Zaczęłam pisać special na Halloween, ale coś czuję, że się nie wyrobię. XD
Oby tak nie było…

*Wiem że ten wpis jest długi. Wiem, że może Ci się tego nie chce czytać. Wiem, że masz ważniejsze rzeczy na głowie, niż czytanie ważnych dla mnie słów. Jednak proszę. Przeczytaj. Chcę pomóc ludziom, którzy byli w podobnej sytuacji co ja.
(Oliwia – Jeżeli to czytasz, wybacz. Proszę, abyś nikomu o tym nie mówiła. Abyś zachowała dyskrecję. Chcesz ze mną o o tym pogadać? Proszę. Ja nie mam nic przeciwko… Wiedz tylko, że Ci ufam i bardzo Cię przepraszam.
Anga, Nata – Was też przepraszam. Wiedźcie, że bardzo żałuję. Naprawdę. Jeżeli też chcecie o tym pogadać, proszę. Myślę, że w tym momencie wsparcie wasze jak i innych osób bardzo mi pomoże.)

…Przepraszam. Przepraszam że tak długo musicie czekać na kolejną część serii.
Ale niestety, mam złą wiadomość. Wstrzymuję ją. Nie wiem do kiedy, ale jest coś jeszcze, o czym chciałam bym tu napisać…

Ostatnio w moim życiu nie działo się za dobrze. Nigdy nie było tak wspaniale.
Przed chwilą przeczytałam książkę. Na początku miało być to dla „rozrywki”, o ile można to tak nazwać. Jest ona ogólnie dla osób, które są w depresji. Dla takich, którzy chcą popełnić samobójstwo. Ja właśnie do takich osób należałam.
Tak, należałam. Bo zrozumiałam, że nie warto. Zrozumiałam, że jest w moim życiu tyle osób dla mnie ważnych. Tyle osób, które kocham. A ja? A ja chciałam poświęcić swoje życie tylko przez to, że nie potrafię się zmienić. Że nie umiem być inna, chociaż bardzo chcę. Nadal nie wiem, co mam zrobić aby sobie pokazać, że jednak umiem, że może być inaczej… Że mogę nadal zmienić swój los. Dzięki paru osobą zaczęłam wierzyć, że naprawdę może mi się to udać.

„(…) niezależnie od tego, jak bardzo zgubieni się czujecie, nigdy nie jesteście sami. Jeśli macie myśli samobójcze, powinniście je potraktować jako sytuację kryzysową (…)” – Cytuję to z książki. Po przeczytaniu jej całej, wstrzymałam oddech, i przemyślałam wszystko.
Nie chciałam skrzywdzić NIKOGO kogo kocham lub po prostu bardzo potrzebuję i cenię. Nie chciałam. Popełniając samobójstwo, skrzywdziłam bym ich. Nie brałam tego pod uwagę. Do czasu.
Wy też pomyślcie o najbliższych… Na pewno chcecie ich skrzywdzić? Pomyślcie, co oni poczują. Jaki ból im sprawicie.
Niektórzy mogą pomyśleć „ale to przez nich chce popełnić samobójstwo, gówno mnie obchodzą ich uczucia” itp. Rozumiem. Ale czy to powód, aby popełnić samobójstwo? Nie znamy przyszłości. Nie wiesz, co może spotkać Cię za rok, za kilka miesięcy, za tydzień, za chwilę… Nie wiesz. Możesz podejrzewać, ALE NIGDY NIE MASZ PEWNOŚCI, ŻE TAK SIĘ WŁAŚNIE STANIE.
Błagam, nie wiem jaką śmierć sobie mogłeś wybrać, ale jakakolwiek by to nie była, NIE RÓB TEGO. Proszę. Błagam…

Jeżeli lubisz czytać książki, nie żal Ci pieniędzy lub masz dostęp do książki J. Warga „Moje serce i inne czarne dziury”, to bardzo polecam ją przeczytać, bo to właśnie ONA nauczyła mnie jak żyć. (Wiem, że nie każdemu może się spodobać tematyka, ale przynajmniej spróbuj ją przeczytać.)

Jeżeli jednak to nie ty jesteś w depresji, ale za to masz podejrzenia że ktoś jest, to polecam taki sposób (również cytuję z książki): „(…) chcę was poprosić, abyście spróbowali do niego dotrzeć. Wiem, że to może się wydawać krępujące, ale jeśli zaczniemy głośno mówić o tych sprawach, może uda nam się zwalczyć piętno ciążące nad kwestiami depresji i samobójczych myśli.”

Wiem że czytanie nie jest dla wszystkich, dlatego polecam dla takich osób zajrzeć na strony, które są w książce i które sama zacznę przeglądać:
http://www.samobojstwo.pl
przyjaciele.org
stopdepresji.pl
http://forumprzeciwdepresji.pl/index.php/gdzie-szukac-pomocy

Jeżeli chciałbyś jednak z kimś porozmawiać, to polecam Ci te numery. Ja raczej z nich nie skorzystam, ale może ktoś inny się skusi (nie wiem czy przypadkiem SQ nie zablokuje mi konta, lub nie usunie tego postu za dawanie numerów telefonu, ale mam nadzieję, że tak się jednak nie stanie. Jeżeli jednak, to bardzo bym prosiła Moderatorów aby po prostu to gwiazdkowi):
*Dla dzieci i młodzieży: 116 111 (Od godz. 12:00 do 22:00 – Można także napisać: http://www.116111.pl/napisz)
*Antydepresyjny telefon zaufania Centrum Itaka: 22 654 40 41

Niedługo na koncie się pojawi nowy quiz. Niestety nie z „Pierwszej Proxy”. Będzie to nowa seria. A dokładniej: Moja historia… Historia o mojej depresji.

*Przepraszam że ten wpis jest taki długi, ale bardzo mi zależało na tym, aby komuś pomóc. Naprawdę.
*NIE ROBIĘ TEGO, ABY ZDOBYĆ SŁAWĘ CZY COŚ.
Chcę po prostu komuś pomóc. Nie wierzysz? To nie. Ja wiem co mówię i wiem, że na świecie są ludzie, którzy także mi wierzą…