Cześć!
Jestem Igieł, długo mnie tu nie było. Więc sądzę że jestem wam winne przeprosin albo minimalnej aktywności. Wiem że nie wrócę tu raczej na stałe, bo nie potrafiłobym, ale cieszę się z obecności wszystkich którzy jeszcze tu zostali. Ale czekaj, potrafiłobym? Otóż tak! Jestem niebinarne, i czuję się z tym.. względnie dobrze? Biologicznie jestem kobietą, ale nigdy nie czułom się z tym komfortowo. Miałom zdecydowanie zbyt dużo oczekiwań narzuconych na mnie od kiedy pamiętam właśnie z tego tytułu że nią byłom, i teoretycznie wciąż jestem. No ale wracając do tematu, zaimki jakich używam to ono/jeno lub oni/ich :3 ale za żeńskie się nie obrażę. (Pozdrawiam wszystkie osoby nieheteronormatywne jakie to widzą <3). Dojście do tego wniosku zajęło mi kilka lat, i kosztowało mnóstwo łez i jeszcze więcej wytrzymałości psychicznej. Stwierdzam że jestem wyczerpane. Ale nigdy nie na tyle by znów się odciąć od wszystkich i wszystkiego. Może nie samo nie wiem jak się zachowywać z faktem iż pogodziłom się z tym że jestem niebinarne, ale daje mi to poczucie ogólnej i ogromnej ulgi.
Do kiedyśtam! Miłej nocy czy o jakiekolwiek porze to zobaczysz!
– Igieł