Burza: *chodzi w kółko po pokoju ruin* *jest wyraźnie zmartwiona* *cały czas o czymś myśli, a potem kiwa głową na „nie”, jakby te myśli odpędzała*
Wichura (@LeafyHeart): *wchodzi do pokoju* *zauważa przywódczynię* Burzo, wszystko w porządku?
Burza: Tak, w najlepszym… *mówi niepewnie, nie przerywając krążenia*
Wichura: Przecież widzę… *podchodzi do niej z zachęcającym uśmiechem*
Burza: Zwołaj nadrzędne cienie. Tutaj. *odpowiada chłodno*
Wichura: Tak jest… *wychodzi*

*po jakimś czasie przychodzi z nadrzędnymi cieniami*
Wichura: Wróciłam.
Burza: Widzę.
Mróz (@MYSZA282): Z daleka czuć tą napiętą atmosferę. Co jest nie tak? *wali prosto z mostu*
Burza: Właściwie nic, co dotyczy nas. A jednak. *odpowiada tajemniczo*
Orzeł (@Jaskolcze_Futro): Po co nas zwołałaś, Burzo? Mniemam, że nieczęsto to robisz…
Burza: Masz rację. Nieczęsto przysyłam was tu tylko po to, żeby podzielić się… *zastanawia się* jak to koty światła mówią? Troskami.
Wichura: Ale co Ci jest, Burzo?
Burza: Słyszeliście o Jastrzębiu? (@.Hawk. ; moje drugie, antagonistyczne RP)
Mróz: Coś obiło mi się o uszy.
Burza: Co dokładnie?
Mróz: No… *drapie się po głowie* że to jakiś rozemocjonowany dzieciak, który myśli, że jest bogiem, czy coś? Ale w rzeczywistości nikt go nie szanuje.
Wichura: Zrozumiałe. Słyszałam, że ma tylko pięć księżyców.
Orzeł: A ja słyszałem, że wprowadza prawdziwy terror i często wpada w histerię, jak nie dostanie swoich zabaweczek *zaczyna się śmiać*
Burza: Naprawdę? Skończyliście się nabijać? *niebezpieczny wzrok*
Wichura:..
Mróz:…
Orzeł:…
Burza: Świetnie. W każdej z tych plotek jest ziarno prawdy…
Orzeł: Wiedziałem! *przerywa jej*
Wichura: *gromi go wzrokiem*
Mróz: *oczekuje na reakcję Burzy*
Burza: Ale żadna z nich nie jest prawdziwa. *dokańcza, jak gdyby nigdy nic*
Wichura: Mamy się martwić? *wstępuje w nią powaga*
Burza: Nie jestem całkiem pewna. Chyba nie.
Mróz: Więc opowiesz nam o nim?
Burza: Jestem niezwyciężona? Nikt nie dorównuje mi siłą?
Orzeł: Po co te znaki zapytania. To stwierdzenia.
Wichura: Prawdziwe stwierdzenia. *dodaje*
Mróz: *z powagą kiwa głową*
Burza: To mylne stwierdzenia. A przynajmniej nie jesteśmy w stanie ich zweryfikować.
Mróz, Burza, Orzeł: CO?!
Burza: Aj, cisza! *mówi, jakby od niechcenia* *koty milkną* Jastrząb owszem, ma pięć księżyców. Czasem ponoszą go emocje i jest niedojrzały. Ale potrafi być niebywale poważny, bezwzględny i potężny. Jego charakter czyni go jeszcze bardziej przerażającym. Potrafi podrzynać komuś gardło, uśmiechając się i gadając o wczorajszym posiłku.
Wichura: *wzdryga się z obrzydzeniem*
Mróz: Czemu więc inne koty go nie szanują?
Burza: Znają go? Nie. Ten, kto go nie widział w akcji, ma prawo traktować go ignorancyjnie. W końcu co może kociak? Ale ten kociak zapewne dorównuje mi siłą. To mnie martwi.
Orzeł: Myślisz, że może nas zaatakować?
Burza: Nie. Myślę, że on nas nie zaatakuje, tak samo jak my jego. To wywołałoby zbyt duże straty w kotach, po obu stronach. Pewnie walczylibyśmy do upadłego, aż wszyscy zginiemy. Koty światła nie mogą przeważyć nas liczebnością, tak samo, jak nie może nagle zabraknąć dwóch, największych potęg mroku. Do tego nasze terytoria się po dwóch stronach kuli ziemskiej. Nikomu nie chciałoby się tyle iść.
Mróz: Więc w czym tkwi problem?
Burza: No… szczerze mówiąc dziwi mnie jego sposób bycia.
Wichura: Co masz na myśli?
Burza: Jak można kazać się członkom Klanu zwracać do siebie per. Panie/Paniczu? Przecież to szczyt żenady… *grymas na twarzy* Do tego on czasem mówi młodzieżowym slangiem. Wyobrażasz sobie? *nagle unosi się z charyzmą* Do kota, który błagał go o życie, powiedział, że – cytuję – „Jest jednym, wielkim iks de”. Co to niby oznacza?!
Mróz: *zaczyna się śmiać, ledwo powstrzymując przed wybuchem*
Burza: śmieszy Cię coś?
Mróz: To nic ważnego. Po prostu określenie na śmiech.
Burza: Ale on jest taki dziwny! Nie wiadomo co mu przyjdzie do tego futrzastego łba! *mówi załamana*
Wichura: Myślę, że Twoje obawy nie mają podstaw. *zaczyna niepewnie*
Burza: I widzisz?! Ja przyznam Ci rację, a on? Zrobiłby z tego aferę.
Orzeł: Z czego?
Burza: *wzdycha*
Mróz, Wichura, Orzeł: *porozumiewawcze spojrzenia*
Wichura: Nie ma się co przejmować.
Mróz: Dokładnie.
Orzeł: Zgadzam się z przedmówcami.
Burza: Mówią, że jest przystojny. Podobno kotki z jego Klanu za nim szaleją.
Wichura: Na pewno chciałaś to powiedzieć na głos?
Burza: Ale co?
Mróz:…
Orzeł:…
Wichura: *szeptem* Nie mówmy jej, że powiedziała to na głos. Lepiej dla nas. Uwierzcie.
Mróz: *przytakuje*
Orzeł: *przytakuje*
Burza: Możecie już iść. Dzięki.
Orzeł, Wichura, Mróz: *wychodzą*