— I czego najbardziej byś żałowała?
— Tych wszystkich książek i ludzi, których nie poznałam.

Chciałabym zaznaczyć, że to, co niedawno ujrzało tutaj światło dzienne jest jedynie promieniem. Wolę wierzyć, że będziecie mogli poczuć na skórze dotyk słońca.
Nie zamierzam obiecywać, że zacznę regularnie publikować, bo nauczyłam się już, żeby nie przyrzekać rzeczy, których nie jesteśmy pewni.
Kłębią się we mnie idee i kontury historii, które powinny wykiełkować, toteż możliwe, że przestanę więdnąć.
Na razie jednak mogę wam życzyć tylko spokojnej nocy pozbawionej uporczywych myślotoków. Pamiętajcie, kochani i kochane, żeby dbać o swoje mamy. I niech one dbają o was. Tego wam życzę.
R.