Amadrya Newton to egzekutorka nigeryjskich zbirów. Gdy wróciła do MapleWood, nie spodziewała się tak szybiego powrotu do pracy. Zwłoki jelenia – to byłby dobry żart, gdyby nie kryły za sobą zbrodni.
Samotność! Otacza mnie cały czas. Sprawia, że pragnę umrzeć, gdy widzę tylko, jak chłopak, którego kocham rumieni się na Twój widok, droga siostro.
Z czasem uśmiech wszedł mi w nawyk, przez ciągłe zakładanie maski tej „szczęśliwej duszyczki”, nawet niekiedy zapominałam ją zdjąć.
„Erick! Erick zbudź się! Margot Whittemore nie żyje! Znaleźli ją w wodzie. Skoczyła.” {+18}
Przyszła wtedy do mnie zapłakana, obiecując, że się ze mną zestarzeje. Zastanawiam się, czy gdybym był lepszym facetem, to tej nocy nie dałbym jej odejść, nie dałbym być jej samej.
Addison Savage – policjantka, która za wszelką cenę stara odciąć się od swej przeszłości. Gdy zostaje przydzielona jej sprawa zabójstwa, wszystko zaczyna się jednak komplikować.
Płatni zabójcy za odpowiednią sumę zabijali każdego, a Hazel Moorelson nie była wyjątkiem. Jednak gdy to ona jest zleconą ofiarą, czy również wypełni zlecenie?
W Windhollow, ginie dyrektorka domu dziecka, a jej sprawę dostaje detektyw Jennifer Montgomery. Ludzie giną, czas ucieka, a demony z przeszłości kobiety zaczynają przybierać coraz wyraźniejsze formy.
Jakie tajemnice skrywa rzeka Wisdom? Gdy nad jej brzegiem, zostaje znaleziona torebka, nikt nie ma wątpliwości, że należała ona do Juliet Knowles – uczennicy pobliskiej elitarnej szkoły. {+18}
Codzienny stres, problemy, złe relacje z rodziną. Jedyna wspierająca ją osoba odchodzi, a ona razem z nią – nie jest w stanie udźwignąć wszystkich problemów.
„— Czy… czy teraz w końcu jesteś szczęśliwa? – wyszeptała dziewczyna, dysząc i tnąc skórę na nadgarstku. — Jeśli tak, to wiedz, że ja też. Nawet, jeśli mnie to boli.”
Jeżeli bóg istnieje, przekażcie mu, że mam duży żal. Bo ona tak po prostu odeszła. Samobójstwo nie zabrało jej bólu, tylko dało go nam.
❝[…] Jesteś moją gwiazdą, Sayori. Kocham cię. Więc dlaczego… zostawiłaś mnie samego na tym świecie? Czemu każesz mi teraz żyć bez ciebie? S-Sayori, odpowiedz!❞
„— Gorzej być nie może, Gyehyeon… – warknął ciemnowłosy, rzucając telefonem o ścianę — Więc bądź proszę na tyle miły i się ode mnie odp******, zanim na dobre zniszczysz mi życie” Czyli historia strat.
Sihyeon, jesteś tam? – Napisałam do dziewczyny. Tak bardzo chciałabym, by odpisała. Szkoda, że moje nadzieje były jednak zgubne – Głupie pytanie… Nie odpiszesz, tak samo jak nie zmartwychwstaniesz.
dancing ballet at the end of the bridge between today’s world and the reality of the dead […] who will I be if I stumble?
„Nie będę tobą. Każdy chciał mnie zmienić, ale poskutkowało to bólem. Nie chcę znowu tego przeżywać. To wszystko wina ich. Wszystkich. Nie jesteście warci mojej pomocy…”
„Śmierć jest jedynym wyjściem z tego piekła, uwierz mi. Ucieknijmy razem. Utońmy razem.”
„Ból przy robieniu sobie ran, to jest nic w porównaniu do bólu jaki odczuwam każdego dnia.”
„Zamykam oczy i biorę do ust ostatnią pigułkę. Czuję się szczęśliwa, ale może to tylko działanie tabletek.”
Zaginiecie 5-letniej Harriett Swan oraz odnalezienie ciała nieznanej kobiety, prowadzą detektyw Sidney Holland do świata, w którym ludzie, traktowani są jak towary. {+18}
— Mamo…? […] Dziś jest rocznica twojej śmierci. Tęsknię za tobą, wiesz?
,,Kiedy zdecydowałem się zostać uczniem Małej Jeżyny nie wiedziałem, że bycie medykiem jest takie przeklęte.”
,,Czarne Pióro zaatakował Prędki Krok. W-wepchnęłam go do wody… Ja nie chciałam go zabić. Chciałam tylko uratować Prędki Krok!” Opowiadanie na podstawie ,,Two faces”.
— Czemu się lękasz? – zapytał chłopak, uśmiechając się, zupełnie jakby słowa Sunghoon’a go rozbawiły — Przecież martwi, mówić nie mogą… Jak więc mógłby twe sekrety zdradzić? [meaning. x lenattis]
possibilities are just another way to protect us from dying […] but what if i want to die? am i supposed to stop thinking?
,,Jestem sam […]. To nie twoja wina. Tylko moja. Ale ja cię nie zostawiłem. Lecz ty mnie już tak.”
Let’s turn that question around. Is there really any value to this thing, we call „living”?