Może zacznę od tego, że bardzo rzadko udzielam się na czyichś profilach, a jak już coś piszę, to dlatego, że autor\autorka piszą tak wspaniale, że nie mogę pozostać biernym czytelnikiem.
Rzadko zakoch**ę się w dziełach autora\autorki po przeczytaniu jednego opowiadania, a w Twoim przypadku właśnie tak było. Po przeczytaniu „Creepypasta: Głos w głowie”, na które napotkałam się bodajże na stronie głównej, długo się nie zastanawiałam, od razu kliknęłam „obserwuj”. Dopiero później zapoznałam się z innymi, Twoimi opowiadaniami i zakochałam się chyba we wszystkich. Ale i tak najbardziej czekam na „Głos w głowie”. Jest lepszy od „Szpitala psychiatrycznego” i ogólnie tej serii przetrwania chyba jedynie w tym, że tam jesteśmy dziewczyną. Ta seria zaczarowała mnie głównie tym, że musiałaś się tyle napracować, żeby stworzyć aż 12 zakończeń i to tak, aby wszystko trzymało się kupy. Jestem naprawdę szczęśliwa, że trafiłam akurat na zakończenie z Jeffem, w którym przeżyłam. On mi jest po prostu chyba pisany :3. Ale szczególnie nie podobało mi się to zakończenie, w którym Jeff tak po prostu pocałował główną bohaterkę i od razu się w niej zakochał, chociaż znali się dopiero kilka godzin. Wydawało mi się to trochę kiczowate i nierealne, takie… naciągane. Nawet nie mogłam się utożsamić z bohaterką, bo jestem strasznie, ale to strasznie nieufną osobą i nawet mojemu Jeffowi nie zaufałabym tak szybko. Za to zdecydowanie utożsamiam się z bohaterką z mojego zakończenia. Niby pochwaliła Jeffa, że ma śliczne oczy, ale nie jest to żadna oznaka zakochania czy coś. Przynajmniej na tym etapie znajomości.
Jednak do innych zakończeń nie mam żadnego zarzutu, naprawdę mi się podobały i tylko sobie mogę wyobrazić, ile pracy w to włożyłaś. Naprawdę Cię za to podziwiam. I mam nadzieję, że mój dziewczęcy urok zadziała, kiedy będę musiała przekabacić kogoś na swoją stronę w „Creepypasta: Głos w głowie”. O „Szpitalu Psychiatrycznym” nie będę już pisać, bo wyraziłam już o nim swoją opinię w komentarzu pod „Szpitalem Psychiatrycznym”, więc nie będę się już powtarzać i zanudzać xD.
Jestem naprawdę zdziwiona, że udało mi się go przejść za pierwszym razem, choć w „Więzieniu Labiryntu” nie poszło mi już tak gładko i pomyliłam się w jednym momencie i przegrałam :’c. Ale i tak zabawa była przednia.
Strasznie żałuję, że na SameQuizy doceniane są głównie jedynie romanse nastolatków, bo nie oszukujmy się, czołówka w rankingu SameQuizy właśnie z takich opowiadań słynie. Ale mimo wszystko i tak myślę, że masz wielki talent i masz zdecydowanie za mało obserwujących. Życzę ci, żebyś o wiele więcej Twoich opowiadań trafiało na główną, bo jak najwięcej osób musi te arcydzieła zobaczyć. Pokochać choćby nie za tematykę Twoich opowiadań, ale za Twój strasznie wciągający styl pisania ^-^