Witajcie kochani. Przychodzę do was z kolejnym tematem debaty, mianowicie czy czytacie może książki Ziemiańskiego? Virion, Achaja, Pomnik cesarzowej Achai? Jeśli tak to ciekawi mnie czy macie podobne odczucia do mnie. Przeczytałam na razie dwie części Viriona i przesłuchałam pierwszą część Achai – i bardzo podobała mi się fabuła tych książęk – a mimo tego momentami czytało mi się je bardzo bardzo ciężko. Do tego mimo właśnie polubienia historii i przeszło półtora roku nie sięgnęłam po kolejną część Achai, mimo że wolę ją od Viriona. Po prostu to, jak Ziemiański traktuje postacie kobiet jest dla mnie momentami oburzające. W żadnej z tych książek nie ma silnej, samodzielnej kobiety, która sama podejmuje decyzje – nawet postać czarownicy przewodzącej wojsku musi doradzać niewolnik, bo sama nic nie ogarnia. W przypadku Achai wstrzymam się od opowiadania wam, co ją spotkało. Po prostu wszystkie postacie kobiet są kreowane na głupiutkie, płytkie, a ich ruch jest zawsze umotywowany w jakiś sposób mężczyzną. Ale tak naprawdę liczy się tylko ich ciało a konkretnie kilka elementów. Do tego wulgarność pisarza. Zwracanie się do siebie per "d***czko", opisywanie bardzo intymnych scen, jakieś wymyślne tortury mające na celu głównie poniżenie kobiety i DOKŁADNE tego opisy. Momentami to było dla mnie naprawdę obrzydliwe i musiałam przewijać. Nie wiem, momentami miałam poczucie, jakby jakiś chłopiec wypisał swoje dirty marzenia na papier i wydał w postaci książki xd. Przy czym warto zauważyć, że męskie postacie są bardzo zróżnicowane, są ciekawe, są kreatywne, przemysłowe, inteligentne, często także zabawne. Chciałam czytać, aby zobaczyć co będzie dalej, ale pomimo bardzo ciekawej historii dla np. głównej postaci kobiecej, tej postaci brakowało głębi. Jakby pisarz sobie postawił jakąś granicę w stylu "ale jak to tak, żeby kobieta miała własne zdanie". Oczywiście żartuję, ale męczy mnie sprowadzanie kobiety jedynie do jej fizyczności. Bardzo chciałabym sięgnąć po Achaję i dowiedzieć się, co będzie dalej, jednak po prostu nie umiem przeboleć tego wulgarnego języka w stosunku do chromosomów XX. Trafiłam na taki komentarz na YT i w zupełności się zgadzam w przypadku Ziemiańskiego. Dajcie znać, czy czytaliście i co sądzicie

Kochani,
Wybaczcie mi moją przejmującą nieobecność. Nie chcę się tutaj rozwodzić, z czego wynikała. Przede wszystkim pragnę wam gorąco podziękować za wbicie 1503 obserwatorów! Wiem, że wielu z was polecało mnie na swoich profilach i tym osobom jestem tym bardziej wdzięczna, jesteście real ones💙🐳 Jest to dla mnie niesamowity sukces i jak obiecałam, wiąże się z serią z tej okazji. Razem z niezwykłą @Catherine_Fox pracujemy nad zapisami i regulaminem, bo zamysł całości już jest, zatem wyglądajcie, aby nie przegapić!

Byłam w Egipcie kilka dni temu, stąd moje opóźnienie we wrzucaniu czegokolwiek, ale powiem wam, że nie polecam. Rafy faktycznie były piękne, ale kraj przereklamowany – choć z pewnością znacie kogoś, kto był i mówi, że super. Realia są smutne – syf, hałas i mentalność kompletnie odmienna od naszej. Szczerze powiem wam, że jako kobieta w ogóle nie czułam się tam bezpiecznie. Spodziewałam się niekoniecznie miłych spojrzeń od muzułmanów, ale nie spodziewałam się spojrzenia zawierającego w sobie jedynie pogardę oraz pożądanie (paradoksalne co?) a inną kobietę, poza turystami, widziałam 2-3 razy. Po angielsku będziecie mieli problem się dogadać (prędzej po polsku xd), a i tak jeśli jesteście kobietą to nikt nie będzie chciał z wami rozmawiać – wszyscy zwracali się wyłącznie do mojego chłopaka, mimo że to ja z naszej dwójki jestem ta od języków. Rozumiem kulturę i wiele różnic, oczywiście to szanuję, ale chyba wszystkie nieprzyjemne sytuacje, które miałam przekroczyły granice dobrego smaku. Na pewno do Egiptu nie wrócę, choć pustynia była przepiękna.

Ale nie ma co narzekać. Wiem, że wielu z was wróciło już do szkoły. Jak się odnajdujecie w nowym roku? Jesteście zasmuceni czy paradoksalnie macie podejście masochistyczne i tęskniliście? Koniecznie dajcie znać, bo jestem bardzo ciekawa. Ja dopiero od października wracam na studia, tym razem magisterskie, ale nie mogę powiedzieć, że jestem bardzo podekscytowana 😅

Pracuję nad kilkoma wierszami na raz, w tym nad wierszem zainspirowanym postacią, którą wielu z was może kojarzyć (zdjęcie poniżej). Dajcie znać, czy będziecie chętni przeczytać 💙🐳