A więc…
Tak, nadszedł ten dzień.
Skaczę właśnie do „Lost in your light” i mam przyjemność robić to przy dzisiejszym pięknie prezentującym się księżycu oraz w szanownym towarzystwie zeszytu od chemii.
Ten dzień od samego początku był świetny.
Zaczynając od tego, że wstałam wcześniej i idąc przez to, że ubrałam się dziś inaczej niż zazwyczaj, ugotowałam coś niezłego dla siebie i następnie również dla kogoś innego, odbyłam godzinną rozmowę przez telefon z @reinedelavie_ (wielkie ogólne podziękowania), tradycyjnie straciłam trochę czasu i co no… Znalazłam się w tym wieczorze, zgodnie z tradycją ucząc się po nocy. I naprawdę wszystko byłoby świetnie, ale okazało się, że jest jeszcze świetniej.
Dwie setki na wskaźniku powyżej. Dziękuję. Dziękuję.
Niedawno postanowiłam, że ta właśnie liczba będzie moją motywacją. Jak możesz i możecie się domyślić – do pisania.
Więc, w tym momencie porządny wdech, oficjalnie mogę powiedzieć, że wracam. Postaram się wreszcie zapracować na to, co mi daliście, mimo że nie zasłużyłam.
Zasłużę. Od teraz.

Spokojnej nocy i trzymajcie za mnie kciuki, proszę.

(A księżyc jest dziś naprawdę śliczny, przynajmniej u mnie, więc zachęcam do popatrzenia na niego przez minutę lub dwie, każdy, kto przebywa daleko od ciebie jest po jego drugiej stronie:))