Żegnajcie! Zazwyczaj na początku ludzie się witają. Nie tym razem, nie w tym momencie, nie z takim podejściem do życia. Po prostu nie. Muszę się pożegnać, nie chcę witać się na kilka ulotnych chwil. Myślałam, że dotrwam do roku, wiodłam moje nadzieje w tym kierunku. Lecz zrozumiałam, iż nie chodzi o to, by trwać. Chodzi o to, by żyć. A ja tu nie żyję, nie ma mnie na tej stronie, są nikłe wspomnienia obdarte ze wszelkich szczegółów. Nie pamiętam, co zachwyciło mnie na tej stronie. Może ludzie, którzy potrafili pokazać mi, że nie jestem bezwartościowa? Może osoby, które odegnały ode mnie szpony samotności? A może musiałam to zrobić, aby odkryć piękno, które teraz chłoną moje oczy, każdego dnia, każdej nocy, każdego wieczoru, każdego poranka, zawsze, gdy dostaję następne chwile życie. Piękno życia jest czymś, czego nie można ubrać w garnitur wykwintnych słów, dobrać buty "ohów" i "ahów", kolejno but prawy i lewy. Żadne pióro nie poprowadzi Cię po tym niesamowitym miejscu bez końca i początku. Dlaczego? A gdzie kończy się piękno życia? Wraz ze śmiercią to piękno jest dalej dla kogoś innego, może jest dla dusz. A gdzie zaczyna się piękno życia? Któż tak mądry, że powie? Czy w dzień narodzin? A może w dzień powstania całego świata? Myślę, że ono po prostu jest. Jak prosta w matematyce, nieskończoność większa niż wiele przed nią i wiele po niej. Doceniajcie to, że jesteście. Ja kiedyś nie potrafiłam. Nie potrafiłam doceniać piękna tego, że żyję, bo przeszkadzało mi w tym… Życie. Dokładnie. Życie. Bo życie mimo swego niepojętego wdzięku i uroku jest również okrutne, trudne i smutne. Życie to mieszanka wszystkiego. Żalu, smutku, śmiechu, łez, problemów, wzlotów, upadków, radości, szczerości, kłamstwa, przyjaźni, miłości, nienawiści. To mieszanka, która raz smakuje dobrze, a raz chcemy "odejść od stołu" i zająć się czymś przyjemniejszym, niż mierzenie się z trudnościami naszego życia. Tak po prostu jest. Gdy założyłam konto na ten stronie byłam kimś, kto chciał "wypluć' tę "mieszankę". Brakowało mi wiele: zaczynając od pewności siebie i umiejętności docenienia tego, co wtedy miałam, a kończąc na przyjaciołach i sile do walki o lepszą przyszłość. Wy mi tę siłę daliście nawet, jeśli tego nie wiecie. Dziękuję Wam za to, a i tak myślę, że zwykłe słowa nie wyrażą tego w sposób, w jaki chciałabym to ująć. Więc zamiast ujmować to w jakikolwiek sposób, niech te słowa płyną jak wzburzone fale oceanu i z czegoś niezmiernie prostego zmienią się w ocean wdzięczności. Teraz jestem kimś innym. Szczerze mówiąc, nie dogadałabym się ze mną sprzed roku. Teraz pewność siebie trzymam mocno w jednej dłoni i, mimo że czasami umyka zwinnie jak zając, potrafię wyrazić swą opinię, swoje poglądy, swoje zdanie. Teraz doceniam siebie bardziej niż kiedyś. Nie jest to może idealne podejście do sprawy, gdyż niekiedy dalej miewam poczucie bycia gorszym, brzydszym. Dlatego chcę Wam powiedzieć ważne dla mnie przemyślenie: świat nie dzieli się na ludzi brzydkich i ładnych, gorszych i lepszych. Świat się nie dzieli. Świat to ludzie piękni i ludzie równi. Niestety świat to również