Serwus! ✨
Jak tam wam mija życie w szkołach? Mnie źle, bo szkoła jest dobijającą, ale pisałam już o tym wiele razy, mam pytanie, na dzisiaj,
Ostatnio spotkałam się z mówieniem, że jesteśmy napisani przez kogoś, przez kogo wy jesteście napisani? Kim była osoba, która was napisała i co przeżyła? Zakładając, że jesteście postacią, miłego dnia ❤️

Serwus kochani 🥰
Wasze odpowiedzi pod ostatnim wpisem były rozczulające, wprawiły mnie w nostalgię. Teraz pytanie na dzisiaj: jaka jest wasza ulubiona pozycja z menu w McDonald?
A teraz lecimy z nominacją od @Kociakkociak9 dzięki <33
Podsumowanie wakacji 🌻
Autor nominki: @Zwiedzamswiat
1. Który dzień wakacji uważasz za najbardziej udany?
Najbardziej to dzień, w którym razem z przyjaciółką odnalazłyśmy się same w Warszawie i same potem dotarłyśmy do hotelu, gdzie byłyśmy same, było kozacko.
2. Gdzie byłeś w tegoroczne lato?
Warszawa i Szczecin, aż tak zaszalałam XD
3. Z kim spędziłeś najprzyjemniej czas?
Z przyjaciółmi, z rodzicami w sumie też, ale to w domu.
4. Jak oceniasz swoją aktywność fizyczną?
2/10
5. Która piosenka była twoim wakacyjnym hitem?
https://www.youtube.com/watch?v=DjVp9TIr-70
6. Jaką ciekawą książkę udało ci się przeczytać?
Żadną, za co jestem na siebie zła, bo miałam tyle planów… Nie miała czasu albo siły czytać
7. Który z obejrzanych filmów podobał ci się najbardziej?
Żaden film niespecjalnie skradł moje serce tych wakacji.
8. Polecasz jakiś serial, który zajął twój letni czas?
Oglądałam ,,Szkołę dla Elity", ale szczerze mówiąc nie polecam, oglądałam z nudów.
9. Odkryłeś w sobie pasję do czegoś lub znalazłeś nowe hobby? Jeśli tak, to jakie?
Nie, zupełnie nie.
10. Próbowałeś nowych smaków? Jeśli tak, to jakie było to jedzenie?
Sushi=rzyg w moim przypadku, naleśniki z budki o 1 w nocy też były nowym doznaniem smakowym, ale bardzo przyjemnym.
11. Przeżyłeś jakąś przygodę? Może chcesz się nią podzielić?
Nie pamiętam, poważnie XD w stolicy było śmiesznie, w Szczecinie też, tam dużo akcji się działo.
12. Udało ci się zrealizować postawione cele?
Zupełnie nie
13. Czego ciekawego nauczyłeś się podczas dwóch miesięcy odpoczynku od szkoły?
Że moja własna ciotka to mój największy problem psychiczny
14. Co mógłbyś nazwać swoim wakacyjnym sukcesem?
Warszawę, jedyny sukces XD
15. Uważasz, że było to udane lato?
Częściowo
16. Czy w te wakacje udało ci się odpocząć?
W sumie nawet za bardzo
17. Jesteś przygotowany na nowy rok szkolny?
Niby tak, ale nie mam połowy książek i w ogóle XD
18. A jak nastawienie?
Czekam odrobinę na pierwszy tydzień, bo będzie zabawnie
19. Jaki przedmiot najbardziej kojarzy ci się z tym latem?
Opaski na głowę, bo nosiłam je nałogowo XD
20. Gdybyś miał opisać tegoroczne wakacje w trzech słowach, jakie by one były?
Przełomowe, przyjacielskie, zabawne
Nie nominuję nikogo, bywajcie! <3

!DOŚĆ WAŻNY WPIS!

