"Lało. Odkąd tylko Krastan opuścił mury Bastionu, zbierało się na deszcz, ale nawet nie podejrzewał, że może się tak rozpadać. Siedział na drzewie i obserwował, jak ścieżka poniżej zamienia się w błotniste bajoro. Gdyby chociaż miał jakąś linę, to przywiązałby się po prostu do gałęzi i spał, ale niestety żadnej nie miał."