ludzie piękni, którzy są za pięknych postrzegani i ludzie piękni, którzy są postrzegani za brzydkich. Ale proszę, nie dajcie sobie wmówić, że nie jesteście wystarczająco dobrzy, ładni. Wszyscy jesteśmy ludźmi. Dokładnie, wszyscy. A co za tym idzie, wszyscy jesteśmy ułomni, nie ma ideałów. Popełniamy błędy… I się na nich uczymy. Ranimy innych… Ale potem żałujemy. Jesteście wyjątkowi. Aczkolwiek powiem Wam jeszcze jedno moje spostrzenie: każdy jest wyjątkowy, ale nie dla każdego. Nie pozwólcie, by ktoś sprawił, że uwierzycie w kłamstwa typu, iż jesteście bezwartościowi, beznadziejni. Bo nie jesteście. I nie musicie nikomu udowadniać, że nie jesteście. Ludzie dobrzy, którym na Was zależy, wiedzą to; wszyscy, którzy Was nie akceptują nie powinni wpływać na Wasze życie. Ono jest wyłącznie i tylko Wasze, nie dajcie go komuś innemu. Znajdzie w sobie siłę do walki o lepszą przyszłość. Nigdy nie będzie perfekcyjnie, możecie jednak dążyć do tego, by była jak najbardziej wspaniale. Ja zawalczyłam. Jestem teraz szczęśliwa, jeszcze nie w pełni, oczywiście są zaćmienia, fazy smutku, melancholii, ale czuję, iż jestem szczęśliwsza niż kiedyś. Nie jestem już w przeszłości, ani w przyszłości. Jestem tutaj, teraz, właśnie w tym momencie. W teraźniejszości. Pamiętajcie: przeszłość trzeba pamiętać, ale nie rozpamiętywać, a o przyszłości trzeba myśleć, ale nie wymyślać i "gdybać". Miejcie marzenia, ale zakończcie na nich i ich realizacji,oczywiście. Nie wymyślajcie beznadziejnych scenariuszy tego, co może się stać. Życie to nie film! Ono nie ma scenariusza. Decydujcie o tym, co się stanie, różnego rodzaju działaniami. Nie wpłyniecie ma każde wody, nie możecie kontrolować wszystkiego, możecie jednak choć odrobinę kształtować to, co się wydarzy. Skorzystajcie z tego. No bo widzicie, nie można być człowiekiem zaślepionym bólem. Chyba wszystko ma swoje przeciwieństwo albo przeciwieństwa. Ból i jego brak, smutek i szczęście, śmiech i łzy, przyjaźń i wrogość, życie i śmierć… Cóż, wszyscy prędzej czy później odejdziemy z tego świata. Będąc człowiekiem przyzwyczaiłam się do tego, że coś mija, a zaczyna się coś nowego. Nie wiemy jednak, kiedy ma nadejść ta nowość. Żyjcie na 100%, bo na 100% umrzecie. Nigdy nie poddawajcie się w dążeniu do celu. Nie bójcie się prosić, ani nie wstrzymujcie się od dawania. Nie idźcie za tłumem, kiedy widzicie inną ścieżkę, którą chcecie podążać.

Żyjecie.
Jesteście.
Istniejecie.

Więc z tego korzystajcie.
Więc zostańcie.
Więc nie zmieniajcie tego w pustą egzystencję.

Nie mówię definitywnie "żegnajcie, czytaj: odchodzę na zawsze". Mówię tylko " żegnajcie, czytaj: do zobaczenia w jakiejś przyszłości". Nie zapomnę tego miejsca, nie zapomnę tutejszych ludzi. Wrócę, gdy poczuję, że tego chcę. Nie jestem teraz smutna, nie odchodzę z powodu problemów. Po prostu z czystymi myślami, nie zabrudzonymi emocjami, mam świadomość, iż moja życiowa droga trochę skręciła. Nie w złym kierunku, jedynie w innym kierunku. Ale zawsze może jeszcze powrócić na stare ślady, udeptane, znajome, tereny…

~ Bealtaine
P.S. mimo wszystko możecie spodziewać się specjału.