Dancing in the moonlight
Samotna Rzeka od zawsze marzyła o kociakach, lecz nie mogła mieć swych własnych. Jej rozpacz jednak skończyła się, gdy patrol nocny znalazł dwójkę kociąt na terenie ich klanu.
— podoba mi się twoja śledziona. — to jest głupie, nie mów tak. — zaśmiałam się.
Kiedy ma się do odnalezienia sprawcę morderstw w ogromnym mieście, nie ma czasu na pomyłki. Ale czasem tracę poczucie czasu. Tracę je, gdy spoglądam w jego piękne oczy, to one są moją zgubą.
Stała naprzeciw mnie i po prostu płakała Zupełnie tak, jakby tego płaczu wcześniej unikała.
Nie bój się wyrażać uczuć, nie chowaj ich, bo inaczej mogą Ci one zostać odebrane…
„Lecz trzeba pamiętać, że żadna maska nie jest na stałe. Każda w końcu spadnie. Moja już ledwo się trzyma.“
Zaczynała wtedy tańczyć rozganiając dłońmi echo Krzyku. Tańczyła niemego walca w bezgłośnych, śnieżnobiałych tiulach swojej sukni. Temu tańcu przypatrywał się Krzyk.
Bo próbowałem być człowiekiem, który nie dławi się własnym egoizmem, wbrew światu, który mną gardził. Teraz pokutuję, więc proszę, wyłącz ten ból.
„Kto teraz jest heretykiem?”
„Gdy gwiazdy zgasną, całym lasem zawładnie bezlitosna ciemność, a księżyc zostanie splamiony krwią twych pobratymców.”
Livia Greengrass myślała, że już wszystko ma poukładane. Jednak wraz z nowym rokiem szkolnym dowiaduje się nowych rzeczy o samej sobie i zaczyna darzyć najlepszego przyjaciela niespodziewanym uczuciem
W wazonie elegancko ustawione, nikt nie widzi żeście wyzionęły ducha.
Zurych, brylanty, wpływowi ludzie i on – inspektor policji z postępowaniem dyscyplinarnym na karku. To nie może się dobrze skończyć…
,, — Od jakiegoś czasu czuję się obserwowana… Nie jestem pewna, czy na pewno tak jest, ale groza stanęła w powietrzu —”
