Krótki poemat o tym jak upiłam psa

Siedziałam na kanapie
Obok moja mama trzyma kielich w łapie
A w kielichu wino
Robimy sobie domowe kino
Lecz nagle kielich z hukiem odstawiła
Zdając sobie sprawę że ryż przypaliła
Ja skręcając się ze śmiechu glebnęłam na ziemię
Pociągając za sobą kielicha brzemię
Pies mój podbiegł przyglądając się winie
Zapewne w tym momencie pomyślał „niech ta chwila nie minie”
Zlizał wino czerwone, trafiając do raju
Jednocześnie będąc na haju
Po chwili legnął na swój kolec
Acz historia ma dobry koniec
Zmartwychwstał o świcie
„Ona jest stuknięta” – tak sobie pewnie teraz myślicie

𝗛𝗶𝘀𝘁𝗼𝗿𝗶𝗮 𝗼𝗽𝗮𝗿𝘁𝗮 𝗻𝗮 𝗳𝗮𝗸𝘁𝗮𝗰𝗵, 𝗮 𝗽𝗼𝘇𝗮 𝘁𝘆𝗺 𝗻𝘂𝗱𝘇𝗶 𝗺𝗶 𝘀𝗶𝗲 ;-;