. Parady, ewentualnie pokazy, okazjonalnie przeprawy pustynne do innych miast – to była norma. Trwało to siedem miesięcy, aż do dnia, gdy Khalid naciągnął staw skokowy. Urzędnik, który nie dbał o niego za bardzo, cichaczem wysłał go do Aleksandrii, gdzie ogier, po spędzeniu jednego miesiąca w stajni kupca, został wsadzony na statek płynący do portugalskiej Lizbony. Rejs trwał aż trzy miesiące. Gdy dopłynęli na miejsce, na Khalida uwagę zwrócił bogaty torreador akurat przebywający w Portugalii. Zakupił ogiera i wraz z nim powrócił do Madrytu.
Przez następne półtorej roku Khalid był koniem do corridy. Przez ten czas stał się uznanym wierzchowcem, za którego proponowano znacznie kwoty, jednak torreador zawsze odmawiał. Mówił, że tak pięknego konia można ze świecą szukać i miał rację. Khalid przerastał urodą i wdziękiem nawet konie andaluzyjskie.
Podczas pobytu w Hiszpanii nauczył się dużo od tamtejszych wierzchowców. Jeden z nich był kiedyś koniem dyplomanta, więc miał dużą wiedzę na temat retoryki. Khalid słuchał go każdego wieczoru, poszerzając jeszcze swoją wiedzę.
Niestety, pewnego dnia na arenie naderwał staw skokowy – ten sam, który uszkodził ponad półtorej roku wcześniej. Torreador ku swojemu żalowi musiał go sprzedać, ale nikt nie proponował już zbyt wygórowanych cen. Przez następne kilka miesięcy Khalid przechodził z rąk do rąk, od kupca do kupca, ponieważ każdy nowy właściciel czuł się oszukany otrzymaniem „zniszczonego konia”. W końcu trafił do biedaka żyjącego w… Bordeaux we Francji. Człowiek zaopiekował się nim i przyczynił się do naprawy nogi, ale nie używał Khalida zgodnie z przeznaczeniem. Ogier przez następne dziesięć miesięcy był używany jak zwykły koń pociągowy, ciągnąc pług. Ale po upływie tego czasu obok posiadłości biedaka przejeżdżał obrzydliwie bogaty, paryski burżuj, który uznał, że ubogi mężczyzna zalega mu z podatkami i zamiast pieniędzy odbierze konia. Po konfiskacie burżuj udał się z powrotem do Paryża.
Tam Khalid mógłby poczuć się jak w domu. Bogata, luksusowa stajnia wypełniona była końmi o szlachetnym rodowodzie, ale żaden z nich nie przypominał Khalida ani z wyglądu, ani z imienia. Ogier stał się nowym ulubionym wierzchowcem burżuja, który chętnie wybierał go na przejażdżki lub orszaki.
Ale beztroskie życie Ar-Rijad Ibn Musy al’Khalida nie trwało więcej niż pięć miesięcy. Burżuj, który był wyjątkowo nielubianą postacią przez prostaków, których notorycznie okradał, przekroczył granicę. Rozgniewane pospólstwo podłożyło ogień pod jego stajnie. Khalid był jednym z koni, którym udało się uciec.
Przez następny rok błąkał się po świecie, próbując powrócić do domu. Zapuścił się jednak aż do Rosji i Mongolii, gdzie koczownicze ludy próbowały go schwytać. Uciekł więc do (miejsca, gdzie żyją konie z opowiadania) i żył tam jakiś czas jako samotnik.
Rodzina:
Ojciec – Ibn Musa al Mansur – bułany koń czystej krwi arabskiej
Matka – Ajsza er Manar – palomino klacz czystej krwi arabskiej
*Dod.Info.: Swój styl mowy dostosowuje do słuchacza. Potrafi oszacować, jakim sposobem lub przemową szybciej nakłoni delikwenta do uległości, i za pomocą kilku pozornie niewinnych pytań umie wybadać punkt, w który uderzyć, aby zabolało najbardziej.
Jeśli natrafi na jednego z nielicznych koni, który potrafi się oprzeć subtelnej mocy jego finezji i czaru, likwiduje go na inny sposób, oczerniając go lub ośmieszając.
Zawsze był koniem rządnym władzy i kontroli, ale nie potrzebuje oficjalnej władzy. Kocha upokarzać tych, którzy uznają siebie za „wielkich”, niby dając im zachować pozorną władzę, a w rzeczywistości trzymając ich w garści jak marionetki.
Najbardziej nienawidzi koni, które uznają, że przeżyły w życiu wiele cierpienia. On sam nigdy nie spotkał konia, który przecierpiałby czy przeżył więcej niż on sam.
Jest niezwykle wytrzymały, zwinny oraz czujny, ale kompletnie nie umie walczyć. Nie uznaje jednak, aby ta umiejętność była mu potrzebna. On walczy za pomocą słów, nie „marnego języka przemocy”.
W przeciwieństwie do wielu koni nie afiszuje się ze swoimi przeżyciami, ale nie boi się do nich odwoływać, jeśli wymaga tego sytuacja.
