Jestem tak strasznie zapracowana, że naprawdę nie mam już siły na oddychanie. 6 sprawdzianów w przyszłym tygodniu. Naprawdę kocham większość moich nauczycieli, ale z dumą stwierdzam, że dziś ich poj*bało.

Tak pisze ten wpis wyłącznie by pochwalić się nowym tłem i ponarzekać.

Dziwne rozkminy alert.

Wienc, od jakiś 5 dni, czyt dokładnie po ostatnim wpisie zaczęła zżerać mnie choroba. Jakaś grypa więc no worries, no ale jest upierdliwa. I podczas chorowania na całego, nic nie robię, bo nie mam siły. Like totalnie albo wkurza mnie gorączka albo katar lub ból głowy nie pozwala wyjść z łóżka. Przez to zaczęłam czuć się średnio również pod względem mentalnym.

I po kiego grzyba to mówię? Mianowicie, odczucie ogólnego niepokoju, którego doświadczam obecnie jest aż niepokojąco podobne do przewlekłego niepokoju, który to towarzyszył mi w podstawówce. Long story short, dziewczyny z mojej klasy zrobiły se ze mnie worek do bicia.

I po prostu dziwi mnie to, że te dwa rodzaje dyskomfortu są takie podobne. Jeden wynika z jakiś niespełnionych potrzeb (yeah, mysza musi żyć w ciągłym ruchu i najlepiej z paczką innych gryzoni by być szczęśliwa) a drugi… W sumie wynikał z podobnych przyczyn! Tylko, że 12-letnia ja nie miała pojęcia o selfcare i wadze jaką niosą zdrowe oraz niezdrowe relacje, więc całe to przerażenie odczuwałam jakieś 10 razy mocniej.

Tak szczerze nie wiem po co to mówię. Uznajmy, że to apel byście uczyli się rozpoznawać i dobrze operować swoimi potrzebami by wam psycha nie siadała. A teraz wracam do wyra i biorę paracetamol. ✌️

Wattpadowe narzekajki i maybe pochwały, by dać wam znak, że żyję nawet jeśli przez szkołę nie mam czasu nawet na to, a w autobusie namiętnie czytam watt:
– Przestałam liczyć ilość napotkanych Alexów po 20. Z innych popularnych imion wyróżnię Jacka, Jake'a, Jacoba oraz japońskie imiona zaczynające się na H i Sh.
– Jeśli chcecie se poczytać coś dobrego na watt wybierzcie bardzo specyficzny temat, a następnie nurkujcie do skutku. Ja zanurkowałam w bardzo brutalną akcję oraz uwaga, uwaga powieści girlxgirl o wilkołakach (tak, takie istnieją) I w obu przypadkach znalazłam mało całkiem fajnych opowiadań.
– Jeśli jeszcze raz przeczytam, że główny bohater jest karyplem i to takie UwU urocze i jak cudownie, że druga połówka ma 1,90+ to puszczę pawia.
– Błagam dzielcie tekst na akapity. Choćby miał przez to dwukrotnie zwiększyć się na objętości. Kierujcie się TOMC, czyli: temat, osoba, czas i miejsce, przy zmianie jednego z tych wrzucajcie akapit.
– Czemu watt namiętnie zjada pauzy? Normalnie szlag mnie bierze jak pisze sobie jakieś śmieci dla zabawy, chce by ładnie wyglądały, ale "—" zamienią mi na "-"
– Top 1 powód traumy każdego watt bohatera to rodzice. Ich śmierć lub jej brak, nie ma nic pomiędzy.
– Jestem tak znudzona czytaniem o bohaterach pierd'ołach śląskich, że w niektórych opowiadaniach zaczęłam kibicować oprawcom, bo mieli więcej charakteru niż szara masa, w której się "zakochali".
– Każdego autora, który użył syndromu sztokholmskiego dzień po poznaniu się dwóch głównych bohaterów, pragnę uderzyć klapkiem.
– Chyba, że to dobrze zrobiony czarny romans, wtedy głaskanie po główce sie należy.