Nienawidzę być chora. Mam tak okropny katar że nie wiem co ze sobą zrobić. Zaczął się tydzień temu – zero poprawy od tego czasu. Mam na zmianę totalnie zatkany nos albo ataki kichania i pełny nos. Do tego zero apetytu.
Płukam zatoki, kropię nos, piję dwa różne syropy, biorę witaminy, leżę w łóżku i nic. Dzisiaj mam wrażenie że wcale nie spałam, bo miałam zatkany nos przez całą noc. Obudziłam się o 6 i już nie usnęłam, teraz padam ze zmęczenia.
Do tego nie rozumiem toku myślenia mojej babci. Jak chciała mnie wyciągnąć na trzykilometrowy spacer to jestem zdrowa, a kiedy chcę iść do galerii bo dostałam pieniądze, to jestem zbyt chora. Jak nie chcę iść w zimnie przez dwie godziny to jest źle, ale jak chcę przyjemnie spędzić czas w ciepłej galerii, do której dojdziemy w 5 minut to jest problem, bo ja przecież jestem chora
Mam dość. To mi zepsuło całe święta i nic się nie zmienia. A jeszcze przez wymysły mojej babci nie mogę się ruszyć z domu, chyba że mam odmarznąć sobie d*pe
Przepraszam ale po prostu musiałam się wyżalić
Macie mema który zawsze jest śmieszny