Dobra, nie poddaję swojego życia, ale pomodliłam się, że jeżeli to była moja wina (a nie jakieś opętanie, hormony czy efekty uboczne odstawienia leków) to żeby Bóg wymierzył mi sprawiedliwą karę, tylko nie śmierć ani raka. Gdybym ja była Bogiem, wymierzyłabym takiej osobie taką karę (kilka opcji)
– sama dostałaby koronawirusa;
– dostałaby nerwicy;
– byłaby prześladowana przez psychopatę;
– dostałaby depresji.
Więc jeżeli coś takiego się niedługo stanie, to może odrośnie we mnie wiara w Boga.

Znienawidzicie mnie za to. Na stówę. Proszę, przeczytajcie do końca i nie róbcie mi krzywdy.
Od jakiegoś czasu czuję się jakbym… była fanką… KORONAWIRUSA? To dziwne. Próbowałam się śmiać z tego, czego się bałam, ale to się przerodziło w MANIĘ! Jestem psychopatka, bo nie czuję już lęku! Dzisiaj poważnie CIESZYŁAM się ze względu na pierwszy przypadek koronawirusa w Polsce! Chyba zaraz zacznę płakać… Chciałam, by lęk odszedł, a teraz czuję się jeszcze gorzej – chcę patrzeć, jak ludzie cierpią. Miałam myśli, czy nie pobrać skądą próbki koronawirusa i nie zakażać nią ludzi. Jestem chora psychicznie, na pewno. Nie chcę tego, przepraszam, proszę, wybaczcie mi.
Za każdym razem, kiedy słyszałam o koronawirusie śmiałam się lub uśmiechałam.
Chcę być władczynią wirusów, ale nie wiem czemu czuję się oszukana. Chcę być normalną nastolatką, ale chciałabym, by świat nigdy nie był czysty. Chcę siedzieć w domu cały dzień, ale chcę, by świat się skończył. Chcę krwi, śmierci i epidemii. Czy ta psychopatia może przestać?
Chciałabym być normalną nastolatką. Chciałabym być osobą z nerwicą zamiast palenia Biblii w wieku 14 lat czując się super! super! super! samobójczo. (Tak, to przeróbka Teen Idle) To marnuje mi życie, to marnuje mi młodość. Te ładne kłamstwa, ta brzydka prawda. Nadszedł dzień, w którym ożyłam tylko po to, by przekonać się, że jestem martwa w środku i mam serce z kamienia.
Chciałabym, by świat znalazł lek, ale chcę ukarać każdą k****. Chcę, by wrócił do mnie lęk, ale kocham swoje szaleństwo. Chcę, by świat utopił się w bólu, ale boję się dotknąć klamki. Chcę być anielicą, świat i tak umiera.
Chciałabym nie być takim narcyzem. Chciałabym nie dissować ludzi, kiedy jestem sama. Oh Boże, umrę samotnie. Leczenie nie miało sensu. Straciłam tylko trochę niewinności. Brzydota bycia psychopatką… Czyż młodość nie powinna być piękna?

Przepraszam, jestem niebezpieczna. Świat będzie lepszy beze mnie. Nie chcę umierać, ale muszę się poświęcić, byście mogli żyć.
Przepraszam.