Nominacja od @PatriotaPL – dziękuję! :)

🌌 Opowiadania czy quizy?
Wolę quizy, ponieważ dowiaduję się z nich czegoś o sobie lub oddaję głos.

🌌Ulubiona gra?
Nie gram raczej w gry, chociaż lubię Simsy.

🌌 Ulubione jedzenie?
Mam kilka ulubionych potraw :D Budyń, no i oczywiście czekolada. Jeśli chodzi o bardziej obiadowe, to ryby.

🌌 Ulubione zwierzę?
Skorpiony, pingwiny, kameleony – jakieś wyjątkowe.

🌌 Jakie masz zwierzę?
Mam dwa koty, Radka i Charliego.

🌌Nominuj tyle osób ile jest w twoim nicku
W takim razie… 7 osób!

🌌P.S Każdy dodaje jedno pytanie
Okej, też się podporządkuje! :D

🌌 Piłeś/aś kiedyś suchą wodę?
Nie, nigdy nie miałam styczności.

🌌 Jakie masz plany na ferie zimowe?
W przerwę świąteczną dużo pisałam, więc we ferie zamierzam tworzyć nowe maski i kontynuować swoje plastyczne projekty😉

🌌 Masz jakieś postanowienia noworoczne?
Tak, postanowienie jedno – żyć chwilą, jakby nie było przeszłości i przyszłości! Nie zamartwiać się też głupotami i dawać z siebie wszystko. Niech będzie moc ze mną 😂

🌌 W 2018 roku odeszło wiele wspaniałych osób. Za którą tęsknisz najbardziej?
DJ Avicii. Okropnie czuję się z tym, że jeden z moich ulubionych artystów odszedł ;(

🌌 Jaki jest Twój ulubiony wykonawca muzyczny i dlaczego?

Moim ulubionym wykonawcą muzycznym jest właśnie DJ Avicii, ale pomijając jego, to Alan Walker. Jego muzyka ma sens i jak najbardziej trafia w sedno mojej duszy.

🌌 Jaki film/serial lubisz najbardziej i dlaczego?

Najbardziej uwielbiam ekranizację „TO” Stephena Kinga i nie mogę doczekać się drugiej części filmu. Ach, jeszcze tyle czasu!

🌌 Kogo z Harry’ego Pottera najbardziej lubisz i dlaczego
Nimfadorę Tonks, ponieważ według mnie była oryginalna i zabawna :D

🌌 Czy kiedykolwiek żałowałeś/aś założenia konta na SQ?
Nigdy w życiu o czymś takim nie pomyślałam!

🌌 Po co istniejemy?
Myślę, że po to, by zostawić coś na tym świecie. Stworzyć coś, czego nikt inny nie stworzył. Chociaż pytanie jest bardzo mądre i często się nad nim zastanawiam, do dzisiaj nie potrafię znaleźć mądrego wytłumaczenia sensu naszego bytowania. Nieraz mam takie dni, że pesymistyczne myślenie podpowiada: Istniejemy po to, żeby pracować, a później zniknąć. Staram się do takich myśli nie dopuszczać.

🌌 Kogo poprzesz w nadchodzących wyborach?
Nie jestem jeszcze do końca pewna w temacie :D Być może Ruch Narodowy.

🌌 Co ci się ostatnio śniło?
Ostatni zapamiętany sen przeze mnie opowiadał o bieganiu po ogrodzie 😂 Był też zupełnie bezsensu.

Nominacje:
A @WizardOfChemisty
M @Michal_G
E @Alltrey
L @humanszach
I @Voda
A @Black-girl
G @Gabikfonek

Uwaga – jeśli wymieniłam osobę, która wspomniała, że nie chce robić nominacji – przepraszam za pomyłkę! Nie musi też jej wykonywać.

Cześć! 💝

W dzisiejszym wpisie chciałam podzielić się z wami cudowną fotografią Joshua Hoffine i powiedzieć trochę o swoim dzieciństwie. Otóż fotograf ten zajmuje się robieniem zdjęć koszmarów i paraliżów sennych. W swojej fotografii wykorzystuje różne dziwne stare przedmioty. Na przedstawionych zdjęciach udział biorą jego bliscy (rodzina, przyjaciele), którzy wcielają się w osoby ze swoich koszmarów sennych. Autor bierze pod uwagę klimat, jaki opisuje nasze nocne odczucia. Zapewne wielu was w dalekim dzieciństwie zetknęłam się z podobnymi snami, typu: potwór pod łóżkiem bądź pająki oplatujące cały pokój 😱
Prawdę powiedziawszy, najstraszniejszy sen z dzieciństwa, przez który miałam traumę przed zasypianiem do siódmego roku życia, nieźle pozamiatał moją psychiką. Zamierzam go wam dzisiaj opowiedzieć i dopisać do tego kilka innych okropnych snów, a pod spodem dołączyć jedno zdjęcie zrobione przez wspaniałego Joshua Hoffine opisującego sen z potworem spod łóżka.

