Skarby wy moje.. Zdaję sobie sprawę z tego, że jest godzina 3:45. To nic. Uznałam, że może zaczęłabym kontynuować jakąś serię na moim koncie. Tak na tym koncie. I.. Zaczęłam czytać jedna z rozpoczętych serii……………….. To było rok temu. Brak mi słów. Znaczy… To nie tak. Zamysł jest okej. Więc uznałam, że w sumie to szkoda mi usuwać te trzy marne części. Ale moja reakcja zmieniała się z każdym słowem, przeplatając się z zażenowaniem, rozbawieniem, wybuchem niekontrolowanego śmiechu, oraz zaskoczeniem. Zaczynając od tego, że główna bohaterka prawie udusiła dziecko… Niemalże niemowlaka.. Rzucała talerzami i szklankami w rodziców, groziła podcieciem sobie żył po tak absurdalne i niedopuszczalne błędy jak „wogle” bądź „ja POSZŁEM” O nie… To boli moje oczy. Tak cholernie bardzo. Nie pójdę spać. Pójdę to poprawiać. Nie wytrzymam…

Aktualnie jestem poza domem, wcześniej miałam zrobić 2 quizy z okazji Walentynek, ale nie działał mi zupełnie internet. Nie wiem kiedy wrócę, a muszę jeszcze na jutro napisać wypracowanie z niemieckiego i nauczyć się na ważny sprawdzian z matmy. Nie wiem o której bym wstawila takie quizy, a już jest bliżej końca niż początku dnia. Jest mi strasznie wstyd, że nie wywiązałam się z obietnicy. Nie wiem czy się opłaca je teraz jeszcze robić i wstawiać? W ramach przeprosin mogłabym dzisiaj wstawić kolejną część zaproponowanej przez was serii, BEZ WYJĄTKÓW. Jeżeli jednak chcecie, żebym wstawila je za jakieś 2/3 godziny (walentynkowy;/) to mogłabym oczywiście spełnić tę prośbę