Storytime
wczoraj mieliśmy odwołaną połowę lekcji, więc kończyliśmy o 11:30, czyli na przerwie obiadowej nr. 1 bo są dwie.
SUPER ZABAWA
FANCYYYYYYY WOOO
ROMANTYCZNA RANDECZKA Z TAKIM JEDNYM WKURZAJĄCYM IMBECYLEM
OK. 8 OSÓB SIEDZĄCYH PRZY 4 OSOBOWYM STOLE
aż w końcu po tych wszystkich przygodach na stołówce zrobiło się pusto, i przyszły młodsze klasy. Przy tym stole zostałyśmy tylko:
Katya, ja, Ania (nowa też z Ukrainy)
Krystyna z Krystynkowoci oddała mi serek waniliowy, więc zaczęłam go sobie jeść, Katya żarła makaron, a Ania na nas czekała. Dziewczyny zapytały czy chcę z nimi iść na taki plac blisko szkoły, więc ja chciałam zadzwonić do ojca czy jest w domu, bo ktoś musiałby wyjść z psem. A więc poszłam po plecak który był przed stołówką, przyniosłam go do stołówki, wyjęłam telefon i zadzwoniłam.
Mój tata odebrał, ale dzieciaki tak hałasowały że go nie słyszałam, więc wyszłam przed stołówkę.
Gadam z tatą i nagle słyszę dzwonek. Nwm czemu wracam się na stołówkę. I dociera do mnie to że u mnie w szkole niema dzwonków. Wracam na korytarz. 2 dzwonek. Rozłączam się. 3 dzwonek. Młodsze klasy zaczęły ustawiać się w dwójki, a Katya i Ania do mnie podeszły. Przy szafkach (które są widoczne sprzed stołówki) zobaczyłyśmy Krystynę z Krystynkowoci (pozwólcie że będę mówić po imieniu czyli Zuzia) która musiała już tylko zmienić buty aby wyjść ze szkoły do domu, ale ona ma trochę więcej niż trochę rozumu i nie wyszła sobie po prostu jak zrobiły to Grażyna z Krystynkowoci i taka inna dziewczyna, i podeszła do nas. Ja przypomniałam sobie że na stołówce jest mój plecak, i chciałam się po niego wrócić, ale wychowawcy młodszych klas mnie dosłownie wyganiali. Wtedy jak wróciłam na korytarz, będąc pewna że powinnam zabrać plecak, podeszła do naszej czwórki dyrektorka szkoły, pytając nas z której jesteś my klasy. No to my mówimy jej że X c, i że my już po lekcjach. A ona nam tłumaczy że to próbny alarm (jak dla mnie nie powinna nam mówić że próbny) i żebyśmy postępowały zgodnie z procedurą ewakuacji. A ja jej mówię że na stołówce plecak zostawiłam, i ona każe mi iść po ten plecak. Potem poszłyśmy na boisko, a ja trzymałam Katyę i Anię za ręce. Poszłyśmy na boisko, ale wszyscy nas wyganiali gdziekolwiek nie stanęłyśmy. W końcu jak jedna równoległa klasa zmieniła miejsce, my ich podsiadłyśmy. Wtedy przypomniałam sobie że nasz wychowawca (będę pisać pan Adrian ok?) jest częścią ewakuacji, i powinien tu gdzieś być, więc wstałam, i zaczęłam się za nim rozglądać. Kiedy już rozpaczałam bo nigdzie go nie widziałam, stwierdziłam że poszukam klasy do której chodzi jego córka którą jak szłyśmy na boisko widziałam, bo ona zawsze wie czy on już skończył lekcje. Spojrzałam na grupy młodszych klas, i akurat zauważyłam klasę równoległą b. Mam tam taką jedną znajomą bo ona jest plotkową dziewczyną takiego jednego Krystiana z naszej klasy i sobie żartujemy z tego że tak kiedyś dziwnie przy niej stanął i coś tam próbował chyba flirtować z nią. Podeszłam do niej, i powiedziałam że my jesteśmy tylko w czwórkę, no i coś tam kilka zdań zamieniłyśmy, a potem powróciłam do szukania tej klasy córki pana Adriana.
Kiedy stwierdziłam że to niema sensu że jej nie znajdę, podeszła do mnie ta dziewczyna z b i zapytała pani z którą miała teraz lekcje (czyli pani z którą ja miałam wcześniej lekcje bo reszta z naszej trójki miała coś innego bo one są z 2 grupy a ja jestem z 1) czy my możemy się do jej klasy przysiąść i się zgodziła, więc my wstałyśmy do tej pani żeby potwierdzić jej nasze istnienie, a wtedy wkroczył rycerz na białym koniu – PAN ADRIAN.
Ja od razu skierowałam się w jego stronę ale on kazał nam wracać tam gdzie byłyśmy więc odwróciłam się, rozłożyłam ręce, i weszłam w dziewczyny pchając je dając im sygnał że mamy odejść. Wtedy woźny zagwizdał i powiedział że wracamy na lekcje.
Dzisiaj pan na godzinie wychowawczej pochwalił całą klasę za to że poradzili sobie na ewakuacji a ja mu powiedziałam że my byłyśmy tylko we czwórkę.
Niby nie jakaś straszna historia, ale to była ewakuacja BEZ NAUCZYCIELA, PO LEKCJACH, I W TYLKO CZTERY OSOBY
tak—-
koniec mojego story timea