Ale długie. Mam tylko nadzieję, że ludzie nie będą ode mnie kopiować.
hippika
Kategoria: 3
Imię (Jednoczłonowe, dowolne): Ares
Płeć: Ogier
Wygląd (Dokładny. Łącznie z kolorem oczu i ewentualnymi odmianami): Skarogniady, ma czarne oko ( drugie ktoś mu wdłubał ), krótką, gęstą grzywę, ma dość krótki ogon, ma wiele blizn
Charakter: Oschły, Ma wygadane, Bezlitościwy, Łatwo się wścieka, Często traci panowanie nad sobą, Inteligentny, Nie jest lojalny, Mściwy
Historia: Urodził się w małym stadku, Miał dużo przyjaciół, Oraz młodszą siostrę. Pewnego razu stadko zaatakowało jakieś inne stado z wyszkolonymi wojownikami. Mu i jego siostrze udało się zwiać, ale wszystkich innych zabito. Więc chciał się zemścić.
Poczekał aż będzie dorosły. Siostrzyczka chciała go powstrzymać, więc ją oszukał i wymknął się od niej w nocy. Ale ona go zobaczyła. I znowu chciała go powstrzymać. Więc wdali się w walkę. Ares stracił panowanie nad emocjami i ją przez przypadek zabił. Teraz tego żałuje
Rodzina (Mogą to być postacie z formularzy innych koni pod zapisami):
Anda – jego siostrzyczka ( martwa )
Alis – mama ( martwa)
Twist – ojciec ( martwy )
Ana – przyrodnia siostrzyczka o której istnieniu nie ma pojęcia ( jest od niego starsza, widziała go jak był źrebakiem ale on tego nie pamięta bo był naprawdę malutki )
*Dod.Info. (Jeśli coś tutaj napiszesz, twoja postać ma większą szansę na wygraną):
Jest pesymistą
Zawsze chce żeby uznawano go za takiego ,,wielkiego”
Czasami tęskni za siostrą, ale nigdy tego nie ukazuje
Świetnie walczy,
jak wpadnie w szał to traci nad sobą panowanie
I...-
Imię (Podaj dwa. Jedno jako włóczęga, drugie jako wojownik): Wietrzny Duch
Kategoria: 2
Płeć: samiec
Wygląd (Dokładny. Łącznie z kolorem oczu i długością futra): szczupły i wysoki, ma półdługie, jasnoszare futro z jaśniejszym brzuchem, jego pysk jest bardzo pokiereszowany, przy zębach, nozdrzach i prawym oku widać mu czaszkę, a prawego oka w ogóle nie ma, jego lewe ucho zostało doszczętnie poszarpane, na szyji i barkach ma wiele blizn, brakuje mu również wielu kłębków sierści w wielu, różnych miejscach oraz ma lekko zwęglone futro, nadaje mu to demoniczny wygląd
Charakter: inteligentny, mściwy, nerwowy, cichy, nie ufny, pamiętliwy
Historia: zanim odszedł z Watahy Blasku Księżyca (tuż przed narodzinami Sennego) był le pożar w lesie kiedy on był polować i nie zdążył uciec i mu płonący konar drzewa spadł na pysk co go później oszpeciło, wataha uznała go za martwego ale nie znaleźli jego ciała, więc wszyscy starali się o tym zapomnieć, aż w końcu kompletnie nikt nie pamiętał, więc teraz wraca po kilku księżycach w pełni sił
Rodzina (Mogą to być postacie z opowiadania): Senny Pazur – syn
*Dod.Info. (Jeśli coś tutaj napiszesz, twoja postać ma większą szansę na wygraną):
– pojawiał się w każdym śnie Sennego Pazura
– być może wie gdzie jest jego syn
– jest bardzo szybki na co wskazuje jego imię
– oddech mu świszczy i płytko oddycha z powodu że konar uszkodził mu nos
– nie potrafi walczyć z więcej niż jednym wilkiem na raz
ciotkakluchase
Formularz:
Co do punktu Rodzina nie trzeba tam pisać postaci z opo, można wymyślić własne, ale wtedy wymagany jest ich wygląd.
Imię (Jednoczłonowe, dowolne) Dark
Płeć: Ogier
Wygląd (Dokładny. Łącznie z kolorem oczu i ewentualnymi odmianami): Jest czarnym fryzem. Nie ma szczotek pęcinowych. Jego grzywa jest prosta ale całkiem długa, a ogon jest prosty i nie dosięga do kopyt. Jest wysoki. Jego oczy są koloru błękitnego. Posiada malutką gwiazdkę na swojej głowie. Słynie z tego że ma wiele blizn i ran na ciele, każda coś znaczy.
Charakter: Jest rządzącym się, nieufny, czasem wredny i zwykle dmucha na zimno. Jednak jest mądry. Nie pokazuje tego. Jest pomysłowy i kreatywny.
