"𝐄 ho detto a Coraline che può crescere
Prendere le sue cose e poi partire
Ma sente un mostro che la tiene in gabbia
Che le ricopre la strada di mine
E ho detto a Coraline che può crescere
Prendere le sue cose e poi partire
Ma Coraline non vuole mangiare no
Sì Coraline vorrebbe sparire
E Coraline piange
Coraline ha l'ansia
Coraline vuole il mare ma ha paura dell'acqua
E forse il mare è dentro di lei
E ogni parola è un'ascia
Un taglio sulla schiena
Come una zattera che naviga
In un fiume in piena
E forse il fiume è dentro di lei, di 𝐥𝐞𝐢"

"𝐈 powiedziałem Koralinie, że może dorosnąć Wziąć swoje rzeczy i odejść
Ale ona czuje, że jakaś bestia trzyma ją w klatce I pokrywa drogę przed nią minami
I powiedziałem Koralinie, że może dorosnąć Wziąć swoje rzeczy i odejść
Ale Koralina nie chce jeść, o nie
Koralina chciałaby zniknąć
I Koralina płacze
Koralina się lęka
Koralina chce morza ale boi się wody
A może morze jest w niej?
I każde słowo jest jak topór
Rozcięcie na plecach
Jak tratwa która płynie po wzburzonej rzece
A może rzeka jest w 𝐧𝐢𝐞𝐣?"

— 𝐜𝐨𝐫𝐚𝐥𝐢𝐧𝐞 mäneskin
jeśli ktoś chciałby zacząć ich słuchać, pod innym kontem niż piosenka z eurowizji, polecam zacząć od tego utworu. dawno z niczym się tam nie utożsamiłam. specjalnie wykrzesałam swoje podstawy włoskiego plus poszukałam po słownikach i tłumaczach, by zrobić tłumaczenie tekstu. pewnie i tak nie jest idealne, no ale cóż. czuję, że jestem tą koraliną. jestem wręcz pewna, że szczęściara, o której napisane jest to dzieło, ma bardzo podobny usposobienie do mojego. dany kawałek tekstu szczególnie jest mi bliski.
a teraz już uciekam.
żegnajcie.🦋