nigdy nie byłaś królową
Odkładałam swój wstręt na później
Niezapominajka stała się zapominajką.
I pamiętaj, że każdy człowiek niesie za sobą worek tajemnic, którego nikt nie ma prawa otworzyć.
Jak tam Ci upływa życie z egoistą?
Wszystko dzieje się przypadkiem i czasem rzeczy, których najmniej się spodziewamy stają się częścią naszej rzeczywistość…
Nie dotrzymałaś słowa. Złamałaś obietnicę. Nie wybaczę Ci tego. Nigdy, przenigdy…
I to nie tak, że nagle Cię uwielbiam. Wciąż pozostaje ten żal, nienawiść. Nigdy tego nie zmienisz. Mimo to przepraszam.
Nigdy nie było aż tak źle. Cień jest wszędzie, otacza nas, pochłania. Uwięzieni w pętli kłamstw, miotamy się między światem i mrokiem, a w powietrzu unosi się ciężki, metaliczny zapach krwi. {+18}
„Mrugam parę razy, odganiając rozpacz. I już jestem po drugiej stronie. Wokół panuje bezwzględna ciemność – otacza mnie, pochłania. Zaczyna robić mi się strasznie zimno. Chłód sprawia, że drżę.”
— Kochałem Twoje oczy, aż nie oddałaś duszy diabłu, żeby nas zdradzić. Przestałem w nie patrzeć, by nie przeżywać na nowo tego samego bólu, gdy Cię straciłem, Lacey.
Wbiłeś szpilkę w moje serce i nie zwróciłeś na mnie uwagi, podczas, gdy ja się wykrwawiałam. Leżałam na ziemi, konając, a Ty odszedłeś, niewinnie się uśmiechając.
To jak wybór przed „rusz się”, albo „umieraj powoli”.
Wiesz co nas łączy? Monotonia, nostalgia w oczach.
Ona, dziewczyna czekająca na przejęcie tronu i opieki nad swoim krajem i On, chłopak żyjący chwilą, nieprzejmujący się niczym i nikim…
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