Serwus 🌼
Odzywam się do was w ostatni piątek tych wakacji. Jak się z tym czujecie? Jak oceniacie te wakacje? Opowiadajcie co tam u was słychać, bo dwa tygodnie ciszy trzeba jakkolwiek nadrobić.

1. Pierwszą z ważniejszych niż wakacyjnych kwestii, jaką chciałam poruszyć są problemy. Kiedyś byłam przekonana, że moje myślenie jest normalne, że sposób funkcjonowania mojej psychiki jest przeciętny, potem okazało się, że zupełnie nie, ale przechodząc do meritum – w moim otoczeniu zaczęłam dostrzegać coraz więcej osób, których sprawy psychiczne mają się źle. Myślałam, że chodzenie do psychologa poniekąd staje się rutyną w Polsce, ale tak nie jest. Jeśli czujecie, że potrzebujecie pomocy – sięgnijcie po nią. Jest okres diametralnych zdań, bo przecież będziemy siedzieć w ławkach z ludźmi, będziemy zmuszeni do nauki i spędzania w szkołach długiego czasu. Ja osobiście moim problemem w dużej mierze są właśnie ludzie. W każdym razie chciałam się wypowiedzieć na ten temat, szukajcie pomocy, bo są takie czasy, w których jest czasem na wyciągnięcie ręki. Z tego punktu wychodzi jedno pytanie, bowiem rozmawiałam o tym niegdyś z przyjacielem i mamą, czy według was jest tak, że ludzie wielcy, artyści, naukowcy, borykają się częściej z problemami psychicznymi niż zwykły, szary człowiek?

2. Chciałabym się tylko pochwalić, że upamiętniłam mojego kochanego pieska na własnej skórze, mam tatuaż przedstawiający stokrotkę, bowiem imię jej brzmiało Daisy. A wy jakie macie sposoby na upamiętnienie bliskich, którzy odeszli?

3. Uczucia, a fikcja. Tu chcę poruszyć temat, który jest dla mnie niezrozumiały, serio. Wydaje mi się czasami, że czuję coś do pewnego chłopaka, on zresztą jest we mnie totalnie zauroczony, ale do sedna – potem włącza mi się tryb Kaza Brekkera, czyli odganiam jakiekolwiek domysły uczuć na bok, są ważniejsze priorytety. A tak zupełnie poważnie uświadamiam sobie, że ten chłopak nigdy nie będzie NIMI, postaciami z książek, które pokochałam do szaleństwa, czy tymi, które sama stworzyłam. Jak już napisałam – czasem pojawia się cień uczuć, ale z reguły trzyma mnie przy nim myśl, że śmiesznie jest zarzucić dla kogoś bajerkę, albo cokolwiek dla kogoś znaczyć, albo to, że on zrobi dla mnie wiele, ale nie wykorzystuję tego. Ja nadal marzę o dostawaniu listów, czasami róż i spędzania wspólnie czasu na pożyteczniejszych rzeczach niż leżenie. A poza tym wracając, do Kaza – tajemnica ma największą wartość, sekrety innych też. Ludzie tak łatwo ufają innym, mówię tu o wszystkich na tym świecie, mam dwie osoby, których tak nie potraktuję, ale jeśli ktoś nazwie mnie przyjacielem i zdradzi pewną sprawę, o którą nawet nie pytam – przytaknę i schowam ją w głowie, na przyszłość. Lepsza waluta. Podsumowując – przez Szóstkę Wron mam zdolność odpychania uczuć, i fajnie, a może nie? Lepiej mi, bo się rozpisałam tutaj na ten temat, ale czy wy też macie specyficzne standardy co do ludzi i podejście do nich przez książki?

4. Nie wstawiam tutaj nic, póki co tak tutaj pozostanie – cisza, ale dodawać wpisy? Bo i tak wchodzę tu i koczuję na ulubione serie. Ale ta cisza nie jest nieuzasadniona, dostałam oświecenia – tak, wiem, głupio to brzmi, ale tworzę coś za zasłoną.