Pierwszy sen:

Śniłam o swojej prababci, która od wielu lat już nie żyje. Miałam wtedy z cztery lata, ale nic nie uderzyło w moją psychikę jak to. Prababka jeszcze wtedy żyła, często ją odwiedzałam.
W dzieciństwie strasznie się bałam Baby Jagi. Tym bardziej starsze kobiety kojarzyły się mi z tą przerażającą postacią. Kiedyś często straszono mnie w ramach żartów, że jeśli będę niegrzeczna, odwiedzi mnie w nocy i pogoni.
Moja prababcia miała dość długi nos, ale nigdy nie przyszło mi na myśl, by kiedykolwiek ją w ten sposób przezwać.
Śniło mi się, że biegałam roztrzepanie po mieszkaniu swoich dziadków. Niczego się nie spodziewając, śmiałam się głośno i byłam w przekonaniu, że wszystko dookoła jest w porządku i dziadkowie zaraz wyjdą się ze mną pobawić. Nagle z pokoju obok usłyszałam dziwne, niepokojące odgłosy i złowieszcze śmiechy. Cofnęłam się ciekawa, jak to mają w naturze małe dzieci i przylgnęłam do ściany, dokładnie badając uszami niewiadomy dźwięk. Wtedy ktoś gwałtownie złapał mnie za szyję. Kto to był? Możecie się domyślić. Była to we własnej postaci wysoka, zgarbiona i wstrętna Baba Jaga. Jednak rozpoznałam w niej kogoś mi znajomego. Prababcię. Nos powiększył się jej o wiele bardziej, a czubek zagiął nieco w górę. Brwi je przechylały się w złowrogi wyraz obrzydliwej twarzy. Wgapiała się we mnie, po czym zaczęła mocno bić po głowie i dusić. Spłoszona i zlękniona, stałam w swojej obronie i z całej dziecięcej siły kopnęłam ją w brzuch. Baba Jaga runęła na ziemię jak wielki stos gratów. Z jej środka wyleciały pluszowe misie, pacynki, samochodziki, lalki i inne dziecięce zabawki. Po tym śnie przez jakiś miesiąc miałam traumę na zabawki.

Drugi sen:

Będąc w podobnym wieku, doznałam niemalże paraliżu sennego. Spałam w swoim łóżku, pod którym znajdowała się olbrzymia szpara. Zapewne mieliście podobne uczucia, posiadając w swoim pokoju łóżko z taką szparą. Strach, że w trakcie spania, po kryjomu wyjdzie z niej potwór i zaatakuje śpiącego.
Tej nocy wyjątkowo nabyłam się lęku przed spaniem. Nad ranem, iż wtedy najczęściej miewałam koszmary, przeczuwałam dobrze, jak coś puka pod moim łóżkiem. Wychyliłam spod poduszki głowę, czekając na dalszy przebieg sytuacji i nadzieję, że zobaczę coś znaczącego. Za chwilkę potem, spod łóżka wypełzła gigantyczna, szara ręka, przypominająca to nieco łapę trolla, a to mackę ośmiornicy. Palce miała długaśne i szerokie; posiniaczone, długie i naostrzone pazury wbijały się w mój materac. Zastygłam w bezruchu. Zanim pierwsza ręka potwora wychyliła się na dobre, zdążyła wysunąć się już druga, jeszcze dłuższa od poprzedniej. Po chwili zaczęła wychylać się szyja, a za nią potwornie wielka głowa monstrum. Na szczęście, nim cokolwiek złego się stało i ujrzałam ślepia bestii, udało mi się przebudzić.

Przez drugi sen przypadkowo nauczyłam się manipulować sobą w snach. Obecnie potrafię sama w nich decydować, a w najtragiczniejszym koszmarze-natychmiast przebudzić i powrócić na ziemię.

Mam nadzieję, że te dwie historie ze snami, choć długie, nie zanudziły was na śmierć. Może mieliście podobne sny? Jeśli tak, podzielcie się nimi we wpisie pod spodem! :)

~Ameliag

PS Załączone pod spodem zdjęcie odzwierciedla mój paraliż senny z drugiego snu o gigantycznych, szarych łapach. Fotografował oczywiście Joshua Hoffine 😱

Dobry wieczór wszystkim! 😋😀

Zapewne większość z was szykuje się do spania bądź poszła już spać ;)
Piszę odnoście Q&A, które ma pojawić się w najbliższym czasie, pewnie w przeciągu dwóch dni, a może i nawet jutro.
Wpadłam na pomysł z małym „wywiadem” na temat profilu, a dokładniej autorki.
Pierwsza część Q&A będzie odpowiedziami na wszystkie pytania, które kilka tygodni temu mi zadaliście, natomiast druga jego część będzie zawierała opublikowane przez was poniższe wpisy.
Wpisy te będą odpowiedzią na pytanie „Jaka według was jestem?”.
Jakie wrażenie na was sprawiam? Informacje możecie brać z moich quizów, wpisów oraz pierwszego wrażenia, jakie dla was sprawiam. Przyjmę wszystko z dystansem, ale chciałabym taki krótki wywiadzik udzielić w swoim Q&A. Z chęcią przeczytam wasze wpisy i zamieszczę je w krótkiej biografce! 😊😉

Dobrej nocy 🌝
Bądź i miłego dnia 🌞
~Ameliag 💫