Chleb, ciało boskie pokrywszy się czerwoną substancją, obróciło się w proch i pył.
Kielich wina został strącony z uroczystej ławy, prosto w czarne płomienie piekielne.
Sufit zaczął niejako produkować czarne pióra, opadające bezwładnie i powolnie na podłogę.
Z lustra wyłoniła się czarna dłoń, na której palcach występowały pazury.
W całym pomieszczeniu dało czuć się przejmujący chłód.
Kilkukrotny dźwięk trzepoczących skrzydeł wzmagał obniżenie temperatury.
Rozległ się cichy szept, który wyrzekł boskie imię.
Z lustra, na czarnych skrzydłach wyleciała pierwsza kobieta, ta prawdziwa.
– Jahwe mendacium est.
.
Czyli co zbyt duża ilość teorii na temat Oh My God od (G)I-DLE może zrobić z moją głową. Coś takiego na milion procent nie ujrzy światła dziennego, ale chcę chociaż pokazać, że umiem cokolwiek jeszcze napisać 😷.