Kiedyś, gdy słyszałam te cudowne ostrzeżenia przed studiami, że "Na sesji siedzisz i się uczysz przez 12 godzin" bałam się tego… Aż mnie to nie spotkało i stwierdzam, że nie jest tak źle. W sensie, oczywiście że nie jest łatwo, ale człowiek dorośleje wraca z uczelni o 12, odpoczywa do 14, a potem zakuwa i czas sam mija, a ja nie mam wrażenia, że go zmarnowałam. Minuty po prostu mijają, a wiedza wchodzi, taka fajna transakcja. Po prostu nie masz innego wyjścia niż się nie uczyć jeżeli chcesz zdać hah

Zastanawiam się czy inne kina, może nie amerykańskie, bo to w końcu całe spektrum, ale na przykład takie… Czeskie? Duńskie? Czy też mają taki swój styl produkcji, po którym idzie poznać, że to na pewno filmy danego kraju. Myśl naszła mnie po obejrzeniu zwiastunu Wujka Foliarza, kolejnej adaptacji netflixowej do polskiej pasty. Zawsze jeżeli w filmie chcą ukazać przeciętną rodzinę to obowiązkowo w kadrze ląduje jakaś meblościanka, kanapa na której na pewno kiedyś siedzieliście, małe, lekko pożółkłe kuchnie, podstarzałe kobitki w kręconych lokach bądź krótkich czubach, będącę matką bądź antagonistką, ojcowie/wujkowie z wąsem, dorosłe lub starsze już dzieci, a to wszystko w ogromnym bloku z płyty. A jeżeli to film świąteczny to Karolak.

Ciekawe jak jest w innych krajach…