Nwm wsm jak się czuję… jestem szczęśliwa, jednocześnie smutna. Jestem dosyć wrażliwą osobą i jedno słowo może mnie doprowadzić do płaczu, czasami nawet płaczę bez powodu, lub z głupiego powodu, lecz ja tego nie potrafię kontrolować… wsm trochę jak małe dziecko, Ale co ja na to poradzę?.. najgorsze, jak ukrywam płacz w szkole…

wgl jeśli chodzi o te kluczyki(Jeśli nie wiesz o co chodzi to zobacz parę wpisów niżej) – nadal ich nie znalazłam, i mam trochę stresa, ponieważ kiedyś jak zapomniałam kluczyków, to można przyjść wtedy po zapasowe do pani, ale nie były pomieszane i pani nie mogła znaleść… ten krążek od kluczyka się tak poluzował, że zrobiło się otwarcie i to ciągle spadało… jak wychodziłam z samochodu, to na podłodze od samochodu leżała część od kluczyka ( taka jakby tabliczka z numerkiem z dziennika i z klasą ) no i się nie skapłam że nie ma kluczyków bo ja mam że sobą taki breloczek na kluczyki, no i jeszcze ta kurtka… Mam takiego pecha, ale jednocześnie szczęście, jeśli chodzi o tego chłopaka… i jakby nic nie czuję, Nwm co o tym powiedzieć, czuję taką nostalgię, nwm czemu nawet … Jak już mówiłam – jestem wrażliwą osobą jednak łez nie kontroluję….

Ostatnio się martwię o byle co, naprawdę, jakby był koniec świata… Nie mam komu się wyżalić, i mimo że mam dużo osób obok siebie, to coraz bardziej smutnieję, a z drugiej strony się cieszę, nie wiem nawet co ja czuję… Nwm czy powinnam się cieszyć czy smucić… nie wiem jak mam to nazwać nawet… chyba się zaczyna glow down… Ale z drugiej strony się mega cieszę że moje marzenie się spełniło… nie wiem nawet jak to uczucie nazwać…