Historia: Urodził się wraz ze swoim bratem – Forest. Byli bliźniakami. Był tym lepszym, ponieważ był cały zdrowy. Ojciec uczył go, jak na konia, sztuk walki. Umiał w tym czas zaatakować lisa lub wilka! Był najsilniejszym ogierem w stadzie. Jednak… Został wygnany po stracie ojca. On miał dowodzić stadem, lecz źle „rządził”. Od teraz jest samotny. Chce zemścić się na tych ze stada i żałosnych koniach.
Rodzina (Mogą to być postacie z formularzy innych koni pod zapisami):
– Mama, Ash (Fryz, długą grzywa, ogon tak samo, zielone oczy)
– Tato, Tornado (był koniem gniadym. Irokez i całkiem długi ogon, czarna grzywa, brązowe oczy, ma latarnie i kilka białych odmian) [*]
– Brat, Forest (podobny do niego lecz ma szczotki pęcinowe i falowaną grzywę i ogon sięgającą do kopyt. Nie ma odmian, blizn i ran)
*Dod.Info. (Jeśli coś tutaj napiszesz, twoja postać ma większą szansę na wygraną):
– Woli działać sam.
– Chce zemścić się na słabszych, tych co wygnali go ze stada.
– Umie szybko biegać, ale jego skoki nie osiągają 60 cm.
– Doskonala swoje sztuki walki.
ciotkakluchase
@.Narcyz.
Kategoria 3
Skyleap.
Imię (Podaj dwa. Jedno jako włóczęga, drugie jako wojownik): Mróz, Lodowate Spojrzenie
Kategoria: 1
Płeć: kocur
Wygląd (Dokładny. Łącznie z kolorem oczu i długością futra): Wysoki, umięśniony kocur o szaro-pręgowanym futrze średniej długości, ma białe pdbrzusze, łapy oraz pysk, jego prawe oko jest lodowato-błękitne a lewe czerwone
Charakter: zamknięty w sobie, spokojny, ambitny, bezwzględny, „chłodny”, nieufny
Historia: Jego matka była włóczęgą a ojciec kotem z Klanu. Żył z mamą, zawsze podziwiał koty z klanów i chciał do nich dołączyć, jego mama jednak mu na to nie pozwalała. Pewnego dnia ich „dom” zaatakowały koty z Klanu, matka zginęła a Mróz musiał uciekać, obiecał sobie że się zemści.
Rodzina (Mogą to być postacie z opowiadania): matka – Błyskawica (szara kotka o białym pysku, łapach i podbrzuszu oraz lodowato-błękitnych oczach, nie żyje)
ojciec – Krwawy Kieł (ciemnoszary, pręgowany kocur o ostrych kłach i czerwonych oczach)
*Dod.Info. (Jeśli coś tutaj napiszesz, twoja postać ma większą szansę na wygraną):
– nigdy nie spotkał swojego ojca, zna go tylko z opisów matki
– codziennie trenuje walkę i czeka na okazję do zemsty
– boi się ognia
.....
Imię (Podaj dwa. Jedno jako włóczęga, drugie jako wojownik): Zaćmienie, Demoniczne zaćmienie
Kategoria: 2
Płeć:kobieta
Wygląd (Dokładny. Łącznie z kolorem oczu i długością futra): Smukła, Zwinna, wysportowana, czerwone oczy, Białe futro, długość futra: 3cm.
Charakter: Nieufna, jeśli chodzi o misję spełni ją nawet gdyby miała umrzeć (uparta), Nienawidzi próśb, litości i sekretów, nie warto się z nią przyjaźnić bo każdy sekret wyśpiewa nawet wrogowi. A gdy ktoś jest w potrzebie nie pomaga wręcz śmieje się prosto w twarz.
Historia:Co prawda wychowywała się w normalnej rodzinie ale potem stała się trochę patologiczna. Jej rodzice zaginęli na jednej z wypraw łowieckich, więc zamieszkała z rodziną jej ciotki. Był tam jej kuzyn Wolny Wiatr. Zaćmienie podpaliła rodziców Wiatru po czym uciekła. Od tego momentu Wolny Wiatr znienawidził kuzynkę. Po jakimś czasie tułania się znalazła przyjaciół jednak później, Dziewczynę sprowadziła na bagna i utopiła, a chłopaka zabiła własnymi pazurami. Następnie zaproszono ją do kilku watah, ale odmówiła. Między innymi spiskuje z Trawiastą watahą. Nie ma problemów z psychiką ale można uznać że odchodzi od zmysłów.
Rodzina (Mogą to być postacie z opowiadania):
Wolny Wiatr-kuzyn
RESZTA IS DEAD
*Dod.Info. (Jeśli coś tutaj napiszesz, twoja postać ma większą szansę na wygraną): Umie bardzo szybko biegać nawet na długie dystanse (ok. 5km, potem się męczy), umie uwodzić młodzieńców i potem ich zabijać.
Mam pytanie: Czy jeśli w Rodzinie Wolnego Wiatru ktoś jeszcze żyje, mogłabyś to zmienić? Proszę :3
Lisa_Foxy
• AUTOR@.Demon.Eclipse. Okej
.....
Zapis do kat. 2 za chwilę piszę formularz :)