czytam teraz doriana graya, po nie czytaniu przez tak długi czas, że aż wstyd mi o tym myslec, co dopiero mowic. jezyk oscara wilde jest tak piękny, że czuje tą ksiązke gdzies wewnętrznie i każe mi pisac i każe mi myśleć i mówić. Nie wiem czy dokopię się do tej mnie, która pisała, ale mam na to szczere nadzieje i spróbuję coś skleić, może nawet to wstawię (modle sie o to)