Hola kochani!

Chciałam się do was odezwać i uświadomiłam sobie, że dawno nie pisałam nic z głębszym sensem, chociaż wiem, że lubicie tego typu wpisy, a ostatnio sporo myślałam i mam coś nowego.

W ostatnim czasie uświadomiłam sobie wiele rzeczy. Zaczęło się od sytuacji sprzed prawie 3 miesięcy, która na dłuższy czas wywróciła mnie do góry nogami. Pozornie nic się nie zmieniło, a tak naprawdę byłam inną osobą. Rozpamiętywałam wszystko, analizowałam każdy szczegół i Boże nawet nie macie pojęcia, jak bardzo chciałabym cofnąć czas i postąpić inaczej. Od tamtego momentu żyję tymi wspomnieniami, które nadal bolą i chyba w pewny sposób pozostaną ze mną zawsze. Tak samo jak uczucia, które czułam, a właściwie nadal czuję, bo to zostaje w sercu.

Długo uświadamiałam sobie, że lepiej by było gdybym zostawiła to za sobą i ruszyła naprzód, ale nie do końca potrafię, bo poza smutnymi momentami, przeżyłam też jedne z najlepszych w moim życiu i chcę je mieć na zawsze w swojej pamięci.

Zastanawiałam się, dlaczego właściwie padło na mnie. Zawsze starałam się traktować innych, tak jak sama chciałabym być traktowana. Było inaczej tylko w skrajnych przypadkach, w których po prostu ignorowałam ludzi, żeby uniknąć bycia dla nich okropną osobą. Jestem najbardzej lojalną osobą, jaką znam, a życie dało mi za to nóż w plecy. Przecież podobno dobro wraca. Mimo wszystko myślę, że jest w tym ziarno prawdy. Wierzę w karmę i wiem, że zostanie mi to wynagrodzone.

Muszę być silna i cierpliwa. Muszę skupić się na tym, żeby czuć się dobrze ze sobą, nie tylko w aspekcie fizycznym, ale przede wszystkim mentalnym, bo muszę mieć głowę na swoim miejscu. Inaczej nic nie będzie się toczyło po mojej myśli.

Na wszystko potrzeba czasu. Czasem trzeba ochłonąć, wypłakać się, żeby móc wrócić na swoje tory.

Jednak pewne sytuacje mają nieodwracalny wpływ na życie człowieka. Zmieniają go i chociaż pozornie jest taki sam, tak naprawdę ma na sobie piętno tych wydarzeń.

Ostatni czas pokazał mi, że trzeba się pogodzić z wieloma rzeczami, bo wszystko ma swój powód. I z czasem po prostu nauczyć się z tym żyć.