Poprzednia część 
Zaznacz poprawną odpowiedź, aby przejść do następnego pytania.
Quiz, który przeglądasz jest częścią serii. Została zachowana oryginalna pisownia autora.
Opowiadania mogą zawierać treści nieodpowiednie dla osób nieletnich. Zostaje w nich zachowana oryginalna pisownia.
Popularne quizy w tym tygodniu:
TW
Zgadłam otóż znowu :D tym razem dlatego, że za pierwszym razem przeczytałam to imię jako "Idria" i musiałam drugi raz przeczytać (żeby ewentualnie zapytać czy to imię istnieje, bo tak nazwałam nauczycielkę w Liceumie).
Motyw z opuszczeniem narzeczonej żeby iść na wojnę jest moim zdaniem bardzo dobrym przypomnieniem, że to nadal jest wojna, wręcz lepszym niż wszystkie ruiny, ranni i uciekinierzy. Te rzeczy kojarzą się równie po prostu z kataklizmem lub, we współczesnej popkulturze, ze złoczyńcą plondrującym miasto aż nie zostanie zatrzymany przez superbohaterów, natomiast opuszczanie ukochanej żeby iść na front to właśnie coś, co bardzo kojarzy się z wojną konkretnie. Także fajno.
Czyli Kaisa przejmuje ciała zwierząt, a nie się w nie zamienia? Już zapomniałam o tym trochę… Gdyby nie pakunek dla Nikodema, mogłaby w sumie po prostu zostać muchą i wylecieć z budynku… I tak też pokonać resztę drogi. W sumie w tym przypadku pakunek zapobiega temu, żeby przygoda była za prosta.
Bardzo fajny rozdział to był :)
Pyladea
• AUTOR@TW Nawet nie wiesz jak mnie uspokoił twój komentarz. Naprawdę poważnie obawiałam się, że straszliwie nudny wyjdzie ten rozdział. Taki z gatunku nie do czytania. Za wątek Iridy to podziękowania należą się autorce postaci Atlasa. I w sumie ja też czytając formularz pomyślałam od razu o twojej postaci i musiałam imię dwa razy czytać. Ale myślę, że imię Idaria raczej nie istnieje w żadnym znanym języku, także prawa autorskie są jak najbardziej twoje.
WeraHatake
Świetnie napisany rozdział – bardzo przyjemnie się go czytało! ♥
Cieszę się, że Kaisa i Atlas mogli trochę ze sobą porozmawiać – zawsze to raźniej i trochę lżej ^_^
A co do Zoe, to w sumie dobrze, że Kaisa dowiedziała się o jej planach, bo gdyby mała serio jakimś cudem sama opuściła Akademię, to nie wiadomo, co by się z nią stało :( Chociaż wysyłanie Kaisy do miasta to też dość niebezpieczny pomysł – tym bardziej, że tylko Zoe o tym wie.
Jestem ciekawa, co też będzie dalej! :D
Pyladea
• AUTOR@WeraHatake
Myślałam już normalnie, że nigdy nie skończę, pomijając fakt, że jak za długo coś pisze to naprawdę przestaje mi się podobać. Dobrze, że czytelnikom przynajmniej nadal się podoba.
Co do Kaisy i Atlasa musiałam wyjaśnić tą sympatię między nimi skoro Atlasowi raczej nikt nie ufał z początku.
A no będzie niebezpiecznie i mam nadzieję ciekawie. I oczywiście dziękuję za tak pozytywny i motywujący komentarz.
WeraHatake
@Pyladea To gratuluję, że udało Ci się to dokończyć! ^_^ Znam ten ból – mam podobnie z moimi opowiadaniami…
Też prawda – to był dobry ruch ;)
Na pewno będzie ciekawie! :D Nie ma za co! ♥
.Emisia.
Miło było ujrzeć na początku "perspektywę" Kaisy, jako że zawsze cieszy mnie uwaga poświęcona moim postaciom :D
Ocho, widzę, że nawet planujesz dla niej jakieś przygody! Czekam niecierpliwie oraz czuję się miło zaskoczona tym, że tak duża część rozdziału została Kaisie poświęcona.
Podoba mi się, jak nawiązałaś do imienia Atlasa nakładając na jego ramiona trudne brzemię przeszłości.
Tak przy okazji to niezbyt rozumiem to przeświadczenie o nasennym działaniu mleka, gdyż na mnie nigdy tak nie działało hah
Zoe zdaje się być uroczym i rozbrajającym dzieckiem :)
Nieźle też ukrywa nocną tajemnicę haha
Rozdział oczywiście mi się spodobał ♡
Oby inni czytelnicy również uznali rozwijanie postaci Kaisy za interesujące, gdyż już kiedyś zdarzyło się, że w opowiadaniu z zapisami po poświęceniu mojej postaci czasu, pozostali mieli nieco za złe… ':/
Pyladea
• AUTOR@.Emisia.
Miło mi, że udało mi się w końcu nagrodzić Cię jakoś za te wszystkie miłe komentarze, które zostawiasz pod moimi opowiadaniami, bo musze przyznać, że Kaisa jakoś tak na początku była bardzo chyba zaniedbaną postacią więc po prostu trzeba było to zmienić.
A ja nawet jakoś nie rozgryzłam tego zawiązania, także naprawdę wielkie brawa za spostrzegawczość. Generalnie zależało mi na tym by pokazać Atlasa z tej innej strony, bo po pierwszej części z jego postacią jakoś nie zdobył sobie szczególnej sympatii delikatnie mówiąc, a generalnie to fajny gość z niego ;).
Na mnie mleko tak działa. To znaczy nie wiem czy samo mleko, ale nie umiem jakoś inaczej wyjaśnić dlaczego po kawie z mlekiem zawsze chce mi się zaraz spać, choć kawa powinna pobudzać, ale może to kwestia cukru.
Z Zoe miałam trochę problem z trzymaniem się w jej wypowiedziach perspektywy dziecka i nie wiem czy nie wypadło to trochę nienaturalnie.
No i właśnie tak się zastanawiałam czy to w ogóle jest ciekawe, więc tym bardziej dzięki za opinię, bo z początku miałam wrażenie, że kiepsko językowo i fabularnie takie kręcenie się w kółko.
.Emisia.
@Pyladea ach, ja się po prostu bardzo cieszę, gdy uda mi się wesprzeć zdolnego autora! ^^
Nie natrafiłam na żadną monotonię czy też kręcenie w kółko, cały czas coś się rozwija ;)